Catherine Suire

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Catherine Suire
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Franse
Geboorteplaats AntananarivoMadagaskar[1][2]
Geboortedatum 15 september 1959
Lengte 1,68 m[3]
Gewicht 60 kg[3]
Profdebuut 1983
Met pensioen 1994
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 488.888 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 207–206
Hoogste positie 52e (14 mei 1984)
Olympische Spelen 3e ronde (1988)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1983, 1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (1985–1987, 1991)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1983, 1986, 1989, 1991)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1983)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 224–180
Titels 8 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 13e (18 juli 1988)
WTA Finals 1e ronde (1987)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1988, 1989)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1988)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1986–1989)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 14–20
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1990)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1989, 1991, 1993)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1986, 1987)
Laatst bijgewerkt op: 2 februari 2018
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1983 88
1984 115
1985 104
1986 84 47
1987 135 27
1988 126 25
1989 139 50
1990 193 58
1991 114 76
1992 212 81
1993 272 41

Catherine Suire (Antananarivo (Madagaskar), 15 september 1959) is een voormalig tennisspeelster uit Frankrijk. Suire speelt rechtshandig en heeft een enkelhandige backhand.[4] Zij was actief in het proftennis van 1983 tot en met 1994. In 1987 was zij nationaal kampioene van Frankrijk in het enkelspel.[4]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Suire speelde in november 1979 op een toernooi in Grenoble – zij versloeg onder meer Corinne Vanier en Gail Lovera, en bereikte de finale.[5] Zij debuteerde in 1980 op het toernooi van Toulouse.[6] Zij speelde in 1981 op het British Hard Court Championship – zij bereikte er de kwartfinale, waarin zij werd uitgeschakeld door de latere winnares, Jo Durie.[7] Zij nam in 1982 deel aan het kwalificatietoernooi voor Roland Garros, maar stootte toen nog niet door tot het hoofdtoernooi. Zij speelde in 1983 op het ITF-toernooi van Chicago (VS) – zij won onder meer van de als achtste geplaatste Annabel Croft en bereikte de kwartfinale. De maand erna speelde zij voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van New Jersey in Ridgewood. Zij bereikte er de tweede ronde. Later dat jaar nam zij deel aan het US Open, waar zij de derde ronde bereikte. Zij stond in 1986 eenmalig in een WTA-finale, op het toernooi van Pennsylvania – zij verloor van de Austra­li­sche Janine Tremelling. In 1988 vertegenwoordigde zij Frankrijk op de Olympische Spelen van Seoel – zij bereikte er de derde ronde, waarin zij ten prooi viel aan Steffi Graf, die uiteindelijk de gouden medaille zou winnen.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 52e plaats, die zij bereikte in mei 1984.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Suire behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1983 op het WTA-toernooi van Nashville, samen met de Chileense Germaine Ohaco. Zij bereikten er de tweede ronde. Zij stond in 1985 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Brighton, samen met de Amerikaanse Lori McNeil – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Barbara Potter en Helena Suková te verslaan. In totaal won zij acht WTA-titels, de laatste in 1993 in Pattaya, samen met de Amerikaanse Cammy MacGregor. In de periode 1989–1992 won Suire bovendien vier titels op Franse ITF-toernooien.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 13e plaats, die zij bereikte in juli 1988.

