Bernard Kruysen
| Bernard Kruysen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Montreux, 28 maart 1933 | |||
| Overleden | Rijswijk, 30 oktober 2000 | |||
| Geboorteland | .svg){kind=small} Zwitserland
| |||
| Nationaliteit |  Nederland
| |||
| Opleiding | Koninklijk Conservatorium in Den Haag | |||
| Beroep(en) | Bariton | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| ||||
René Bernard Kruysen (Montreux, 28 maart 1933 – Rijswijk, 30 oktober 2000) was een Nederlandse klassieke lyrisch bariton.[1][2] Hij ontving diverse Franse en Nederlandse prijzen waaronder de prestigieuze l’Ordre des Arts et des Lettres. Hij gaf vele concerten zowel in Europa als in de Verenigde Staten.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Bernard Kruysen bracht een groot deel van zijn jeugd door in de Provence, wat hem een uitstekende kennis van de Franse taal opleverde. Hij sprak en zong accentloos Frans. Hij woonde er met zijn moeder Willy van Berkel en stiefvader en zanger Hubert Raidich[3][4]; hij zou zijn biologische vader pas weer op latere leeftijd terugzien.
Kruysen studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag onder Herbert Raideck en werd al op vroege leeftijd toegelaten tot de Akademie van de Nederlandse Opera.[5][6] Hij studeerde in Parijs om te werken met Pierre Bernac, wat hem al snel tot een toonaangevend vertolker van het Franse lied maakte. Componist Francis Poulenc begeleidde hem vaak op piano.
Zijn repertoire omvatte werken van Monteverdi tot Poulenc en van componisten als Bach, Schubert, Schumann, Fauré en Ravel. Pianist Noël Lee was zijn vaste partner bij vele opnames. Ook werkte hij intensief samen met de Nederlandse pianist Gérard van Blerk.[7] Naast het Franse lied waren ook de Winterreise van Schubert[8] en de Mattheüs Passionen en Johannes Passionen zijn specialismes. Daarmee heeft hij ook in Duitsland concerten gegeven.
In 1977 gaf hij concerten in Riga en in het huidige Sint-Petersburg te samen met het Koninklijk Mannenkoor Die Haghe Sanghers[9] onder leiding van dirigent René Verhoeff. In 1995 trad hij op in de St. Nicolaaskerk in Praag te samen met het Breda’s Mannenkoor[10] onder leiding van dirigent Marcel Verhoeff[11], zoon van René Verhoeff, met o.a. een uitvoering van de Polni Mse, de Soldatenmis.[12] Na uitgebreide tournees door Europa en de Verenigde Staten was Kruysen voornamelijk actief in Nederland. Zijn interpretaties werden geroemd om hun eenvoud, intelligentie en perfecte dictie.[6]
Hij vertolkte de rol van operazanger Theo Fabrice in Eline Vere, een Nederlands-Belgisch-Franse filmproductie uit 1991[13] naar het gelijknamige boek van Louis Couperus.
Prijzen en onderscheidingen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1984: Officier de l’Ordre des Arts et des Lettres (Goud).[14]
- 1978: Ridder in de Orde van Oranje Nassau.[15]
- 1977: Officier de l’Ordre des Arts et des Lettres (Zilver).[14]
- Kruysen was de eerste Nederlander die de Grand Prix du Disque kreeg.[16] Hij kreeg er in totaal vier:
- 1961: Voor zijn interpretatie van de liederen van Claude Debussy (met de pianist Jean-Charles Richard)
- 1962: Voor zijn plaat met het Requiem van Gabriel Fauré en het Orkest van de Opera Monte Carlo olv Louis Fremaux.[17]
- 1963: Voor een opname met liederen van Gabriel Fauré.[14]
- 1974: Voor zijn plaat met liederen van Gabriel Fauré[18]
- 1964: Gouden Orpheus voor de beste liederenzanger met zijn interpretatie van Schumann's "Liederkreis".[14]
- 1958: Grand prix de l'excellence de la mélodie française.[14]
- 1958: Grand prix hors concours Gabriel Fauré.[14]
- 1958: Tweede prijs op het internationale vocalisten concours van ’s-Hertogenbosch.
