BC Oostende

BC Oostende
Clubnaam	Basketbal Club Oostende
Opgericht	1970
Plaats	Oostende
Stadion	COREtec Dôme
Capaciteit	5.000
Voorzitter	Johan Verborgh
Coach	Dario Gjergja
Competitie	BNXT League
Website	www.bcoostende.be
	Thuiskleuren
	Uitkleuren
	Geldig voor 2014/15
Portaal	Sport ; Basketbal

BC Oostende, om sponsorredenen nu Filou BC Oostende, is een Belgische basketbalclub. De club komt uit in Oostende en werd in 1970 opgericht. Oorspronkelijk speelde BC Oostende in een geel-blauwe uitrusting, dan in een geel-zwarte en nu thuis in een gele en op verplaatsing in een rode uitrusting. BC Oostende schreef geschiedenis door als eerste ploeg ooit elf keer op rij (2012 tot en met 2022) de Belgische titel te behalen.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

BC Oostende werd opgericht op 25 mei 1970 als voortzetting van VG Oostende. Het team speelde in geel-blauw en stond als Sunair Oostende bekend, naar sponsor Sunair. VG Oostende (VGO) was in de jaren zestig vier maal vicekampioen geworden en had één maal de beker veroverd. Nadat VG Oostende net gedegradeerd was, ging BC Oostende van start in de tweede klasse. Het team veroverde al direct de titel, voor concurrent Hyfima Antwerpen, maar hield het slechts één seizoen vol in Eerste. Opnieuw slaagde de club er in direct terug te keren naar de hoogste afdeling, en speelt er sinds 1973/74 onafgebroken. Een jaar later nam de club al deel aan de Korać Cup en speelde er tien wedstrijden.

In 1979 veroverde BC Oostende een eerste titel, namelijk de Beker van België, onder leiding van coach Ron Adams. Op 15 april 1981 werd BCO onder leiding van coach Roger Dutremble en assistent Freddy Deckmyn voor het eerst landskampioen. Sunair won met 102-76 de 5de beslissende wedstrijd van de play-offs tegen Racing Mechelen. De club herhaalde dat huzarenstukje de volgende jaren en zette zo een reeks van zes opeenvolgende titels neer van 1981 tot en met 1986. In 1981, 1982, 1983 en 1985 slaagde ze ook in de dubbel. In 1987 haalde de club na vele jaren geen titel, maar in 1988 kwam er een zevende nationale titel onder leiding van Terry Kunze en Etienne Dermaut. In 1988 pakte de club de éénmalig georganiseerde Benelux-beker, in 1989 volgde nieuwe Belgische bekerwinst.

Op 10 november 1990 wisselde het team het Stedelijk Sportcentrum voor een nieuwe zaal, de Mister V. Sportarena aan de Schorre. Onder leiding van Tony Vandenbosch en Ronny Seghers won het in 1991 opnieuw de Belgische beker en pas op 6 mei 1995 kon het een nieuwe landstitel binnenhalen.

Het seizoen 1999/00 werd begonnen met grote verandering. Men stelde een jong team samen, en stelde een nieuwe coach aan. De club kreeg een nieuwe sponsor, Telindus. Zowel in de competitie als de beker haalde men onder leiding van Lucien Van Kersschaever de finale, maar moest men telkens de winst laten aan Racing Antwerpen.

In augustus 2000 won de club de supercup, en men speelde het seizoen 2000/01 in de Europese Suproleague. Uiteindelijk won men in dat seizoen in april 2001 de beker, en in mei de negende landstitel. In het seizoen 2001/02 werd voorzitter Rudolf Vanmoerkerke opgevolgd door Robert Volckaert. In november volgde Eddy Casteels Aaron McCarthy op als coach, en onder zijn leiding werd men in mei opnieuw landskampioen.

Wedstrijd tussen Oostende en Charleroi in 2012

Tijdens het seizoen 2005/06 haalde Oostende enkele topspelers in huis. Onder hen Duits international Denis Wücherer, ULEB-Cup MVP Brent Wright, oudgediende Jean-Marc Jaumin en ex-New York Knicks speler Lavor Postell. De ploeg kreeg in januari, na enige vertraging, een nieuwe zaal ter beschikking: de Sea'rena (uitgesproken in de aard van 'serena'). De zaal kan meer dan 5000 toeschouwers ontvangen. Onder impuls van de 36-jarige Jean-Marc 'Jimmy' Jaumin en door de duizenden supporters die de wedstrijden bijwoonden kon Oostende kampioen worden in een finale tegen Bergen.

