Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2012 – Verspringen mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiekAtletiek op de Olympische Zomerspelen 2012
Verspringen mannen
Olympisch stadion
Gehouden in Vlag van Verenigd Koninkrijk Londen
Jaar 2012
Data 3 en 4 augustus
Sport Atletiek
Accommodatie(s) Olympisch stadion
Deelnemers 42 atleten uit 35 landen
Medailles
Goud  Greg Rutherford  Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Zilver  Mitchell Watt  Vlag van Australië Australië
Brons  Will Claye  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vorige: 2008     Volgende: 2016
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 2012
Baanevenementen
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
5000 mmannenvrouwen
10000 mmannenvrouwen
100 m hordenvrouwen
110 m hordenmannen
400 m hordenmannenvrouwen
3000 m steeplechasemannenvrouwen
4×100 m estafettemannenvrouwen
4×400 m estafettemannenvrouwen
Wegevenementen
Marathonmannenvrouwen
20 km snelwandelenmannenvrouwen
50 km snelwandelenmannen
Veldevenementen
Verspringenmannenvrouwen
Hink-stap-springenmannenvrouwen
Hoogspringenmannenvrouwen
Polsstokhoogspringenmannenvrouwen
Kogelstotenmannenvrouwen
Discuswerpenmannenvrouwen
Speerwerpenmannenvrouwen
Kogelslingerenmannenvrouwen
Gecombineerde evenementen
Zevenkampvrouwen
Tienkampmannen

Het verspringen voor mannen op de Olympische Zomerspelen 2012 in Londen vond plaats op vrijdag 3 augustus (kwalificaties) en zaterdag 4 augustus 2012 (finale). Regerend olympisch kampioen was Irving Saladino uit Panama.

Records[bewerken | brontekst bewerken]

Voorafgaand aan het toernooi waren dit het wereldrecord en het olympisch record.

Wereldrecord Vlag van Verenigde Staten Mike Powell 8,95 m Vlag van Japan Tokio 30 augustus 1991
Olympisch record Vlag van Verenigde Staten Bob Beamon 8,90 m Vlag van Mexico Mexico-Stad 18 oktober 1968

