Bad Griesbach Challenge Tour 2013

Koppelingen toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
Bad Griesbach Challenge Tour
Plaats Vlag van Duitsland Duitsland
Oprichting 2013
Golfbaan Hartl Resort Bad Griesbach
Par 72
Lengte 6.696 m
Tour(s) Europese Challenge Tour
Datum 4-7 juli
Portaal  Portaalicoon   Golf

Het Bad Griesbach Challenge Tour by Hartl Resort was in 2013 een nieuw toernooi op de Europese Challenge Tour. Het werd van 4-7 juli gespeeld op de Beckenbauer Course van de Hartl Resort in Beieren. Het prijzengeld was € 170.000 waarvan de winnaar € 27.200 kreeg. De Italiaanse golfer Andrea Pavan won het toernooi.

De baan[bewerken | brontekst bewerken]

De Beckenbauer Course is vernoemd naar de beroemde Duitse voetballegende Franz Beckenbauer. Het was indertijd zijn voorstel aan Alois Hartl om hier enkele golfbanen aan te leggen, en Hartl Resort groeide uit tot de grootste golfresort in Europa met vijf 18-holes wedstrijdbanen, drie 9 holesbanen en een golfschool met 36 pro's. De Beckenbauer Course werd ontworpen door Bernhard Langer. De par van de baan is 72.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Er doen dit keer zes Nederlanders mee en drie Belgen. Daan Huizing werd in 2012 professional en speelt op invitatie. Verder staan er 10 Duitse professional op de lijst plus amateur Philipp Westermann uit Hamburg. Hij speelt sinds 2004 in het nationale team, hij studeert nog in Louisiana en heeft handicap +3,5. Hij miste hier de cut.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Daan Huizing

Om 8 uur startte Victor Riu. Hij maakte een ronde van 63 en ging aan de leiding. Nicolas Meitinger ging in 65 slagen rond en werd 2de, Daan Huizing en Robin Kind deelden voorlopig de 3de plaats na mooie rondes van 66.
Pierre Relecom sloeg pas na 2 uur af. Hij bracht met 65 de beste Belgische score binnen en deelde de 2de plaats met Meitinger en Chris Hanson.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Pierre Relecom speelde par en verloor wat terrein. Eirik Tage Johansen maakte de beste score van de ochtendspelers en stond even aan de leiding. Riu sloeg pas om 1 uur af en had hem na drie holes al ingehaald. Huizing speelde een goede tweede ronde en eindigde op de 2de plaats naast ET Johansen.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Andrea Pavan

Daan Huizing zette weer een goede score neer en bleef in de top. De andere twee Nederlanders zakten iets in het klassement.
De Italiaan Andrea Pavan maakte een ronde van 66 en ging aan de leiding. Pavan, zijn landgenoot Marco Crespi en Fransman Adrien Bernadet waren de enige spelers met een bogey-vrije ronde.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

De 24-jarige Koreaan Sihwan Kim had een droomstart, na twaalf holes stond hij op -8, maar op hole 15 maakte hij een dubbel-bogey. Toch een mooie score van 65 en een eindresultaat van -13 en een top-10 plaats. De beste Duitse speler was Sebastian Heisele, die net als Wil Besseling op -8 eindigde. Robin Kind had ook een goede ronde en steeg naar de top-10, hetgeen betekent dat hij mag meedoen aan de Swiss Challenge. Daan Huizing bleef de beste NEderlander en eindigde op de gedeeld 5de plaats.
Het werd een duel tussen de Italiaanse Crespi en Pavan. Beiden stonden op -19, Crespi moest toen alleen nog maar de laatste hole spelen, Pavan nog twee. Hij maakte een birdie op hole 17 en ging naar -20. Op de 18de tee kon Pavan zien hoe Crespi de hole in de partij voor hem speelde. Hole 18 is een par 4 en heeft een gemiddelde deze week van 4,5, dus er worden veel bogeys gemaakt. Crespi eindigde ook met een bogey, en ging terug naar -18. Toen Pavan op hole 18 afsloeg stond hij twee slag voor. Ook hij eindigde met een bogey, maar hij won.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Italië Andrea Pavan
68
-4
T18
67
-5
-9
T4
66
-6
-15
1
68
-4
-19
1
Vlag van Italië Marco Crespi
69
-3
T32
69
-3
-6
T16
66
-6
-12
T4
66
-6
-18
2
Vlag van Frankrijk Victor Riu
63
-9
1
69
-3
-12
1
70
-2
-14
2
72
par
-14
T3
Vlag van Noorwegen Knut Borsheim
67
-5
T11
72
par
-5
T19
67
-5
-10
T14
68
-4
-14
T3
Vlag van Nederland Daan Huizing
66
-6
T5
68
-4
-10
T2
69
-3
-13
3
72
par
-13
T5
Vlag van Zuid-Korea Sihwan Kim
72
par
T84
69
-3
-3
T42
69
-3
-6
T31
65
-7
-13
T5
Vlag van Nederland Robin Kind
66
-6
T5
71
-1
-7
T11
71
-1
-8
T14
68
-4
-12
T10
Vlag van Noorwegen Eirik Tage Johansen
68
-4
T18
66
-6
-10
T2
70
-2
-12
T4
73
+1
-11
T12
Vlag van België Pierre Relecom
65
-7
T2
72
par
-7
T11
70
-2
-9
T11
73
+1
-8
T20
Vlag van Duitsland Sebastian Heisele
68
-4
T18
72
par
-4
T28
71
-1
-5
T30
69
-3
-8
T20
Vlag van Nederland Wil Besseling
72
par
T84
69
-3
-3
T42
72
par
-3
T49
67
-5
-8
T20
Vlag van Duitsland Nicolas Meitinger
65
-7
T2
72
par
-7
T11
75
+3
-4
T45
72
par
-4
T47
Vlag van België Christopher Mivis
68
-4
T18
77
+5
+1
MC
Vlag van België Guillaume Watremez
68
-4
T18
75
+3
-1
MC
Vlag van Nederland Floris de Vries
68
-4
T18
76
+4
par
MC
Vlag van Nederland Reinier Saxton
74
+2
T112
73
+1
+3
MC
Vlag van Nederland Tim Sluiter
74
+2
T112
79
+7
+9
MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bad_Griesbach_Challenge_Tour_2013&oldid=64383115"