Beschermde geografische aanduiding

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Logo BGA beschermde-geografische-aanduiding
Logo BGA beschermde-geografische-aanduiding

De beschermde geografische aanduiding (afgekort: BGA) is onderdeel van een Europese verordening die streekproducten een bescherming biedt tegen namaak. Voluit heet deze verordening: Verordening (EEG) nr. 2081/92 van de Raad van 14 juli 1992 inzake de bescherming van geografische aanduidingen en oorsprongsbenamingen van landbouwprodukten en levensmiddelen.

De verordening is vastgesteld in 1992. Sindsdien kent de Europese Unie drie beschermingscategorieën voor streekproducten, namelijk:

De Verordening is opgevolgd door Verordening (EG) nr. 510/2006, en daarna Verordening (EU) nr. 1151/2012. Deze bracht de voorschriften voor het registreren van producten als BOB, BGA en GTS bijeen in één enkele verordening.

Er wordt een register bijgehouden van streekproducten die zijn erkend in een van deze categorieën. Op de lijst staan zo'n 600 streekproducten zoals balsamicoazijn uit Modena, Elzasser zuurkool, Kroatische olijfolie en gorgonzola uit het noorden van Italië.

Voor elk beschermd product gelden meer of minder strenge regels: een vast procedé en een afgebakend gebied waar wordt geproduceerd. De producten worden in principe alleen binnen de EU beschermd tegen namaak, namaak uit niet-EU-landen is dus niet beschermd. Wereldwijde bescherming ligt moeilijk binnen de Wereldhandelsorganisatie.

België[bewerken | brontekst bewerken]

Beschermde geografische aanduiding voor mattentaart

In België hebben 11 producten dit label verkregen, 5 zijn aangevraagd.

Belgisch witblauw vlees, Miel wallon, Escavèche de Chimay, Boulette de Beaumont werden in 2017 aangevraagd. Voor de Limburgse vlaai diende men in 2022 een aanvraag tot bescherming in

Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

In Nederland zijn vijf producten geregistreerd als Beschermde geografische aanduiding (BGA):

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]