Barbara den Uyl
Barbara Elisabeth (Barbara) den Uyl (Amsterdam, 1949) is een Nederlands filmregisseur.
Den Uyl werd geboren als dochter van politicus Joop den Uyl en Liesbeth den Uyl-van Vessem. Ze volgde het gymnasium en studeerde Nederlandse taal en letterkunde. Daarnaast had ze regie- en spelles aan de Theaterschool. Ze was aanvankelijk lerares, maar sloot zich na zes jaar aan bij het linkse filmcollectief Amsterdams Stadsjournaal. Aanvankelijk was ze scenariste, en productie- en regieassistente. Later maakte ze haar eigen films.
Den Uyl werd landelijk bekend met haar film In naam der wet (1991),[1] over de dood van kraker Hans Kok, die genomineerd werd voor een Gouden Kalf. Voor de documentaire Met een zoen van de leraar kreeg ze de ASN-ADO Mediaprijs 1996.
Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]
- De klimop rouwt nog steeds (2007) (over Huis te Vraag)
- Marokko Swingt (2004) (over Najat Aâtabou)
- Engelen der liefde (2002) (over prostitutie)
- Onbemiddelbaar (2002) (driedelige documentaire over langdurige werkloosheid)
- Portretten (2000)
- Klein voor altijd (1999) (over kleine mensen)
- Asbest, the Silent Killer (1996) (over asbest)
- Met een zoen van de leraar (1994) (tweedelige documentaire over het Mondriaan Lyceum)
- Poco Mosso (1993)
- In naam der wet (1991)
- Dagboek van het vergeten (1989)
- Onder het plaveisel (1987)
- Waar de ratten koning zijn (1985)
- Hoeveel uur ging u naar school? (1983) (over een Vrije school)
- Chaos in de rechtsstaat (1981) (over de Amsterdamse kraakbeweging)
Bronnen, noten en/of referenties
|