Arthur Amos Noyes

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Arthur Amos Noyes
Noyes rond 1900
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 13 september 1866Bewerken op Wikidata
Geboorteplaats NewburyportBewerken op Wikidata
Overlijdensdatum 3 juni 1936Bewerken op Wikidata
Overlijdensplaats CaliforniëBewerken op Wikidata
Wetenschappelijk werk
Bekend van electrolyten
Promotor Wilhelm Ostwald
Alma mater Massachusetts Institute of Technology
Universiteit LeipzigBewerken op Wikidata

Arthur Amos Noyes (Newburyport, 13 september 1866Californië, 3 juni 1936) was een Amerikaans scheikundige, bekend voor zijn werk rond electrolyten.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Noyes promoveerde in 1890 aan de Universiteit van Leipzig onder leiding van Wilhelm Ostwald. Tussen 1907 en 1909 was hij waarnemend president van het MIT en van 1919 tot zijn overlijden hoogleraar scheikunde aan het California Institute of Technology. Hij was een vriend van Linus Pauling die hij in Californië leerde kennen.

Voor zijn werk ontving hij in 1915 de Willard Gibbs-medaille en in 1927 de Davy Medal.

Noyes-Whitney vergelijking[bewerken | brontekst bewerken]

Met Willis Rodney Whitney formuleerde hij in 1897 de Noyes-Whitney vergelijking, die de oplossnelheid van vaste stoffen relateert aan de eigenschappen van de vaste stof en het oplosmedium.[1]

De relatie wordt gegeven door:

met:

  • : oplossnelheid
  • A: oppervlak van het vaste lichaam
  • C: gemiddelde concentratie van de vaste stof in het oplosmiddel
  • Cs: concentratie van de vaste stof in de diffusielaag rond het vaste lichaam
  • D: diffusie-coëfficiënt
  • L: dikte van de diffusielaag