In het begin van het seizoen 2006/07 kreeg de Sea'rena een nieuwe naam: de Sleuyter Arena, naar het vastgoedbedrijf Sleuyter. Er werd een deal voor meerdere jaren gesloten waarbij dan ook geld werd geïnvesteerd in de Sleuyter Arena. Ook in dit jaar haalde Telindus Oostende de play-offs en werd wederom kampioen. Na de overname van Telindus door Belgacom, werd in 2008 BASE de nieuwe hoofdsponsor van de club.

Na een woelige competitiestart werd coach Vlada Vucoicic in oktober 2008 al ontslagen. Hij werd even vervangen door assistent coach Umberto Badioli, maar al snel werd deze opgevolgd door ex-coach Sharon Drucker. Deze nam uit de USA 2 spelers mee (Fazekas en Green), die de plaatsen innamen van Ljubotina en Baxter. Na een maand met wisselvallige resultaten, verliet Drucker Oostende alweer om assistent-coach te worden bij het roemrijke Maccabi Tel Aviv. Alweer nam Badioli over, ditmaal tot het einde van het seizoen. Ook de gecontesteerde guard Rashid Atkins verliet de club in december.

In het begin van het seizoen 2009/10 startte Memi Bečirovič als head-coach om in de maand april de fakkel door te geven aan Jean-Marc Jaumin. Kort hierna haalde de ploeg z'n twaalfde beker binnen tegen Charleroi.

Het seizoen 2010/11 werd gestart met Telenet als nieuwe hoofdsponsor en de naam van het team werd Telenet Oostende. De kern bleef nagenoeg ongewijzigd en werd aangevuld met Marcus Faison en Will Thomas.

Het seizoen 2011/12 werd de in maart 2010 aangestelde Jean-Marc Jaumin na een kwakkelende seizoensstart in november 2011 bedankt voor bewezen diensten. Onder de Kroatische coach Dario Gjergja (voormalig coach van Luik) werd de laatste speeldag winnend afgesloten. BC Oostende won na verlengingen de 5de beslissende wedstrijd van de play-offs met 75-74 tegen Spirou Charleroi en kroonde zich zo voor het eerst sinds 2006/2007 weer tot kampioen van België. Het blijft de enige titel in België die ooit na verlengingen in de 5de beslissende match van de play-offs is toegekend. Het was het begin van een ongeëvenaarde reeks van 11 opeenvolgende titels want ook de volgende tien seizoenen behaalde BC Oostende de Belgische titel. Coach Dario Gjerga en guard Dusan Djordjevic waren er telkens bij betrokken.

In het seizoen 2016/2017 veranderde de Sea'rena weer van naam: de Versluys Dôme, naar het vastgoedbedrijf Versluys.

In 2017 zette Telenet de sponsoring stop. In het seizoen 2017/18 kwam het team - zonder hoofdsponsor - uit als BC Oostende. Sinds 2018 heet de club Filou BC Oostende. Filou is een sterk blond bier van de kasteelbrouwerij Vanhonsebrouck.

Op 14 maart 2020 werd de competitie stopgezet om de verdere verspreiding van Covid-19 tegen te gaan. BCO werd uitgeroepen tot kampioen na 13 zeges uit 17 matchen.

Op 9 juni 2021 pakte Filou BC Oostende zijn 10de landstitel op rij. Het versloeg Mons in de finale met 3-1. Op 10 jaar tijd was dit de 7de dubbel die BCO wist te halen.

In maart 2022 volgde een nieuwe naamsverandering voor de Sea'rena. Vanaf dan heet de arena de COREtec Dôme, naar het vloerafwerkingsbedrijf COREtec.

Op 27 mei 2022 werd Filou BC Oostende voor de elfde opeenvolgende maal Belgisch kampioen. Het versloeg in de finale van de play-offs Kangoeroes Mechelen met 3-1.

BC Oostende is de recordkampioen en recordbekerhouder van België.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Belgisch kampioen

winnaar (23x): 1980/81, 1981/82, 1982/83, 1983/84, 1984/85, 1985/86, 1987/88, 1994/95, 2000/01, 2001/02, 2005/06, 2006/07, 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019, 2019/2020, 2020/2021, 2021/2022

tweede (4x): 1990/91, 1999/00, 1995/96, 1996/97