Bicycloprop-2-enyl

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bicycloprop-2-enyl
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van bicycloprop-2-enyl
Algemeen
Molecuulformule C6H6
IUPAC-naam bicycloprop-2-enyl
Andere namen 3,3'-bicyclopropenyl
Molmassa 78,1 g/mol
SMILES
C1=CC1C2C=C2
InChI
1S/C6H6/c1-2-5(1)6-3-4-6/h1-6H
Wikidata Q1083122
Fysische eigenschappen
Smeltpunt −75 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Bicycloprop-2-enyl (C6H6) is een organische verbinding en een van de valentie-isomeren van benzeen. De verbinding kan beschreven worden als twee aan elkaar gekoppelde cyclopropeenringen. De positie van dubbele binding kan variëren. Er zijn twee isomeren bekend: bicycloprop-1,2-enyl en bicycloprop-1-enyl.

Bicycloprop-2-enyl, bicycloprop-1-enyl en bicycloprop-1,2-enyl

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

In 1989 is de synthese van de drie isomeren beschreven door Billups en Haley.[1][2] Het 1,1-isomeer werd in twee stappen uit 1,4-bis(trimethylsilyl)buta-1,3-dieen gevormd. Reactie van die verbinding met methyllithium en dichloormethaan introduceert twee cyclopropaanringen in de molecule. Het gevormde bis(2-chloor-3-(trimethylsilyl)cyclopropan-1-yl) wordt blootgesteld aan TBAF. In deze tweede reactie bindt fluor aan de trimethylsilylgroep, waarbij een dubbele binding gevormd wordt en het chlooratoom als chloride de verbinding verlaat.

Eigenschappen en reacties[bewerken | brontekst bewerken]

In aanwezigheid van zilverionen reageert bicycloprop-2-enyl tot dewarbenzeen. Met cyclopentadieen kan de stof afgevangen worden. Boven −10 °C ontleedt de stof waarbij ook polymerisatie optreedt.

Uit röntgendiffractie blijkt de centrale bindingslengte relatief kort is: 150,3 pm.[3]

De twee andere isomeren, waarbij minstens een dubbele binding aan de centrale binding grenst, zijn veel instabieler dan bicycloprop-2-enyl. Bicycloprop-1-enyl kan alleen aangetoond worden door het tijdens zijn vorming al af te vangen.