Naar inhoud springen

Björn Bergmann Sigurðarson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Björn Sigurðarson
Björn Bergmann Sigurðarson, 2018
Björn Bergmann Sigurðarson, 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam Björn Bergmann Sigurðarson
Geboortedatum 26 februari 1991
Geboorteplaats Akranes, Vlag van IJsland IJsland
Sport­nationaliteit Vlag van IJsland IJsland
Lengte 186 cm
Been Rechts
Positie Spits
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2023
Jeugd
–2007 Vlag van IJsland ÍA Akranes
Senioren
Seizoen Club W (G)
2007–2009
2009–2012
2012–2016
2014
2015
2016–2018
2018–2020
2020
2020–2021
2021–2023
2023 		Vlag van IJsland ÍA Akranes
Vlag van Noorwegen Lillestrøm
Vlag van Engeland Wolves
→ Vlag van Noorwegen Molde
→ Vlag van Denemarken FC Kopenhagen
Vlag van Noorwegen Molde
Vlag van Rusland Rostov
→ Vlag van Cyprus APOEL Nicosia
Vlag van Noorwegen Lillestrøm
Vlag van Noorwegen Molde
Vlag van IJsland ÍA Akranes 		30(5)
70(17)
69(7)
15(3)
14(1)
38(20)
38(8)
0(0)
7(1)
1(0)
0(0)
Interlands
2005-2007
2007-2008
2010-2012
2011–2018 		Vlag van IJsland IJsland -17
Vlag van IJsland IJsland -19
Vlag van IJsland IJsland -21
Vlag van IJsland IJsland 		5(0)
7(2)
7(4)
17(1)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Björn Bergmann Sigurðarson (Akranes, 26 februari 1991) is een voormalig IJslands voetballer die bij voorkeur als aanvaller speelde. In 2012 debuteerde hij in het IJslands voetbalelftal.

Björn heeft drie halfbroers die elk ook profvoetballer waren. De drie halfbroers (Bjarni Guðjónsson, Þórður Guðjónsson en Joey Guðjónsson) zijn gewezen internationals die in de jaren 90 actief waren bij KRC Genk.

Carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Björn Bergmann Sigurðarson debuteerde in 2007 bij ÍA Akranes in de hoogste voetbalafdeling van IJsland. De jonge spits stond bekend als een groot talent en kreeg regelmatig speelkansen. In 2008 werd hij met ÍA laatste, waardoor de club degradeerde.

Björn zakte niet mee naar de tweede divisie. Hij verliet ÍA en ging aan de slag bij de Noorse middenmoter Lillestrøm. In zijn eerste seizoen in Noorwegen kwam de toen 18-jarige aanvaller door een blessure aan het bekken niet vaak in actie. Zijn grote doorbrak kwam er in het voorjaar van 2010. Björn liet zich toen vooral opmerken door zijn inzet, snelheid en kracht.

In de eerste wedstrijden van 2012 toonde Björn zich een trefzekere spits. In de competitie wist hij 7 keer te scoren in bijna evenveel duels. Dat leverde hem niet alleen de interesse op van clubs als Wolverhampton Wanderers, Cardiff City, RSC Anderlecht en KRC Genk, maar ook zijn eerste selectie voor de nationale ploeg van IJsland. Uiteindelijk verkast hij naar Wolverhampton Wanderers.[1]

In zijn eerste seizoen scoorde hij daar 5 doelpunten, maar het seizoen erop kon hij niet langer rekenen op een vaste basisplaats. Hij werd vervolgens in 2014 verhuurd aan Molde (waarmee hij dat seizoen zowel Noors kampioen als bekerwinnaar werd) en in 2015 aan FC Kopenhagen waarmee hij ook de Deense beker won na een 3-2 winst na verlenging in de finale tegen Vestsjælland waarin Björn een doelpunt scoorde.

Hij keerde hierna terug naar Wolverhampton Wanderers om daarna transfervrij te vertrekken naar (weer) Molde, waar hij na zijn terugkeer veel scoorde.

