Atletiek op de Olympische Zomerspelen 1904 – marathon mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiekAtletiek op de Olympische Zomerspelen 1904
Marathon mannen
Tom Hicks en zijn supporters
Gehouden in Vlag van Verenigde Staten Saint Louis
Jaar 1904
Data 30 augustus
Sport Atletiek
Accommodatie(s) straten van Saint Louis
Deelnemers 32 atleten uit 5 landen
Medailles
Goud  Thomas J. Hicks  Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Zilver  Albert Corey  Vlag van Frankrijk Frankrijk
Brons  Arthur Newton  Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vorige: 1900     Volgende: 1908
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 1904
Pictogram atletiek
Baanevenementen
60 m   mannen
100 m   mannen
200 m   mannen
400 m mannen
800 m mannen
1500 m mannen
110 m horden mannen
200 m horden mannen
400 m horden mannen
2590 m steeplechase mannen
4 mijl team mannen
Wegevenementen
Marathon mannen
Veldevenementen
Hoogspringen mannen
Polsstokhoogspringen mannen
Verspringen mannen
Hink-stap-springen mannen
Hoogspringen uit stand mannen
Verspringen uit stand mannen
Hink-stap-springen uit stand mannen
Kogelstoten mannen
Discuswerpen mannen
Kogelslingeren mannen
Gewichtwerpen mannen
Driekamp mannen
Tienkamp mannen

De marathon voor mannen op de Olympische Zomerspelen 1904 op het stratenparcours in de Amerikaanse stad Saint Louis. De wedstrijd vond plaats op dinsdag 30 augustus 1904. Er werd gelopen met een temperatuur van 32°C. Het parcours had een lengte van 40.000 m. Er was slechts een drankpost op het parcours, namelijk een waterput bij 12 Engelse mijl. Van de 32 gestarte atleten liepen 14 deelnemers de wedstrijd uit.

Raceverloop[bewerken | brontekst bewerken]

De condities waren slecht: een smerig parcours, grote stofwolken van de begeleidende voertuigen. Hicks kwam die wedstrijd niet als eerste over de finish. Nummer één was Fred Lorz, maar deze had op het 14 kilometerpunt wegens kramp een auto genomen en was 8 kilometer voor de finish weer begonnen met lopen, omdat de motor stuk ging en hij niet in de zon wilde wachten. De officials hadden dit ontdekt en diskwalificeerden Lorz, die zei dat hij slechts een grap wilde maken.

Was de race onder de huidige regels gelopen, dan was ook Hicks gediskwalificeerd. Op het 24 kilometerpunt smeekte hij om water, maar hij kreeg (bij een temperatuur van 28° Celsius) alleen desinfecterend water om zijn mond te spoelen. Drie kilometer later kreeg hij een ei, ongeveer 1 mg strychnine en een slok brandy, omdat hij er zo slecht uitzag. Toen dit niet bleek te helpen, werd deze procedure op het 32 kilometerpunt nogmaals uitgevoerd, maar dan met één ei meer. Ook werd zijn lichaam met warm water ingewreven, dat uit de radiator van de auto van de verzorger was getapt.[1] Op de laatste mijl gaf men hem nog een ei. Na de finish stortte hij in elkaar en moest hij op een brancard worden afgevoerd. Urenlang sliep hij totdat hij de volgende dag ontwaakte en de prijs alsnog in ontvangst nam.[1] Men weet nu, dat als men hem nog een dosis strychnine zou hebben gegeven, dit zijn leven gekost zou hebben. Strychnine is vandaag de dag verboden voor atleten.

Hicks had intussen zijn lesje geleerd. Na zijn overwinning kondigde hij, eerder opgelucht dan gelukkig, zijn afscheid aan: 'Mijn grootste wens was de kampioensbeker van de Marathon te ontvangen, en nu ik hem heb, wil ik anderen de kans geven hem ook te winnen.'[2]

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Voor deze wedstrijd waren het wereldrecord en olympisch record als volgt.

Wereldrecord 2:58.50 Vlag van Griekenland Spiridon Louis Athene 10 april 1896
Olympisch record

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Atleet Nat. Tijd
1 Thomas J. Hicks Vlag van Verenigde Staten USA 3:28.53
2 Albert Corey Vlag van Frankrijk FRA 3:34.52
3 Arthur Newton Vlag van Verenigde Staten USA 3:47.33
4 Félix Carvajal Vlag van Cuba CUB onbekend
5 Dimitrios Veloulis Vlag van Griekenland GRE onbekend
6 David Kneeland Vlag van Verenigde Staten USA onbekend
7 Henry Brawley Vlag van Verenigde Staten USA onbekend
8 Sidney Hatch Vlag van Verenigde Staten USA onbekend
9 Len Taunyane Vlag van Zuid-Afrika RSA onbekend
10 Khristos Zekhouritis Vlag van Griekenland GRE onbekend
11 Harry Devlin Vlag van Verenigde Staten USA onbekend
12 Jan Mashiani Vlag van Zuid-Afrika RSA onbekend
13 John Furla Vlag van Verenigde Staten USA onbekend
14 Andrew Oikonomou Vlag van Griekenland GRE onbekend
Frank Pierce Vlag van Verenigde Staten USA DNF
Sammy Mellor Vlag van Verenigde Staten USA DNF
Edward Carr Vlag van Verenigde Staten USA DNF
Mike Spring Vlag van Verenigde Staten USA DNF
Fred Lorz Vlag van Verenigde Staten USA DSQ (3:13.00)
John Lordan Vlag van Verenigde Staten USA DNF
William Garcia Vlag van Verenigde Staten USA DNF
Bob Fowler Vlag van Verenigde Staten USA DNF
Thomas Kennedy Vlag van Verenigde Staten USA DNF
Guy Porter Vlag van Verenigde Staten USA DNF
John Foy Vlag van Verenigde Staten USA DNF
Bertie Harris Vlag van Zuid-Afrika RSA DNF
Georgios Vamkaitis Vlag van Griekenland GRE DNF
Kharilaos Giannakas Vlag van Griekenland GRE DNF
Georgios Drosos Vlag van Griekenland GRE DNF
Georgios Louridas Vlag van Griekenland GRE DNF
Ioannis Loungitsas Vlag van Griekenland GRE DNF
Petros Pipilis Vlag van Griekenland GRE DNF
De Cubaan Félix Carvajal op weg naar een vierde plaats.