Cette vieille canaille

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cette vieille canaille
Regie Anatole Litvak
Producent Simon Schiffrin
Scenario Anatole Litvak
Serge Véber
Hoofdrollen Harry Baur
Pierre Blanchar
Alice Field
Muziek Georges Van Parys
Cinematografie Charlie Bauer
Curt Courant
Première 3 november 1933 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Genre Drama
Speelduur 99 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Cette vieille canaille is een Franse film van Anatole Litvak die uitgebracht werd in 1933.

Het scenario is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk (1931) van Fernand Nozière.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Hélène baat samen met haar moeder een schiettent uit op de kermis van Neuilly-sur-Seine. Ze raakt verwikkeld in een felle woordenstrijd met Suzanne, een andere kermisexploitante en een liefdesrivale. Suzanne is immers jaloers op Hélène die verliefd is op Jean Trapeau, een trapezewerker. Hun ruzie mondt uit in een vechtpartij waarbij Hélène gewond wordt.

Guillaume Vautier, een oudere bekende chirurg, is getuige van de vechtpartij en verzorgt haar. Hij wordt verliefd op haar. Hoewel haar liefde voor Jean beantwoord wordt laat ze zich verleiden door het luxeleventje dat Vautier haar voorschotelt. Ze wordt overweldigd door diens rijkdom en laat toe dat hij haar beschermheer wordt.

Jean komt na een tijd weer op de proppen en probeert Hélène te overtuigen met hem te vertrekken. Ze zal moeten kiezen tussen haar liefde voor een jongere man en het avontuur enerzijds en het comfortabel leven bij een oudere man.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Harry Baur Guillaume Vautier
Pierre Blanchar Jean Trapeau
Alice Field Hélène
Paul Azaïs Jacques
Christiane Dor Suzanne
Madeleine Geoffroy Germaine
Pierre Stephen de leraar geschiedenis
Madeleine Guitty de moeder van Hélène

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]