Bram Nuytinck

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Bram Nuytinck
Bram Nuytinck
Persoonlijke informatie
Volledige naam Bram Johannes André Nuytinck
Geboortedatum 4 mei 1990
Geboorteplaats Malden, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 190 cm
Been Links
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Italië Sampdoria
Rugnummer 17
Contract tot 30 juni 2023
Jeugd
1998–2001
2001–2009 		Vlag van Nederland SV Juliana '31
Vlag van Nederland N.E.C.
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2009–2012
2012–2017
2017–2022
2023– 		Vlag van Nederland N.E.C.
Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van Italië Udinese
Vlag van Italië Sampdoria 		74 (7)
115 (5)
133 (3)
0 (0)
Interlands
2010
2010–2013 		Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21 		1 (0)
23 (2)
* Bijgewerkt op 3 januari 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Bram Nuytinck (Malden, 4 mei 1990) is een Nederlands voetballer die doorgaans als centrale verdediger speelt. Hij tekende in januari 2023 een contract tot het einde van het seizoen bij Sampdoria, dat hem overnam van Udinese.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

N.E.C.[bewerken | brontekst bewerken]

Nuytinck begon op achtjarige leeftijd met voetballen bij SV Juliana '31 in Malden. In 2001 kwam hij in de jeugdopleiding van N.E.C.. Begin 2009 werd hij door trainer Mario Been bij de selectie van het eerste elftal gehaald en in maart tekende hij een tweejarig contract. Op 23 december maakte hij onder trainer Wiljan Vloet zijn debuut in het eerste elftal in de uitwedstrijd om de KNVB beker tegen FC Groningen (eindstand 0-2). Hij kwam na 53 minuten in het veld voor Patrick Pothuizen. De eerste basisplaats kreeg Nuytinck in de wedstrijd tegen Sparta (1-0) op 30 januari 2010.

In januari 2011 sloeg Nuytinck een bod van CA Osasuna af omdat hij zich vooralsnog in Nijmegen verder wilde ontwikkelen.[1] In het voorjaar van 2012 toonden ook Napoli, Juventus, Ajax en Everton interesse in de aanvoerder van Jong Oranje.

RSC Anderlecht[bewerken | brontekst bewerken]

Op 31 augustus 2012, de laatste dag van de transfermarkt, werd bekend dat Nuytinck een vierjarig contract getekend had bij RSC Anderlecht.[2] Bij Anderlecht maakte hij zijn Champions League debuut. In zijn eerste twee jaar bij RSC Anderlecht, waarin de club kampioen werd, was hij een vaste waarde. Na het ontslag van de Nederlandse trainer John van den Brom in 2014 kwam hij steeds minder aan spelen toe en kreeg routinier Olivier Deschacht veelal de voorkeur boven Nuytinck.[3] In de volgende jaren kwam hij weer steeds vaker aan bod.

Udinese[bewerken | brontekst bewerken]

Nuytinck tekende in juli 2017 een contract tot medio 2021 bij Udinese, de nummer twaalf van de Serie A in het voorgaande seizoen. Op 12 augustus maakte hij zijn debuut voor Udinese in de Coppa Italia-wedstrijd tegen Frosinone (3-2 overwinning). Op 27 augustus maakte hij zijn eerste doelpunt in de Serie A tegen SPAL. In zijn eerste seizoen bij Udinese was hij meteen basisspeler en kwam hij tot 30 wedstrijden, terwijl Udinese dertiende eindigde.

Op 21 april 2021 was hij in de Serie A-wedstrijd tegen Cagliari voor het eerst aanvoerder. Het seizoen erop nam hij de aanvoerdersband over van Rodrigo De Paul, die vertrok naar Atlético Madrid. In het seizoen 2022/23 was hij voor het eerst sinds zijn debuut in de Serie A geen vaste basisspeler bij Udinese. Hoewel hij de eerste vier speelrondes in de basis startte, kwam hij in de acht wedstrijden daarna niet tot minuten. Die winterstop leek het er dan ook op dat Nuytinck, na 143 wedstrijden en drie goals in zes seizoenen, Udinese zou verlaten.

Sampdoria[bewerken | brontekst bewerken]

Op 2 januari 2023 maakte Nuytinck na 5,5 jaar bij Udinese de overstap naar Sampdoria, dat hem een contract aanbood tot het einde van het seizoen. Dit contract zou automatisch worden verlengd wanneer Sampdoria zich zou handhaven in de Serie A. Op het moment van arriveren van Nuytinck stond Sampdoria negentiende met zes punten uit vijftien wedstrijden, zeven punten minder dan Spezia, dat op dat moment op de veilige zeventiende plek stond.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2009/10 N.E.C. Vlag van Nederland Eredivisie 13 2 0 1 0 0 — 14 2 0
2010/11 32 2 1 0 0 0 32 2 1
2011/12 27 2 0 2 0 0 29 2 0
2012/13 2 1 0 0 0 0 2 1 0
Club totaal 74 7 1 3 0 0 0 0 0 77 7 1
2012/13 RSC Anderlecht Vlag van België Eerste klasse 33 1 0 5 0 0 5 0 0 43 1 0
2013/14 23 1 0 3 0 0 5 0 0 31 1 0
2014/15 11 0 1 2 0 0 2 0 0 15 0 1
2015/16 18 2 0 2 0 1 4 0 0 24 2 1
2016/17 30 1 0 2 0 0 12 0 1 44 1 1
Club totaal 115 5 1 14 0 1 28 0 1 157 5 3
2017/18 Udinese Vlag van Italië Serie A 27 1 1 3 0 0 — 30 1 1
2018/19 27 0 0 0 0 0 27 0 0
2019/20 26 0 0 2 0 1 28 0 1
2020/21 20 1 0 1 0 0 21 1 0
2021/22 27 1 1 2 0 0 29 1 1
2022/23 6 0 0 2 0 0 8 0 0
Club totaal 133 3 2 10 0 1 0 0 0 143 3 3
2022/23 Sampdoria Vlag van Italië Serie A 0 0 0 0 0 0 — 0 0 0
TOTAAL 322 15 4 27 0 2 28 0 1 377 15 7

Internationaal[bewerken | brontekst bewerken]

Hij zat verschillende keren in de (voor)selectie van het Nederlands Beloftenelftal. Op 2 september 2010 debuteerde hij als invaller voor Jong Oranje in een uitwedstrijd tegen Spanje. Hij werd na het vertrek van Jeffrey Bruma naar het Nederlands elftal aanvoerder van Jong Oranje.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Naast het voetbal studeerde hij Management Economie en Recht aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen, maar rondde deze studie niet af. Zijn vader André Nuytinck is hoogleraar personen- en familierecht aan de Radboud Universiteit Nijmegen en de Erasmus Universiteit.[4]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Nationaal
Belgisch kampioen 3x 2012/13, 2013/14, 2016/17
Belgische Supercup 3x 2013, 2014, 2017

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Bram Nuytinck van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bram_Nuytinck&oldid=63577043"