Captopril

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Captopril
Chemische structuur
Captopril
Gebruik
Subklasse ACE-remmers
Merknamen Capoten; generiek
Voorschrift/recept ja
Toediening oraal (tabletten)
Databanken
CAS-nummer 62571-86-2
ATC-code C09AA01
PubChem 44093
DrugBank APRD00164
Chemische gegevens
Molecuulformule C9H15NO3S
IUPAC-naam (S)-1-[(S)-2-methyl-3-sulfanylpropanoyl]pyrrolidine-2-carbonzuur
Molmassa 217,29 g/mol
Smeltpunt 104-108°C
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Captopril is een geneesmiddel uit de groep van ACE-remmers. Het wordt voorgeschreven bij hypertensie (bloeddrukverhoging), hartfalen en bij de nabehandeling van hartinfarct evenals bij nieraandoening door suikerziekte (diabetische nefropathie).

Captopril was de eerste synthetische ACE-remmer. Het Amerikaans octrooi werd verleend in september 1977 aan E.R. Squibb and Sons,[1] dat later opging in Bristol-Myers Squibb. Die verkoopt het onder de merknaam Capoten. Er zijn nu ook verschillende generieke geneesmiddelen met captopril verkrijgbaar.

Captopril is gebaseerd op de invloed van het gif van de Braziliaanse slang Bothrops jararaca op bradykinine.[2][3]

Werking[bewerken | brontekst bewerken]

ACE-remmers blokkeren de omzetting van het peptide angiotensine I naar angiotensine II door het angiotensine-converterende enzym (ACE). Ze zijn daarom bruikbaar om hypertensie die verband houdt met angiotensine II, te verlagen of te verlichten. Ze verlagen de belasting van het hart en verwijden de perifere bloedvaten en doen zo de bloeddruk dalen.

Bijwerkingen[bewerken | brontekst bewerken]

De meest voorkomende bijwerkingen van captopril zijn: prikkelhoest; huiduitslag en andere huidaandoeningen zoals jeuk, blaasjes, roodheid of overgevoeligheid voor zonlicht. Soms treedt er angioneurotisch oedeem op, dit is vochtophoping rond lippen, kin en mond. Het gebruik van captopril kan soms een te lage bloeddruk meebrengen waardoor men zich duizelig voelt.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]