Begraafplaats Sint Barbara (Utrecht)

R.K. Begraafplaats St. Barbara
	Graven tussen het groen
Plaats	Utrecht
Ligging	52° 6′ NB, 5° 9′ OL
Gesticht in	1875
Monumentale status	Rijksmonument
Monumentnummer	514393
Denominatie	Rooms-katholiek
Architectuur en landschap
Architect(en)	Alfred Tepe
Detailkaart
	;
Portaal	Mens & maatschappij

Begraafplaats St. Barbara is een rooms-katholieke begraafplaats in Utrecht, gelegen aan de Prinsesselaan 2.

Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf de Reformatie (omstreeks 1575) was er in de stad Utrecht lange tijd geen nieuwe rooms-katholieke begraafplaats meer geopend. De eerste nieuwe ontstond rond 1818 in de parochie Buiten Wittevrouwen aan de nabijgelegen Biltstraat ter hoogte van de (latere maar inmiddels verdwenen) Onze-Lieve-Vrouw-ten-Hemelopnemingkerk. Vanaf 1861 bleek onder meer dat het gemeentebestuur in eerste instantie geen toestemming wilde verlenen om deze begraafplaats uit te breiden mede vanwege stadsuitbreiding. Tien jaar later werd na diverse onenigheden uiteindelijk grond aangekocht aan de Prinsesselaan^{[noot 1]} voor een nieuwe en grotere rooms-katholieke begraafplaats onder voorwaarde dat de oude begraafplaats op termijn geruimd werd. De oude begraafplaats werd in 1875 gesloten en tussen circa 1892 en 1900 geruimd.

Ontwerp en inwijding[bewerken | brontekst bewerken]

De inwijding van de nieuwe begraafplaats aan de Prinsesselaan vond plaats op 30 april 1875. De begraafplaats kreeg de naam Sint-Barbara, genoemd naar de beschermheilige van de stervenden en beschermster tegen een onvoorziene dood. Het ontwerp voor de begraafplaats is van Alfred Tepe. Er bevinden zich een groot aantal priestergraven en de grafkelders van de aartsbisschoppen van aartsbisdom Utrecht. Op de begraafplaats staat een neogotische kapel, die ook door Tepe werd ontworpen.

Graven[bewerken | brontekst bewerken]

Naast algemene graven, familiegraven, een kinderhof, een urnenhof voor het begraven van asbussen en een strooiveld, heeft de begraafplaats een aantal opvallende plekken.

Oorlogsslachtoffers en monumenten[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de ingang van de begraafplaats bevinden zich graven van Nederlandse slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog. Ook staat hier een monument voor de Utrechtse mannen die zijn omgekomen in Nederlands-Indië tussen 1945-1962. In het midden van begraafplaats staat een monument ter nagedachtenis aan allen die er sinds de inwijding in 1875 begraven zijn.

Religieuze graven[bewerken | brontekst bewerken]

In een grafkelder onder de kapel zijn drie Utrechtse aartsbisschoppen bijgezet. Een andere grafkelder onder de kapel is de laatste rustplaats van 21 Zusters van Liefde uit Tilburg. Achter de kapel liggen nog eens 35 zusters van dezelfde congregatie ter begraven. Rond de kapel liggen vijf aartsbisschoppen begraven en meer dan veertig pastoors uit Utrecht en omgeving en ook enkele tientallen leken die in het aartsbisdom Utrecht of landelijk op kerkelijk gebied een rol hebben gespeeld.