Atletiek op de Olympische Zomerspelen 2016 – Kogelstoten mannen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
pictogram atletiekAtletiek op de Olympische Zomerspelen 2016
kogelstoten mannen
Gehouden in Vlag van Brazilië Rio de Janeiro
Jaar 2016
Data 18 augustus
Sport Atletiek
Accommodatie(s) Olympisch stadion
Deelnemers 34 atleten uit 24 landen
Medailles
Goud  Ryan Crouser  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Zilver  Joe Kovacs  Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Brons  Tomas Walsh  Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vorige: 2012     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Atletiek op de
Olympische Zomerspelen 2016
Loopnummers
100 mmannenvrouwen
200 mmannenvrouwen
400 mmannenvrouwen
800 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
5000 mmannenvrouwen
10000 mmannenvrouwen
100 m hordenvrouwen
110 m hordenmannen
400 m hordenmannenvrouwen
3000 m steeplechasemannenvrouwen
4×100 m estafettemannenvrouwen
4×400 m estafettemannenvrouwen
Weg
Marathonmannenvrouwen
20 km snelwandelenmannenvrouwen
50 km snelwandelenmannen
Technische nummers
Verspringenmannenvrouwen
Hink-stap-springenmannenvrouwen
Hoogspringenmannenvrouwen
Polsstokhoogspringenmannenvrouwen
Kogelstotenmannenvrouwen
Discuswerpenmannenvrouwen
Speerwerpenmannenvrouwen
Kogelslingerenmannenvrouwen
Meerkamp
Zevenkampvrouwen
Tienkampmannen

Het kogelstoten voor de mannen op de Olympische Zomerspelen 2016 vond plaats op donderdag 18 augustus 2016. Regerend olympisch kampioen was Tomasz Majewski uit Polen, die zijn titel in Rio de Janeiro verdedigde, maar er in de finale niet aan te pas kwam. De wedstrijd bestond uit een kwalificatieronde, waar atleten in drie pogingen bij de beste twaalf deelnemers moesten komen om een plaats in de finale af te dwingen. De kwalificatie-eis was een afstand van 20,65 meter; dat werd gehaald door zes atleten, waardoor de zes besten onder die afstand zich eveneens kwalificeerden voor de eindstrijd. In de finale kreeg iedere kogelstoter opnieuw zes pogingen, waarbij de vier minst presterende finalisten na de derde poging afvielen. De Amerikaan Ryan Crouser won het goud met een stoot van 22,52 meter, ruim een halve meter verder dan zijn landgenoot Joe Kovacs en tevens een olympisch record.

Een X in onderstaand overzicht duidt op een ongeldige stoot.

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Kwalificatieronde[bewerken | brontekst bewerken]

rang g naam land 1 2 3 br
1 B Ryan Crouser Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 21,59 DNS 21,59 Q
2 B Tomas Walsh Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 21,03 DNS 21,03 Q
3 B Darlan Romani Vlag van Brazilië Brazilië 20,94 DNS 20,94 Q NR
4 A Jacko Gill Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 20,80 19,80 20,80 20,80 Q
5 A Joe Kovacs Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 19,59 20,73 DNS 20,73 Q
6 B Konrad Bukowiecki Vlag van Polen Polen X 20,71 DNS 20,71 Q
7 A Tomasz Majewski Vlag van Polen Polen 19,87 20,56 20,15 20,56 Q
8 A Stipe Žunić Vlag van Kroatië Kroatië 20,52 20,47 20,32 20,52 Q
9 B Damien Birkinhead Vlag van Australië Australië 20,32 20,41 20,50 20,50 Q
10 B David Storl Vlag van Duitsland Duitsland 20,47 X 20,30 20,47 Q
11 A Franck Elemba Vlag van Congo-Brazzaville Congo-Brazzaville 19,94 19,94 20,45 20,45 Q
12 B O'Dayne Richards Vlag van Jamaica Jamaica 19,38 20,40 X 20,40 Q
13 A Andrei Gag Vlag van Roemenië Roemenië X X 20,40 20,40
14 A Borja Vivas Vlag van Spanje Spanje 19,62 20,25 20,21 20,25
15 B Asmir Kolašinac Vlag van Servië Servië 19,86 X 20,16 20,16
16 A Tim Nedow Vlag van Canada Canada X 20,00 19,72 20,00
17 B Carlos Tobalina Vlag van Spanje Spanje 19,98 19,81 X 19,98
18 B Michał Haratyk Vlag van Polen Polen 19,36 X 19,97 19,97
19 A German Lauro Vlag van Argentinië Argentinië 19,89 19,56 19,61 19,89
20 A Tomáš Staněk Vlag van Tsjechië Tsjechië 19,76 X 19,64 19,76
21 B Filip Mihaljević Vlag van Kroatië Kroatië 19,18 19,69 19,52 19,69
22 A Tobias Dahm Vlag van Duitsland Duitsland 19,62 19,59 19,34 19,62
23 A Darrell Hill Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 18,99 19,56 19,50 19,56
24 B Mesud Prezer Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 19,06 19,29 19,55 19,55
25 B Georgi Ivanov Vlag van Bulgarije Bulgarije 19,08 19,49 X 19,49
26 A Hamza Alić Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 19,48 X X 19,48
27 A Nicholas Scarvelis Vlag van Griekenland Griekenland 19,07 X 19,37 19,37
28 A Stephen Mozia Vlag van Nigeria Nigeria X X 18,98 18,98
29 B Tsanko Arnaudov Vlag van Portugal Portugal X 18,88 X 18,88
30 A Kemal Mešić Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 18,84 X 18,78 18,84
31 B Benik Abrahamyan Vlag van Georgië Georgië 18,08 18,72 18,35 18,72
32 B Ivan Emilianov Vlag van Moldavië Moldavië X X 17,83 17,83
33 A Ivan Ivanov Vlag van Kazachstan Kazachstan X 17,38 X 17,38
34 B Eldred Henry Vlag van Britse Maagdeneilanden Britse Maagdeneilanden 17,07 X 17,07 17,07

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

rang naam land 1 2 3 4 5 6 br
Goud Ryan Crouser Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 21,15 22,22 22,26 21,93 22,52 21,74 22,52 OR
Zilver Joe Kovacs Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten 21,78 X 21,52 X X 21,35 21,78
Brons Tomas Walsh Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 20,54 21,20 X 20,75 21,36 21,25 21,36
4 Franck Elemba Vlag van Congo-Brazzaville Congo-Brazzaville 21,20 21,00 20,69 20,76 20,11 X 21,20 NR
5 Darlan Romani Vlag van Brazilië Brazilië 21,02 20,60 20,26 X 20,61 X 21,02 NR
6 Tomasz Majewski Vlag van Polen Polen X X 20,72 X X 20,52 20,72
7 David Storl Vlag van Duitsland Duitsland X 20,48 20,64 X 20,46 20,60 20,64
8 O'Dayne Richards Vlag van Jamaica Jamaica X 20,64 20,34 X X X 20,64
9 Jacko Gill Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 20,15 20,50 20,26 uitgeschakeld 20,50
10 Damien Birkinhead Vlag van Australië Australië 20,45 X 20,02 20,45
11 Stipe Žunić Vlag van Kroatië Kroatië 19,93 20,04 19,92 20,04
12 Konrad Bukowiecki Vlag van Polen Polen X X X 0,00