Bartholomeus Barbiers (1743-1808)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bartholomeus Barbiers
Het bolwerk Sloten in Amsterdam, met molen De Liefde.
Persoonsgegevens
Geboren Amsterdam, januari 1743
Overleden Amsterdam, 1808
Geboorteland Nederland
Beroep(en) Schilder
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Bartholomeus Barbiers, in de literatuur ook vermeld als Bartholomeus I Barbiers Pzn, (gedoopt Amsterdam, 11 januari 1743 – aldaar, 1808) was een Nederlandse schilder.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Barbiers, lid van de schildersfamilie Barbiers, werd gedoopt in de rooms-katholieke kerk De Lely in Amsterdam als zoon van kunstschilder Pieter Barbiers (1717-1780) en Pieternella de Maagd (1716-1779). Hij trouwde met Johanna Hendrica Kieman en na haar overlijden met Anna Geertruida Boom.

Barbiers was een leerling en later medewerker van zijn vader.[1] Hij hield zich bezig met het schilderen van toneeldecors en landschappen.[2] Hij gaf les aan zoon Pieter Barbiers (1771-1837), geboren uit zijn eerste huwelijk.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]