Birmese drieklauw

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Birmese drieklauw
IUCN-status: Kritiek[1] (2018)
Birmese drieklauw
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Testudines (Schildpadden)
Onderorde:Cryptodira (Halsbergers)
Superfamilie:Trionychoidea
Familie:Trionychidae (Weekschildpadden)
Geslacht:Nilssonia
Soort
Nilssonia formosa
Gray, 1869
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Birmese drieklauw op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

De Birmese drieklauw[2] (Nilssonia formosa) is een schildpad uit de familie weekschildpadden (Trionychidae).[3] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door John Edward Gray in 1869. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Trionyx formosus gebruikt.

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Met een maximale lengte van 65 centimeter is het een wat grotere soort, het schild is olijfkleurig groen tot bruin en rond van vorm.[4] De kop en poten zijn groengrijs tot bruingrijs van kleur, de bovenzijde van de kop heeft een fijn patroon van kleine, donkere tot zwarte vlekjes. De buikzijde is wit, de onderzijde van de kop en nek zijn meer witgrijs van kleur. Juveniele dieren hebben vier grote, ronde en oog-achtige vlekken op het rugschild die lichtere en donkere randen hebben en sterk afsteken. Deze vlekken verdwijnen langzaam naarmate de schildpad ouder wordt. De zwemvliezen tussen de tenen zijn goed ontwikkeld en de kop heeft een spitse snuitpunt.

Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

De Birmese drieklauw is endemisch in Myanmar, zijn naam is te danken aan de oude naam van dit land dat vóór een militaire coup in 1962 nog Birma heette. De schildpad leeft alleen in de rivieren Irrawaddy, Sittang, en Salween. Er leeft ook een kolonie bij de Maha Myat Muni Tempel in Mandalay, waar de tamme dieren gevoerd worden met rijst en kip. De habitat bestaat uit stilstaande tot traag stromende wateren, de schildpad leeft voornamelijk van vlees als vissen, slakken en tweekleppigen.

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]