Carel de Haseth

Carel de Haseth
	Carel de Haseth (2008) ; foto: Bert Nienhuis
Algemene informatie
Volledige naam	Carel Pieter de Haseth
Geboren	22 september 1950
Geboorteplaats	Curaçao
	Dbnl-profiel
Portaal	Politiek ; Geneeskunde ; Literatuur

Carel Pieter de Haseth (Curaçao, 22 september 1950) is een Nederlands-Antilliaans apotheker, politicus (Gevolmachtigd minister van de Nederlandse Antillen), dichter en schrijver. Hij ontving verschillende onderscheidingen.

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Carel de Haseth behaalde zijn diploma Gymnasium-bèta op Curaçao in 1968. Hij ging naar Nederland en studeerde farmacie aan de Rijksuniversiteit Leiden (doctoraal in 1975), waarna hij in 1976 aan dezelfde universiteit het apothekersdiploma behaalde.

Werk: apotheker[bewerken | brontekst bewerken]

De Haseth was Hoofd van de Apotheek en Centrale Sterilisatie van het Sint Elisabeth Hospitaal op Curaçao van 1976 tot 1994 en opnieuw van 1998 tot 1999. De Haseth was lid van de commissie wetswijziging inzake wetgeving op farmaceutisch gebied, lid van de landelijke Formulariumcommissie ingesteld door de regering van de Nederlandse Antillen, lid van de Stichting Leerstoel voor Milieu en Ontwikkeling, lid van de Commissie Beroepsopleiding Huisartsen, referent van de United States Pharmacopoeia Dispensing Information, penningmeester van het Caribbean Institute of Perinatology Ltd.. Verder was hij voorzitter (namens de faculteit der medische wetenschappen van de Rijksuniversiteit Groningen) van de Onderwijscommissie in het St. Elisabeth Hospitaal, voorzitter van de Examencommissie Apothekers en Apothekersassistenten en voorzitter van de Geneesmiddelen Registratie Commissie van de Nederlandse Antillen.

Farmaceutische publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Met A.E.C. Saleh en R.A. Martinez stelde hij het Sint Elisabeth Formularium (1978) op. Met K.Berend schreef hij een Handleiding parenterale voeding (1985). Hij publiceerde verder op het gebied van de farmaceutica in onder meer het Pharmaceutisch Weekblad, Pharm.Acta Helv., J.Clin.Pharmacol., ESRA News & Views en het Militair Geneeskundig Tijdschrift.

Politiek[bewerken | brontekst bewerken]

De Haseth is prominent aanwezig binnen de Antilliaanse politieke partij PAR: penningmeester in 1998-1999 en opnieuw sinds 2006, en secretaris in 2005. In 1994 werd hij benoemd tot Gevolmachtigd minister van de Nederlandse Antillen, met Den Haag als standplaats. Hij diende in die functie ook van 2000 tot 2003 en in de maanden juni-juli 2004. Vervolgens werd hij secretaris/adviseur van de minister-president van de Nederlandse Antillen, en sinds 2006 Raadsadviseur van de Nederlandse Antillen.

Nevenfuncties[bewerken | brontekst bewerken]

Daarnaast vervulde hij verschillende nevenfuncties:

Lid van het door mr. Pieter van Vollenhoven voorgezeten Comité 2004 voor samenwerking tussen Nederland en de Nederlandse Antillen, 2002 – 2004
Externe voorzitter voorbereidingsgroep Haalbaarheidsstudie Trustfund voor het Natuurbeheer op de Nederlandse Antillen, 2003 – 2004
Plaatsvervangend lid voor Nederland in het bestuur van de European Union Monitoring Committee on Racism and Xenophobia (EUMC), 2004
Voorzitter externe onderzoekscommissie inzake het woonwagenbeleid voor de Gemeente Den Haag, 2004
Lid van de Commissie Aanwijzing Buitenlandse Universiteiten
Curator en lid van de bestuurscommissie (dagelijks bestuur) van de Universiteit van de Nederlandse Antillen (UNA).
Vertegenwoordiger van de Rijksuniversiteit Groningen in commissie over opleiding coassistenten

Cultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Carel de Haseth was redactielid van het tijdschrift Watapana (1969-1974), medeoprichter van Uitgeverij Flamboyant/P (1974), redacteur van het tijdschrift Kristòf (1976 – heden), medewerker van de Ñapa (weekendbijlage van de Amigoe) (1976-1994) en columnist van het Algemeen Dagblad Caribische editie (1999-2001). Zijn werk verscheen ook in De Gids, Kruispunt en Preludium. Carel de Haseth schrijft zijn werk zowel in het Papiaments als het Nederlands.

Culturele functies[bewerken | brontekst bewerken]

Secretaris Filmliga Curaçao
Lid Fundashon 'Pro Museo'
Lid Fundashon pa Pòrtretamentu di Antianonan di Renombre
Lid Cultureel Comité Fortkerk en Museumcommissie Fortkerk
Lid Alex Curiel Fonds
Penningmeester van de Fundashon Pierre Lauffer
Lid Konseho Kultural Kòrsou van het Eilandgebied Curaçao
Ambassadeur voor het Nationaal Monument Slavernijverleden, 2001
Bestuurslid Stichting Monuments of the Dutch West India Company (Foundation MoWIC), 2001 – heden
Bestuurslid Stichting Winternachten, Den Haag, 2002-2004
Landendeskundige Nederlandse Antillen bij het Koninklijk Instituut voor de Tropen in Amsterdam, 2004
Bestuurslid Stichting het Curaçaosch Museum, 2007 – heden
Lid van de jury van de Libris Literatuur Prijs 2009

Literaire boekpublicaties[bewerken | brontekst bewerken]

3 dagen vóór Eva (1969), poëzie
Berceuse voor teleurgestelden (1975), poëzie
Bida na koló/Kleuren van leven (1981), poëzie bij werk van José Maria Capricorne, herdrukt als Kleuren van leven: Antilliaanse dieren van Capricorne/Bida na koló: bestianan di Capricorne (1989)
Poesia venená (1985), poëzie
Katibu di Shon (1988), novelle, in 1989 bekroond met de Cola Debrotprijs. Tweede druk als schooleditie, FPI, Curaçao 2008. (Duitse vertaling: Sklave und Herr, door Jan A. van der Brugge, 2007; Nederlandse vertaling Slaaf en Meester, door Chila Bolivar en Carel de Haseth, verschenen in 2002 samen met Slavernij en de memorie van Cynthia McLeod; en als afzonderlijke boekuitgave, en met herziene tekst in 2008)
Zolang er kusten zijn (1994), poëzie, (2de druk 2001)
Tot Memorie/Slaaf en Meester (2001), proza