Barfleur
Gemeente in Frankrijk .svg){kind=small}
| |||
|---|---|---|---|
 | |||
  | |||
| Situering | |||
| Regio | Normandië | ||
| Departement | Manche (50) | ||
| Arrondissement | Cherbourg | ||
| Kanton | Val-de-Saire | ||
| Coördinaten | 49° 40′ NB, 1° 15′ WL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 0,6 km² | ||
| Inwoners (1 januari 2020) |
553[1] (922 inw./km²) | ||
| Hoogte | 0 - 8 m | ||
| Overig | |||
| Postcode | 50760 | ||
| INSEE-code | 50030 | ||
| Foto's | |||
| |||
| Haven en église Saint-Nicolas | |||
| |||
Barfleur (exoniem: Berchvliet) is een Franse havenplaats aan het Het Kanaal. De plaats vormt met 650 inwoners (2005) de kleinste gemeente van het Franse departement Manche (regio Normandië). Barfleur maakt deel uit van het arrondissement Cherbourg. De plaats is opgenomen als een van de 'mooiste Franse dorpen'.[2]
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
In de middeleeuwen nam de haven van Barfleur een belangrijke positie in voor het scheepvaartverkeer naar Engeland. In de 11e en 12e eeuw was het de belangrijkste haven van het hertogdom Normandië. Er was ook een scheepswerf, waar onder andere de Mora werd gebouwd, het schip waarmee Willem de Veroveraar het Kanaal overstak in 1066. Op 25 november 1120 zonk even buiten de haven het Witte schip. Daarbij verdronk prins Willem, de enige wettige zoon van Hendrik I van Engeland. Sindsdien is de oude haven en een deel van het oude stadje verzonken in de zee.
Op 29 mei 1692 vond voor de kust het eerste deel van de zeeslagen bij Barfleur en La Hougue plaats, tussen Frankrijk en een Nederlands-Engelse coalitie.
In de 19e en 20e eeuw trok Barfleur kunstenaars aan. Jules Renard schreef er in 1892 zijn roman L'Écornifleur en Paul Signac verbleef er tussen 1932 en 1935.
Geografie[bewerken | brontekst bewerken]
De oppervlakte van Barfleur bedraagt 0,6 km², de bevolkingsdichtheid is 1083,3 inwoners per km².
De onderstaande kaart toont de ligging van Barfleur met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
|
Demografie[bewerken | brontekst bewerken]
Onderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