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Haar beste resultaat in deze discipline is het bereiken van de kwartfinale, op Roland Garros 1990, samen met landgenoot Olivier Delaître.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 1983–1988 maakte Suire deel uit van het Franse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 5–4. In 1984 bereikten zij de kwartfinale van de Wereldgroep, door de teams van Nederland van Denemarken te verslaan.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1986-03-09 Vlag van Verenigde Staten WTA Hershey tapijt (i) Vlag van Australië Janine Tremelling 1-6, 4-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1985-10-27 Vlag van Verenigd Koninkrijk WTA Brighton tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil Vlag van Verenigde Staten Barbara Potter
Vlag van Tsjecho-Slowakije Helena Suková
4-6, 7-6, 6-4
2. 1987-05-24 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná Vlag van Verenigde Staten Kathleen Horvath
Vlag van Nederland Marcella Mesker
6-0, 6-2
3. 1987-08-09 Vlag van Verenigde Staten WTA San Diego hardcourt Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná Vlag van Verenigde Staten Elise Burgin
Vlag van Verenigde Staten Sharon Walsh-Pete
6-3, 6-4
4. 1988-02-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma tapijt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná Vlag van Zweden Catarina Lindqvist
Vlag van Denemarken Tine Scheuer-Larsen
6-4, 6-4
5. 1988-05-08 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná Vlag van Australië Jenny Byrne
Vlag van Australië Janine Tremelling
6-3, 4-6, 7-5
6. 1988-07-17 Vlag van Frankrijk WTA Nice gravel Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier Vlag van Frankrijk Isabelle Demongeot
Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat
6-4, 4-6, 6-2
7. 1992-02-23 Vlag van Italië WTA Cesena tapijt (i) Vlag van Frankrijk Catherine Tanvier Vlag van België Sabine Appelmans
Vlag van Italië Raffaella Reggi-Concato
walk-over
8. 1993-04-18 Vlag van Thailand WTA Pattaya hardcourt Vlag van Verenigde Staten Cammy MacGregor Vlag van Verenigde Staten Patty Fendick
Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
6-3, 7-6
verloren finales
1. 1986-03-02 Vlag van Verenigde Staten WTA Oklahoma tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Lori McNeil Vlag van Nederland Marcella Mesker
Vlag van Frankrijk Pascale Paradis
6-2, 6-7, 1-6
2. 1987-11-01 Vlag van Zwitserland WTA Zürich tapijt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná Vlag van Frankrijk Nathalie Herreman
Vlag van Frankrijk Pascale Paradis
3-6, 6-2, 3-6
3. 1988-03-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Wichita hardcourt (i) Vlag van Tsjecho-Slowakije Jana Novotná Vlag van Sovjet-Unie Natalja Bykova
Vlag van Sovjet-Unie Svetlana Parchomenko
3-6, 4-6
4. 1989-09-24 Vlag van Frankrijk WTA Parijs gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Herreman Vlag van Italië Sandra Cecchini
Vlag van Argentinië Patricia Tarabini
1-6, 1-6
5. 1989-10-15 Vlag van Rusland WTA Moskou tapijt (i) Vlag van Frankrijk Nathalie Herreman Vlag van Sovjet-Unie Larisa Savtsjenko
Vlag van Sovjet-Unie Natallja Zverava
3-6, 4-6
6. 1990-04-28 Vlag van Singapore WTA Singapore hardcourt Vlag van Frankrijk Pascale Paradis Vlag van Verenigd Koninkrijk Jo Durie
Vlag van Canada Jill Hetherington
4-6, 1-6
7. 1990-10-14 Vlag van Zwitserland WTA Zürich tapijt (i) Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Dianne Van Rensburg Vlag van Nederland Manon Bollegraf
Vlag van Duitsland Eva Pfaff
5-7, 4-6
8. 1993-02-21 Vlag van Frankrijk WTA Parijs tapijt (i) Vlag van Verenigd Koninkrijk Jo Durie Vlag van Tsjechië Jana Novotná
Vlag van Tsjechië Andrea Strnadová
6-7, 2-6

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond partner tegenstandsters in finale score
1. 1989-12-10 Vlag van Frankrijk Le Havre $10.000 gravel Vlag van Frankrijk Nathalie Herreman Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Stefanie Rehmke
Vlag van Oostenrijk Mirijam Schweda
6-2, 6-0
2. 1991-04-07 Vlag van Frankrijk Moulins $25.000 tapijt (i) Vlag van Frankrijk Sandrine Testud Vlag van Nederland Ingelise Driehuis
Vlag van Australië Louise Pleming
6-3, 6-4
3. 1991-12-15 Vlag van Frankrijk Val-d'Oise $50.000 hardcourt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland Eva Pfaff Vlag van Frankrijk Pascale Paradis
Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
4-6, 6-3, 6-4
4. 1992-12-13 Vlag van Frankrijk Val-d'Oise $50.000 hardcourt Vlag van Frankrijk Isabelle Demongeot Vlag van België Sabine Appelmans
Vlag van Frankrijk Julie Halard
7-5, 6-4

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R g.t. 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 2R 2R 1R 1R 1R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 3R 1R 1R 1R 2R 1R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993 1994
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1R g.t. 3R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 2R 3R 1R 3R KF KF 2R 1R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 2R 1R 2R 3R 1R 2R 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 3R 3R 3R 3R 1R 1R 1R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991 1992 1993
Vlag van Australië Australian Open g.t.
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 3R 2R 3R 1R 2R 2R KF 1R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 2R 2R 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 2R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]