Bill Paterson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bill Paterson
Bill Paterson (2006)
Algemene informatie
Geboren Glasgow, Schotland, 3 juni 1945
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Werk
Jaren actief 1967-heden
Beroep Acteur
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Bill Paterson (Glasgow (Schotland), 3 juni 1945) Is een Schots acteur.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Als jongeman was Bill drie jaar werkzaam als quantity surveyorleerjongen. Daarna is hij aan de Royal Scottish Academy of Music and Drama gaan studeren. Hij maakte zijn acteerdebuut in 1967, naast Leonard Rossiter in Bertolt Brechts The Resistible Rise of Arturo Ui, in het theater van Glasgow. In 1970 vervoegde Bill zich bij The Citizen's Theatre for Youth, Hij bleef daar als acteur en assistent-regisseur tot 1972, toen hij wegging om samen met Bill Connolly in The Great Northern Welly Boot Show te spelen op het Edinburgh Festival.

Bill trok gedurende de jaren 70 veel op met John McGrath en samen hebben ze een onafhankelijk theaterhuis opgericht dat ze '7:84' noemen. Met dat theaterhuis toerden zij in Engeland en Europa. Hij maakte zijn debuut in Londen met dit theaterhuis in 1976 met onder meer producties als The Cheviot, the Stag, and the Black Black Oil.

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn werk bij '7:84' centraliseerde zijn werk zich voornamelijk op televisie, in plaats van theater. Zijn eerste verschijning op televisie was in de met een BAFTA bekroonde dramaserie Licking Hitler uit 1978. Hij vertolkte ook de rol van King James in datzelfde jaar. In 1986 speelde hij de snoodaard Ali Fraser in de tweede reeks van Auf Wiedersehen, Pet. Paterson negeerde het theater ook niet helemaal; in 1992 werd hij genomineerd voor een Laurence Olivier Award en won die ook voor zijn vertolking in een ander stuk gebaseerd op dat van Bertold Brecht, Schweyk in the Second World War in het Royal National Theatre.

Hij speelde sinds 2000 enkele rollen in televisieseries, waaronder Law & Order: UK, Little Dorrit, Criminal Justice en Sea of Souls. Ook speelde hij in How to Lose Friends & Alienate People uit 2008 en vertolkte hij een van de hoofdrollen in Gone Fishing. In 2022 speelde hij de rol van Lord Lyman Beesbury in de fantasy-televisieserie House of the Dragon van HBO.

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Filmografie als acteur
Jaar Titel Rol Opmerkingen
Televisie
2014-17 Outlander Ned Gowan 8 afleveringen
2016-19 Fleabag Vader 9 afleveringen
2018 Inside No. 9 Mr. Green aflevering "Zanzibar"
2019 Good Omens Tadfield Neighbourhood Watch 3 afleveringen
2022 The Sandman Dr. John Hathaway aflevering "Sleep of the Just"
2022 House of the Dragon Lord Lyman Beesbury 7 afleveringen
Film
1982 Smiley's People Lauder Strickland
1984 The Killing Fields Dr. MacEntire
1984 Comfort and Joy Alan
1988 The Adventures of Baron Munchausen Henry Salt
1990 The Witches Mr. Jenkins
1995 Richard III Sir Richard Ratcliffe
1997 Spice World Brian
2005 Kingdom of Heaven Bisschop
2006 Miss Potter Rupert Potter
2009 Into the Storm Clement Attlee
2015 High-Rise Mercer
2016 Dad's Army Soldaat Frazer
2018 Happy New Year, Colin Burstead Gordon Burstead
2020 Rebecca Dr. Baker
Zie de categorie Bill Paterson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.