Hij werd ook weer geselecteerd voor het nationale team van IJsland en in de kwalificatiewedstrijden voor het WK 2018 scoorde hij een belangrijk doelpunt in de uitwedstrijd tegen Kosovo die met 1-2 werd gewonnen. IJsland won uiteindelijk hun kwalificatiepoule en plaatste zich daarmee voor het eerst in de geschiedenis voor een wereldkampioenschap. Ook Björn behoorde tot de door bondscoach Heimir Hallgrímsson geselecteerde 23 spelers voor dit toernooi. Hij kwam ook in alle 3 door IJsland gespeelde wedstrijden in actie als invaller. IJsland kwam op dit toernooi niet verder dan de groepsfase.

Na dit toernooi ging Björn spelen bij Rostov en hij zou later ook nog in actie komen voor APOEL Nicosia, Lillestrøm en (wederom) Molde. De laatste periode kenmerkte zich vooral door veel ernstig blessureleed, waardoor hij nauwelijks nog heeft kunnen spelen. Na zijn terugkeer bij ÍA Akranes kwam hij om die reden zelfs helemaal niet meer aan spelen toe.




Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2007 ÍA Akranes Vlag van IJsland Úrvalsdeild 11 2 0 0 0 0 — 11 2 0
2008 19 3 0 0 0 0 1 1 0 20 4 0
Club Totaal 30 5 0 0 0 0 1 1 0 31 6 0
2009 Lillestrøm SK Vlag van Noorwegen Tippeligaen 12 1 0 0 0 0 — 12 1 0
2010 25 4 2 0 0 0 25 4 2
2011 20 5 7 1 2 0 21 7 7
2012 13 7 2 4 5 0 17 12 2
Club Totaal 70 17 11 5 7 0 0 0 0 75 24 11
2012/13 Wolves Vlag van Engeland EFL Championship 37 5 2 2 0 0 — 39 5 2
2013/14 Vlag van Engeland EFL League One 18 2 2 3 0 0 21 2 2
Club Totaal 55 7 4 5 0 0 0 0 0 60 7 4
2014 → Molde FK Vlag van Noorwegen Tippeligaen 15 3 1 2 0 0 — 17 3 1
Club Totaal 15 3 1 2 0 0 0 0 0 17 3 1
2014/15 → FC Kopenhagen Vlag van Denemarken Superligaen 14 1 1 3 1 0 — 17 2 1
Club Totaal 14 1 1 3 1 0 0 0 0 17 2 1
2015/16 Wolves Vlag van Engeland EFL Championship 14 0 0 1 0 0 — 15 0 0
Club Totaal 69 7 4 6 0 0 0 0 0 75 7 4
2016 Molde FK Vlag van Noorwegen Tippeligaen 11 4 0 0 0 0 — 11 4 0
2017 27 16 3 3 1 0 30 17 3
Club Totaal 53 23 4 5 1 0 0 0 0 58 24 4
2017/18 FK Rostov Vlag van Rusland Premier Liga 6 1 1 0 0 0 — 6 1 1
2018/19 26 5 0 0 0 0 26 5 0
2019/20 6 2 0 1 0 0 7 2 0
Club Totaal 38 8 1 1 0 0 0 0 0 39 8 1
2019/20 → APOEL Nicosia Vlag van Cyprus A Divizion 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0 0
Club Totaal 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 0 0
2020 Lillestrøm SK Vlag van Noorwegen OBOS-Ligaen 7 1 0 0 0 0 — 7 1 0
Club Totaal 77 18 11 5 7 0 0 0 0 82 25 11
2021 Molde FK Vlag van Noorwegen Tippeligaen 1 0 0 1 0 0 7 1 0 9 1 0
Club Totaal 54 23 4 6 1 0 7 1 0 67 25 4
TOTAAL 282 62 21 22 9 0 8 2 0 312 73 21

Bijgewerkt op 16-05-2012.

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]
Vlag van Noorwegen Molde FK
2014
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Björn_Bergmann_Sigurðarson&oldid=69900473"