Bron-blaashoren

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bron-blaashoren
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2011)
Bron-blaashoren
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Gastropoda (Slakken)
Clade:Hygrophila
Familie:Physidae
Geslacht:Physa
Soort
Physa fontinalis
(Linnaeus, 1758)
Verspreiding van Physa fontinalis in Europa
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Bron-blaashoren op Wikispecies Wikispecies
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

De bron-blaashoren (Physa fontinalis) is een slakkensoort uit de familie van de Physidae.[2] De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1758 voor het eerst geldig gepubliceerd door Carl Linnaeus.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Het slakkenhuisje is zeven tot twaalf millimeter hoog en vier tot zeven millimeter breed.[3] De linksgewonden schelp heeft vier windingen, de top is afgerond. De behuizing is dunwandig, doorschijnend, glanzend en heeft een bleke hoornkleur. Het diafragma is breed en ovaal en de mondrand is erg dun en broos. De lichaamskleur is geelbruin tot zwartblauw. De tentakels zijn lang, slank en cilindrisch, met de ogen aan de basis. Haar voet is lang en dun, de randen van de mantel strekken zich uit als vingerachtige lobben over de buitenkant van de schelp. Bron-blaashorens zijn hermafrodieten.

Leefgebied en verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

De bron-blaashoren is een opportunist die beken, rivieren, vijvers, meren, bronnen, kanalen en irrigatiesloten bewoont. Het leeft in helder, plantenrijk stilstaand en stromend zoetwater, evenals in matig vervuild water. Het is wijdverbreid in Midden-Europa en is ook gevonden in het Caldonazzomeer in Noord-Italië. Het is overal in Duitsland te vinden, maar minder vaak in het zuiden. De saprobische index voor deze soort is 2,2.[4]