Blauwe pauw
| Blauwe pauw IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_-feathers-8a.jpg)
| |||||||||||||
| Blauwe pauw – mannetje | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Pavo cristatus Linnaeus, 1758 | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Blauwe pauw op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De blauwe pauw (Pavo cristatus) is een vogel uit de orde van de hoendervogels. Net als de andere pauwensoort, de groene pauw, is de blauwe pauw een kleurrijke vogel.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
Het verschil tussen de geslachten is erg duidelijk: de mannelijke dieren hebben pronkveren (sleep), die ze uitzetten tijdens de balts. Daarnaast is hun voorlichaam felblauw van kleur. De vrouwtjes zijn bruinachtig. Van het kweekras Pavo cristatus mut. alba, ook wel bruidspauw genoemd', zijn zowel de mannetjes als de vrouwtjes volledig wit.
Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]
Het zijn alleseters die zich voeden met zowel insecten, slakken en wormen als bessen en zaden. Hoewel ze de grootste tijd op de grond doorbrengen, kunnen ze als het nodig is vliegen. Ze overnachten meestal op een boomtak of in een struik.
Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]
Pauwenmannetjes verzamelen doorgaans meerdere vrouwtjes om zich heen, die worden aangetrokken door hun baltsgedrag en roep. Nadat de vrouwtjes bevrucht zijn, gaan ze weer hun eigen weg. Het mannetje bemoeit zich verder niet met eieren of jongen. Het nest bevat ongeveer 5 eieren, die door het vrouwtje in circa 28 dagen worden uitgebroed. Volwassen mannelijke dieren kunnen, inclusief hun staart, ruim 2 meter lang worden. Vrouwtjes zijn kleiner dan 1 meter. De blauwe pauw behoort tot de familie Phasanidae.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De blauwe pauw komt van oorsprong voor in India en op Sri Lanka, maar wordt vrijwel over de hele wereld succesvol gehouden en gefokt.
Verwerking[bewerken | brontekst bewerken]
Doorheen de geschiedenis waren vooral de hanen zeer gewild. Hun verenkleed werd als esthetisch zeer geapprecieerd. Tot de 19de eeuw waren deze dieren dan ook zeer populair bij de rijkere lieden. Om een paartje te houden, heb je al een grote tuin nodig, met bomen. Deze luxe konden vele armere werklieden zich niet permitteren.
- In de culinaire finesse: de opgevulde haan werd gebraden en opgediend met zijn verenkleed. Dit gebeurde ook bij zwanen, fazanten en kalkoenen, die als pronkstuk dienen op een tafel met wild.
- In de mode-industrie: pauwenveren werden gebruikt voor waaiers, hoeden en damesaccessoires. Hiervoor worden ook de slagpennen gebruikt, en niet enkel de staartveren. Ook witte pauwenveren worden verwerkt.
| Bronnen, noten en/of referenties |