Overige informatie
[bewerken | brontekst bewerken]Bernard Kruysen vertegenwoordigde zijn land een aantal malen op de wereldkampioenschappen onderwaterjacht. In hetzelfde domein was hij ook regisseur van onderwaterfilms[19] in samenwerking met zijn duikvriend Fik Meijer. Samen maakten zij vele duiktochten in de diepzeewateren rondom Ibiza.[20] Hij deed ook het camerawerk voor een episode uit 1965 van de BBC serie "Travellers' Tales"[21] met Sir David Attenborough.
Zijn grootvader Jan Kruysen en vader Antoon Kruysen[22] waren kunstschilders. Zijn zoon André Kruysen[23] is beeldend kunstenaar en zijn dochter Ino Kruysen[24] is zangeres en docente.
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Claude Debussy - Mélodies (1961) - Valois, report CD « Les introuvables » Classica 2021 met Jean-Charles Richard (piano)
- Henri Duparc - Mélodies (1971) - Naïve met Noël Lee (piano) en Danielle Galland (Soprano)
- Claude Debussy - Mélodies (1972 - 1981)- Naïve met Noël Lee (piano)
- Gabriel Fauré - Mélodies (1965) - Valois stéréo MB 765 met Noël Lee (piano) enregistrement: Copenhague décembre 1965
- Gabriel Fauré - Mélodies (1966) - Naïve met Noël Lee (piano)
- Gabriel Fauré - Requiem (1962) - Erato met Orchestre de Monte-Carlo dir Louis Frémaux
- Gabriel Fauré - Requiem Rotterdams olv Jean Fournet / CD Philips
- Maurice Ravel - Mélodies (1972) - Naïve met Noël Lee (piano)
- Maurice Ravel - Musique de chambre (1989) - Bayer Records
- Histoires naturelles et Chansons madécasses
- met Gérard van Blerk (piano), Frans Vester (flûte), Anner Bijlsma (violoncelle)
- Francis Poulenc - Mélodies - Arion met Noël Lee (piano)
- Francis Poulenc - Mélodies (1966) - Erato EGR 4009 met Jean-Charles Richard (piano)
- Johannes Brahms - Les romances de la Maguelone (1967) - Naïve met Noël Lee (piano)
- Jules Massenet — Mélodies, Poèmes d'octobre, Poèmes d'avril, op.14, Poèmes du souvenir... (1986) met Noel Lee (piano). CD Arion (3325480680090)
- Johann Sebastian Bach Kantates 56+82 Residentie Barokorkest /Rene Verhoeff (1979) CD MiraClassics
- Modest Mussorgsky - Lieder und Tanze des Todes met Noël Lee (piano) CD Naive
- Franz Schubert - Winterreise D.911 met Gérard van Blerk (piano) CD Erasmus WH090 1993
Externe Links
[bewerken | brontekst bewerken]- Youtube kanaal Bernard Kruysen (NL) - Diverse opnames
- Youtube kanaal Bernard Kruysen (FR) - Opnames van 15 CD's
- Bernard Kruysen op muziekweb.nl
- Bernard Kruysen op AllMusic
- (en) Bernard Kruysen op Discogs
- (en)
Bernard Kruysen op MusicBrainz - Kadoguy VS - 46 opnames met Bernard Kruysen
- Dutch Composers geselecteerd op “Kruysen" - 3 opnames
- Eva, jrg 20, 1963, no. 31, 03-08-1963: “Twee werelden van Bernard Kruysen” Delpher
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Tijdschrift Luister 1962-I-128: Paul Chr. van Westering: “Bernard Kruysen, Grand Prix du disque”
- Tijdschrift Luister 1964-VI-287: Joop Schrier: “Valois maakt opnamen in Nederland”
- Tijdschrift Luister 1979-II-8: Hans C.M. van Rooy: “De bariton Bernard Kruysen"
- Tijdschrift Luister 1986-IX-14: recensie (door J.S. ) van Massenet liederen (met Noel Lee, piano)
- Over Mussorgsky in tijdschrift “Records and recording” nov. 1966: “Bernard Kruysen sings Mussorgsky”
- Trouw 12 maart 1976 Pag. 9 Adr. Hager recensie Purcell Dido & Aeneas
- Eindhovens Dagblad 06-06-1987: Paul Kokke “De kleine dingen van Bernard Kruysen, zanger”
- Haagsche Courant 01-11-2000 / Brabants Dagblad 08-11-2000: Aad van der Ven: “Een carriere zonder uiterlijke glans”
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Bernard Kruysen op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- Redactie, Geroemde bariton Bernard Kruysen overleden. Algemeen Dagblad (2 november 2000). Geraadpleegd op 2 april 2025 – via delpher.nl.
