Asterocidaris
| Asterocidaris Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Midden- tot Laat-Jura | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
| Geslacht | |||||||||||
| Asterocidaris Cotteau, 1859 | |||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||
| (en) World Register of Marine Species | |||||||||||
| |||||||||||
Asterocidaris is een geslacht van uitgestorven zee-egels uit de familie Hemicidaridae. Deze epifaunale grazers leefden in het Midden- en Laat-Jura (171,6 tot 161,2 miljoen jaar geleden).
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Deze fossiele zee-egels bereikten een diameter van ongeveer 25 millimeter, met stekels van ongeveer 69 x 60 millimeter. Ze zijn halfrond, aan de onderkant afgeplat, met een kleine apicale schijf.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Fossielen van soorten binnen dit geslacht zijn gevonden in sedimenten uit het Midden- tot Laat-Jura (Bajocien-Oxfordien) in Europa, Madagaskar en Afrika (Marokko).
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
- Asterocidaris besairiei Lambert, 1936 †
- Asterocidaris ragoti Lambert, 1936 †
- Asterocidaris meandrina Agassiz, (1840) †
Bronnen, noten en/of referenties
|