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Een springer was direct gekwalificeerd bij een sprong verder dan 8 meter en 10 centimeter. Anders moest een springer bij de beste twaalf van de kwalificatie eindigen om naar de finale door te dringen.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Groep Naam Land Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3 Resultaat Opmerkingen
1 B Mauro Vinicius da Silva Vlag van Brazilië BRA 8,07 8,11 - 8,11 Q
2 A Marquise Goodwin Vlag van Verenigde Staten USA 8,11 - - 8,11 Q
3 A Aleksandr Menkov Vlag van Rusland RUS 7,87 x 8,09 8,09 q
4 A Greg Rutherford Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 8,08 8,06 - 8,08 q
5 B Christopher Tomlinson Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 7,62 8,06 - 8,06 q
6 A Michel Tornéus Vlag van Zweden SWE 8,03 7,49 - 8,03 q
7 A Godfrey Khotso Mokoena Vlag van Zuid-Afrika RSA x 7,81 8,02 8,02 q
8 A Will Claye Vlag van Verenigde Staten USA 7,99 x 7,86 7,99 q
9 B Mitchell Watt Vlag van Australië AUS x 7,99 - 7,99 q
10 A Tyrone Smith Vlag van Bermuda BER 7,73 7,75 7,97 7,97 q, SB
11 A Henry Frayne Vlag van Australië AUS 7,82 x 7,95 7,95 q
12 B Sebastian Bayer Vlag van Duitsland GER 7,92 7,88 3,96 7,92 q
13 A Christian Reif Vlag van Duitsland GER 7,81 x 7,92 7,92
14 A Eusebio Cáceres Vlag van Spanje ESP 7,25 7,92 6,95 7,92
15 B Aleksandr Petrov Vlag van Rusland RUS 7,67 7,57 7,89 7,89
16 B Sergey Morgunov Vlag van Rusland RUS x 7,87 x 7,87
17 A Mohammad Arzandeh Vlag van Iran IRI 7,77 7,75 7,84 7,84
18 B Ignisious Gaisah Vlag van Ghana GHA 7,72 7,79 7,50 7,79
19 A Damar Forbes Vlag van Jamaica JAM 7,79 x 7,48 7,79
20 B Li Jinzhe Vlag van China CHN 7,59 7,67 7,77 7,77
21 B Raymond Higgs Vlag van Bahama's BAH x 7,76 x 7,76
22 A Alyn Camara Vlag van Duitsland GER 7,72 x 7,69 7,72
23 A Salim Sdiri Vlag van Frankrijk FRA 7,71 7,58 5,75 7,71
24 B Ndiss Kaba Badji Vlag van Senegal SEN 7,66 x 7,64 7,66
25 B Arsen Sargsyan Vlag van Armenië ARM 7,38 7,62 7,60 7,62
26 B Povilas Mykolaitis Vlag van Litouwen LTU x x 7,61 7,61
27 B Stanley Gbagbeke Vlag van Nigeria NGR x 5,71 7,59 7,59
28 B Marcos Chuva Vlag van Portugal POR x 7,55 7,06 7,55
29 A Loúis Tsátoumas Vlag van Griekenland GRE 7,53 7,48 x 7,53
30 A Štepán Wagner Vlag van Tsjechië CZE 7,39 7,50 7,47 7,50
31 B Viktor Kuznyetsov Vlag van Oekraïne UKR 7,43 x 7,50 7,50
32 B Luis Rivera Vlag van Mexico MEX 7,42 x 7,29 7,42
33 A Lin Ching-Hsuan Vlag van Chinees Taipei TPE 7,38 7,35 x 7,38
34 A Supanara Sukhasvasti Vlag van Thailand THA 7,38 x 7,35 7,38
35 A Boleslav Skhirtladze Vlag van Georgië GEO 7,26 6,95 6,90 7,26
36 A Zhang Xiaoyi Vlag van China CHN 7,25 x x 7,25
37 B Mohamed Fathalla Difallah Vlag van Egypte EGY x 7,08 x 7,08
38 B Roman Novotný Vlag van Tsjechië CZE x 6,96 x 6,96
39 B George Kitchens Vlag van Verenigde Staten USA x x 6,84 6,84
40 A Vardan Pahlevanyan Vlag van Armenië ARM x 6,55 x 6,55
B Irving Saladino Vlag van Panama PAN x x x NM
B Luis Felipe Méliz Vlag van Spanje ESP x NM

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Rang Naam Land Nr. 1 Nr. 2 Nr. 3 Nr. 4 Nr. 5 Nr. 6 Resultaat Opmerkingen
Goud Greg Rutherford Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 6,28 8,21 8,14 8,31 x 6,33 8,31
Zilver Mitchell Watt Vlag van Australië AUS x 7,97 x x 8,13 8,16 8,16
Brons Will Claye Vlag van Verenigde Staten USA 7,98 8,07 7,93 8,12 7,96 x 8,12
4 Michel Torneus Vlag van Zweden SWE 7,63 7,80 8,07 8,11 8,07 7,98 8,11
5 Sebastian Bayer Vlag van Duitsland GER 7,87 x 7,96 8,10 7,96 7,98 8,10
6 Christopher Tomlinson Vlag van Verenigd Koninkrijk GBR 8,06 7,87 7,83 8,07 7,74 7,76 8,07
7 Mauro Vinicius da Silva Vlag van Brazilië BRA x x 7,96 8,01 x x 8,01
8 Godfrey Khotso Mokoena Vlag van Zuid-Afrika RSA 7,93 x 7,62 x x x 7,93
9 Henry Frayne Vlag van Australië AUS 7,85 x 7,63 7,85
10 Marquise Goodwin Vlag van Verenigde Staten USA x 7,80 7,76 7,80
11 Aleksandr Menkov Vlag van Rusland RUS x x 7,78 7,78
12 Tyrone Smith Vlag van Bermuda BER 7,70 x x 7,70