- ↑ Von Ehrenthal, Bettina, Bariton Bernard Kruysen, een grote (on)bekende BN’er in Frankrijk (2021-3-01). Geraadpleegd op 31 maart 2025.
- ↑ Oron, Aryeh, Bernard Kruysen (Baritone). Grove Music (September 2001). Geraadpleegd op 1 april 2025.
- ↑ Arakelyan, Ashot, Hubert Raidich (Bass) (Verviers, Belgium 1885 - ? 1979). Forgotten Opera Singers (16 april 2015). Geraadpleegd op 2 mei 2025.
- ↑ Hubert Raidich - basse belge. Bridgeman Images. Geraadpleegd op 2 mei 2025.
- ↑ Theater Encyclopedie Bernard Kruysen.
- ↑ a b Biographie de BERNARD KRUYSEN (1933-2000). Encyclopædia Universalis. Geraadpleegd op 1 april 2025.
- ↑ Bernard Kruysen bij Han Reiziger, Debussy & Faure, TV 1993. YouTube Kanaal Bernard Kruysen. Geraadpleegd op 4 april 2025.
- ↑ (en) Franz Schubert, Bernard Kruysen, Gérard van Blerk - Die Winterreise (1993).
- ↑ Hoogtepunten uit de u.s.s.r tournee. muziekweb.nl. Geraadpleegd op 18 april 2025.
- ↑ Grasduinen – Een indrukwekkende uitvoering van de Polní Mse door BM in Praag – 1995 (21 april 2022). Geraadpleegd op 18 april 2025.
- ↑ Bluekens, Laurens, Zo groot het land is, zo groots de cultuur. Speciale editie Elsevier. Geraadpleegd op 18 april 2025.
- ↑ Martinu Polni mse 1995 Praag, met Bernard Kruysen. Geraadpleegd op 18 april 2025.
- ↑ Eline Vere (Film). IMDb (1991). Geraadpleegd op 30 april 2025.
- ↑ a b c d e f Tekstboekje CD: Franz Schubert, Bernard Kruysen, Gérard van Blerk – Die Winterreise. Erasmus Muziekproducties (1993). Geraadpleegd op 8 mei 2025.
- ↑ Index gedecoreerden. Kanselarij der Nederlandse Orden (6 april 1978). Geraadpleegd op 8 mei 2025.
- ↑ Radio: ANP Nieuwsbericht (23 november 1961) – via Delpher.
- ↑ Fauré* : Philippe Caillard Chorale*, National Orchestra of the Monte Carlo Opera*, Louis Frémaux – Requiem. Epic (1962). Geraadpleegd op 6 mei 2025.
- ↑ Radio: ANP Nieuwsbericht (8 maart 1974) – via Delpher.
- ↑ VPRO, Reiziger In Muziek van Han Reiziger: Bernard Kruysen aan het duiken in Ibiza (1993). Geraadpleegd op 4 april 2025.
- ↑ Meijers, Fik, Een kruik wijn voor een mensenleven. Knack Magazine (13-01-2011). Geraadpleegd op 3 april 2025.
- ↑ Travellers' Tales (BBC series). IMDb. Geraadpleegd op 8 mei 2025.
- ↑ van Bommel, Irma, Antoon Kruysen, een Franse Brabander of een Brabantse Fransman?. Brabant Cultureel (16 maart 2024). Geraadpleegd op 12 april 2025.
- ↑ André Kruysen. Website. Geraadpleegd op 11 april 2025.
- ↑ Ino Kruysen. Theaterencyclopedie. Geraadpleegd op 11 april 2025.