Australische dwangarbeiderskolonies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Australische dwangarbeiderskolonies
Werelderfgoed cultuur
Uitzicht op Port Arthur, Tasmanië, een van de 11 strafrechtelijke plaatsen.
Land Vlag van Australië Australië
UNESCO-regio Azië en de Grote Oceaan
Criteria iv, vi
Inschrijvingsverloop
UNESCO-volgnr. 1306
Inschrijving 2010 (34e sessie)
UNESCO-werelderfgoedlijst

De Australische dwangarbeiderskolonies bestaan uit 11 overblijfselen van strafrechtelijke locaties, die oorspronkelijk gebouwd zijn binnen het Britse Rijk in de 18e- en 19e eeuw op vruchtbare Australische kuststroken. De gebouwen zijn verspreid over Australië, van Fremantle in West-Australië naar Kingston en Arthur's Vale op Norfolk Island in het oosten, en van de gebieden rond Sydney in Nieuw-Zuid-Wales in het noorden, naar plekken in Tasmanië in het zuiden.

Zo'n 166.000 veroordeelde mannen, vrouwen en kinderen werden tussen 1787 en 1868 naar Australië vervoerd. Elk van de locaties had een specifiek doel, zowel in termen van bestraffend gevangenschap, alsmede dwangarbeid in de vorm van bouwen aan de kolonie. De Australische dwangarbeiderskolonies presenteren de best bewaarde voorbeelden van grootschalige gevangenenlocaties.

Deze gebouwen werden in 2010 allemaal opgenomen op de werelderfgoedlijst.

Opgenomen locaties[bewerken | brontekst bewerken]

  • Cockatoo Island Convict Site (Nieuw-Zuid-Wales)
  • Great North Road (Nieuw-Zuid-Wales)
  • Hyde Park Barracks (Nieuw-Zuid-Wales)
  • Old Government House (Nieuw-Zuid-Wales)
  • Kingston en Arthurs Vale Historic Area (Norfolk)
  • Brickendon en Woolmers Estates (Tasmanië)
  • Cascades Female Factory (Tasmanië)
  • Kolenmijnen Historic Site (Tasmanië)
  • Darlington Probation Station (Tasmanië)
  • Port Arthur (Tasmanië)
  • Fremantle-gevangenis (West-Australië)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]