Carbonyldi-imidazool

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,1'-carbonyldi-imidazool
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,1'-carbonyldi-imidazool
Algemeen
Molecuulformule C7H6N4O
IUPAC-naam 1,1'-carbonylbis-1H-imidazool
Andere namen carbonyldi-imidazool, CDI
Molmassa 162,15 g/mol
SMILES
O=C(n1cncc1)n2ccnc2
CAS-nummer 530-62-1
EG-nummer 208-488-9
Wikidata Q418617
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338 - P310
VN-nummer 3259
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Smeltpunt 118-120 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,1'-carbonyldi-imidazool of CDI is een organische verbinding. Ze bestaat uit een carbonylgroep die twee stikstofatomen van twee imidazoolringen verbindt. Bij kamertemperatuur is het een wit tot beige kristallijn poeder. Het wordt gebruikt als reagens in een aantal organische syntheses.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

De meest gebruikte methode voor de bereiding van CDI is de reactie van fosgeen met vier equivalenten imidazool in een geschikt inert watervrij reactiemiddel, zoals benzeen en tetrahydrofuraan:[1]

Als nevenproduct worden twee mol imidazoliumchloride gevormd per mol gevormd carbonyldi-imidazool. Dit nevenproduct kan afgescheiden worden (door filtratie) en met behulp van natriumhydroxide weer omgezet tot imidazool.

Een tweede synthesemethode gaat uit van trimethylchloorsilaan dat in een eerste stap reageert met imidazool tot 1-(trimethylsilyl)imidazool:

In een tweede stap wordt dit in reactie gebracht met fosgeen:

Trimethylchloorsilaan wordt dus herwonnen en kan hergebruikt worden. Deze syntheseroute is evenwel omslachtiger dan de eerste en verloopt trager. Bovendien is trimethylchloorsilaan gevoelig voor hydrolyse wat extra eisen stelt aan de apparatuur en reactieomstandigheden.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Carbonyldi-imidazool is een reagens dat vaak gebruikt wordt in organische syntheses voor de introductie van carbonylgroepen, onder meer in de synthese van carbonaten, ureumderivaten of urethanen. Ook wordt het gebruikt bij de koppeling van aminozuren tot polypeptiden.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Het bewaren en hanteren van carbonyldi-imidazool moet gebeuren zonder contact met de luchtvochtigheid. Het hydrolyseert in water tot imidazool en koolstofdioxide:

Carbonyldi-imidazool is irriterend voor ogen, huid en luchtwegen.

Carbonyldi-imidazool is niet opgenomen in de lijst van gevaarlijke stoffen van bijlage I bij de Europese Richtlijn 67/548/EEG.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]