Bariumfluoride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bariumfluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van bariumfluoride
 Ba2+
 F
Algemeen
Molecuulformule BaF2
IUPAC-naam bariumfluoride
Andere namen bariumdifluoride
Molmassa 175,323806 g/mol
SMILES
[F-].[F-].[Ba+2]
InChI
1S/Ba.2FH/h;2*1H/q+2;;/p-2
CAS-nummer 7787-32-8
EG-nummer 232-108-0
PubChem 62670
Wikidata Q417080
Beschrijving Kleurloze kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H332
EUH-zinnen geen
P-zinnen geen
MAC-waarde 1 mg/m³
LD50 (ratten) (oraal) 250 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Dichtheid 4,89 g/cm³
Smeltpunt 1355 °C
Kookpunt 2260 °C
Oplosbaarheid in water 1,2 g/L
Goed oplosbaar in methanol, ethanol
Slecht oplosbaar in water
Brekingsindex 1,46 (589 nm, 20 °C)
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur kubisch
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Bariumfluoride (BaF2) is het bariumzout van waterstoffluoride. De stof komt voor als kleurloze kubische kristallen, die slecht oplosbaar zijn in water. Het komt in de natuur voor als het mineraal frankdicksoniet.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Bariumfluoride kan bereid worden door de metathesereactie van bariumnitraat en natriumfluoride. Het slecht oplosbare bariumfluoride slaat dan neer:

Het ontstaat ook als nevenproduct bij de thermolyse van bariumhexafluorsilicaat:

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Eenkristallen van bariumfluoride zijn over een wijd bereik van golflengten (van 150 nm tot 15 μm) transparant, waardoor het in talrijke optische toepassingen kan worden aangewend. Daarnaast doet het dienst als fluxmiddel in de metallurgie voor de zuivering van lichte metalen en de bereiding van legeringen.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]