Brugclassificatie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brugclassificatiebord voor een- en tweerichtingenverkeer
Bordenset en montageplaat voor voertuigen met variabele MLC (Bundeswehr 1983/84)
SpPz Luchs mit MLC 19

De brugclassificatie (en: Military Load Classification), de: Militärische Lastenklasse) is een classificatiesysteem dat door de NAVO wordt gebruikt om de belasting te bepalen die oppervlak veilig kan dragen. Ze wordt vaak met de Engelse afkorting MLC aangeduid. De brugclassificatie. wordt weergegeven in gehele getallen. Ze wordt weergegeven voor militaire voertuigen, bruggen, wegen en routes.

Bruggen en wegen[bewerken | brontekst bewerken]

Bruggen, wegen en routes worden geclassificeerd op basis van fysieke kenmerken, type en verkeersdrukte, en de invloed van het weer en andere omstandigheden.[1][2][3]

De brugclassificatie van de brug met de laagste brugclassificatie in een route bepaalt de classificatie van de hele route. Als er geen brug in de route ligt, bepaalt het slechtste weggedeelte de classificatie van de route. Voertuigen met hogere brugclassificaties kunnen die route soms alsnog gebruiken als er aanvullende maatregelen worden genomen, bijvoorbeeld door een tweerichtingsbrug of -weg in één richting te gaan gebruiken.[2]

Waar mogelijk bestaat het militaire wegennet uit gemiddelde routes en omvat een aantal routes voor zwaar verkeer, en enkele voor zeer zwaar verkeer.[2]

Bruggen[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de Koude Oorlog waren alle bruggen in de Bondsrepubliek Duitsland voorzien van ronde gele borden (NATO-Brückenschild) waarop vermeld stond welk verkeer met welke maximale brugclassificatie erop mag rijden. Op sommige borden werd onderscheid gemaakt tussen wiel- en rupsvoertuigen en/of tussen één- en tweerichtingsverkeer. Bij eenrichtingsverkeer moeten voertuigen minstens 100 ft (± 30 m) onderlinge afstand houden.

Gewichten bij militaire belastingsklassen voor bruggen volgens STANAG 2021 (uittreksel), in US ton
Klasse Rupsvoertuigen Wielvoertuigen
40 36,3 t 42,6 t
50 45,4 t 52,6 t
80 72,6 t 83,5 t
100 90,7 t 104,3 t
120 108,9 t 125,2 t

Huidige situatie[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 2009 is de plaatsing van de borden niet meer verplicht.[4] Bestaande borden hoeven echter niet verwijderd te worden. In de voormalig Oost-Duitse deelstaten konden pas in 1995 borden geplaatst worden vanwege het Zwei-plus-Vier-Vertrag. Dit wordt tot op de dag van vandaag gehandhaafd. De MLC-borden zijn daarmee een van de laatst zichtbare herinneringen van de voormalige deling van Duitsland.

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Voertuigen[bewerken | brontekst bewerken]

Brugclassificatie op een Duitse Flakpanzer Gepard

Voertuigen worden ingedeeld naar gewicht, type en effect op routes. De brugclassificatie komt ongeveer overeen met het werkelijke gewicht in ‘US tons’ (short tons, 1 short ton = ± 901 kg), maar ook de wielbasis, breedte en hoogte van het voertuig worden meegenomen bij de bepaling van de brugclassificatie, evenals het loopvlak/de bodemdruk (bijvoorbeeld bij rupsvoertuigen).

De MLC-schaal bestaat uit een set van 16 fictieve standaard wielvoertuigen en een set van 11 fictieve standaard rupsvoertuigen. Oorspronkelijk waren deze fictieve voertuigen gebaseerd op echte militaire voertuigen die in NAVO-landen worden gebruikt. Standaard rupsvoertuigen worden aangeduid met brugclassificaties van 4 tot 150, gebaseerd op het bruto voertuiggewicht in short tons. Standaard wielvoertuigen worden aangeduid met dezelfde brugclassificaties 4 tot 150, maar gebaseerd op ongeveer 85% van het brutogewicht in short tons.[5]

Voertuigen van meer dan drie ton krijgen een brugclassificatie, die aan de voorzijde van het voertuig wordt aangebracht. Tot begin jaren ‘80 gebeurde dat met zwarte cijfers op een gele cirkel, sindsdien ook wel met witte letters op een zwarte cirkel. Voor voertuigen met een min-of-meer constant gewicht wordt de MLC vast op het voertuig aangebracht met een sticker, verf of bord. Voor transportvoertuigen worden verwisselende nummers of nummerborden gebruikt of wordt de classificatie met krijt geschreven. Voor voertuigcombinaties zoals b.v. trekker-opleggers of vrachtwagens met aanhangwagens wordt de brugclassificatie van de afzonderlijke delen aan de rechterzijde van het voertuig vermeld, en de brugclassificatie van het geheel op de voorzijde van het voertuig, gemarkeerd met een "C" (combinatie). Naast de standaard hypothetische wielvoertuigen wordt voor elke categorie een maximale asbelasting gespecificeerd, in verband met de belasting op zeer korte overspanningen (bruggen) waar slechts één as tegelijk op de overspanning staat.[5]

Voorbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

Brugclassificaties van Nederlandse militaire voertuigen
Voertuig Gewicht (beladen)
(kg)
Brugclassificatie
Leopard 2A6M tank 59.900[6] 70[7]
Pantserhouwitser PzH 2000 55.500[8] 60[9]
CV90 31.750[10] 31[11] (38 met add on pantser[12])
Hägglunds BV S10 (Viking) 11.000[13] 11[14]
Hägglunds BV 206 D6 6.740[15][16]:p23 …..
Bushmaster 15.000[17] 15[18]
Boxer MRAV 40.000[19] 44[20])[21] (cargo 40[22])
Fennek 10.400[23] 12[24]
Fuchs 17.000[25] 17[26]
DAF YA 4440 11[27]
DAF YA 4442 11.600[28] 13[29][30]
DAF YTZ-2300 Patriot trekker-oplegger 29[31][32]
Scania Gryphus 34-35
Scania P113H NASAMS
YPR EWS 25 mm GWI 25mm (PRI/PRCO-B) en YPR PRAT 15 (PRCO, PRMR 14, PRGWT 13)
M113 C&V 8.700 10
M577A3 11.250 13

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

De specificaties voor de brugclassificaties zijn vastgelegd in de NATO Standardization Agreements:

  • STANAG 2010, Military Load Classification Markings.
  • STANAG 2021, Military Load Classification of Bridges, Ferries, Rafts and Vehicles.
Zie de categorie Militärische Straßenschilder in Deutschland van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Zie de categorie Military Load Classification van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.