Charles Bickford

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Charles Bickford
Bickford in Johnny Belinda (1948)
Algemene informatie
Volledige naam Charles Ambroce Bickford
Geboren Cambridge, 1 januari 1891
Overleden Los Angeles, 9 november 1967
Land Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1912 - 1967
Beroep Acteur
(en) IMDb-profiel
(en) IBDB-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Charles Bickford (Cambridge, 1 januari 1891- Los Angeles, 9 november 1967) was een Amerikaans acteur die vooral actief was in de jaren dertig, veertig en vijftig.

Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste stappen[bewerken | brontekst bewerken]

Omstreeks 1911-1912 deed Bickford zijn eerste ervaringen op in de wereld van de burleske en het variété. Vervolgens trok hij met een rondreizend gezelschap tien jaar lang rond in de Verenigde Staten. In 1925 was hij werkzaam in Broadway en kreeg enthousiaste kritieken, samen met medespeler James Cagney. Hij sloeg daarop een filmaanbod af om zijn status van opkomende ster te vrijwaren. Enkele jaren later, in 1928, werd hij in Broadway opgemerkt door Cecil B. DeMille in een door de kritiek erg geprezen toneelstuk over de twee in de Verenigde Staten ingeweken Italiaanse anarchisten Sacco en Vanzetti. DeMille bood Bickford een contract aan met Metro-Goldwyn-Mayer om hem de hoofdrol van vrijgesproken ter dood veroordeelde mijnwerker te geven in zijn drama Dynamite (1929).

Hollywood[bewerken | brontekst bewerken]

Ster, sterk karakter en ongeval[bewerken | brontekst bewerken]

Het jaar daarop werd Bickford een ster dankzij zijn rol van matroos/minnaar van Greta Garbo in het drama Anna Christie. Zijn onafhankelijke geest, zijn sterke eigen wil en zijn opvliegendheid speelden hem echter parten. Zo kwam hij meermaals (hardhandig) in aanvaring met filmproducent Louis B. Mayer, met DeMille en met andere filmstudiobonzen. Dit alles zorgde ervoor dat hij nooit uitgroeide tot een blijvende hoofdrolspeler en dat zijn contract met MGM van korte duur was. Omdat hij ook door andere studio's op de zwarte lijst werd gezet zag Bickford zich verplicht gedurende enkele jaren het statuut van onafhankelijk acteur aan te nemen, toendertijd een zeldzaamheid.

In 1935 kwam Bickford bijna om het leven tijdens de opnames van de dramatische avonturenfilm East of Java toen hij werd aangevallen en bijna verscheurd door een leeuw. Ten gevolge van zijn verwondingen en littekens en zijn vorderende leeftijd raakte hij zijn contract bij 20th Century Fox kwijt en moest hij definitief verzaken aan zijn status van hoofdrolspeler.

Karakteracteur[bewerken | brontekst bewerken]

Niet lang daarna transformeerde Bickford zichzelf met veel succes in een rijpe karakteracteur. Algauw stelde hij vast dat karakterrollen hem grotere afwisseling boden en zijn talent beter tot uiting deden komen. Als karakteracteur voelde hij zich bijzonder thuis in vermeldenswaardige rollen als

Samenwerkingen[bewerken | brontekst bewerken]

Een hele serie gedegen en ervaren vaklui uit Hollywoods 'Golden Age' regisseerden Bickford. Deze periode ving aan aan het einde van de jaren twintig en duurde tot het begin van de jaren zestig, periode die quasi volledig samenviel met Bickfords carrière. Behalve met Cecil B. DeMille die hem nog in vier films castte, werkte Bickford samen met Sam Wood, Allan Dwan, Henry King, Michael Curtiz, Raoul Walsh, William Keighley, W.S. Van Dyke, Victor Fleming, Lloyd Bacon, Clarence Brown, Richard Thorpe, King Vidor, Rouben Mamoulian, Frank Capra, Henry Hathaway, Rudolph Maté, George Cukor, Jean Negulesco, William Wyler, Lewis Milestone, Otto Preminger, John Huston en Jules Dassin.

Voorkomen en typische rollen[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn potig en ruw voorkomen, zijn grillige en intense gelaatstrekken en zijn norse en krachtige stem leenden zich perfect voor het vertolken van autoriteit uitstralende personen:

  • politiemensen zoals sergeant van de Royal Canadian Mounted Police, sheriff, Pat Garrett, inspecteur, politie-luitenant, undercoveragent, rechercheur, eenvoudige politieman en detective. Hij opereerde evenwel even vaak en overtuigend aan de andere kant van de wet: slechteriken en schurken (gevangene, bullebak, booswicht, professioneel gokker, veebaron-oplichter en drank- of wapensmokkelaar (4) en ronduit zware jongens (ontsnapte moordenaar, gangsterbaas (2), invloedrijk crimineel en bankovervaller)
  • militairen (generaal-majoor, majoor, kapitein (2), taaie marinier en matroos)
  • clerici (kardinaal József Mindszenty, priester (2), broeder en deken)
  • vrije beroepen met maatschappelijk aanzien als dokter (2), advocaat (2), rechter en trainer van Jim Thorpe
  • zakenlui als rijke ondernemer of olieboorder, begrafenisondernemer, hoofd van een tunnelaanlegfirma, transportbedrijf of filmstudio en theater- of circuseigenaar (2)
  • familiepatriarchen (2), ranchers (4), veehouders (2) of voorman op een ranch (in westerns).

Daarnaast gaf hij ook nog gestalte aan meerdere vaderfiguren, aan een oorlogscorrespondent en een journalist en aan arbeiders (mijnwerker, staalarbeider) en was hij een trouwe vriend (3).

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Aan het einde van zijn carrière verscheen Bickford zowel in enkele televisiefilms als in enkele televisieseries. In de langlopende westernserie The Virginian vertolkte hij de strenge maar liefhebbende grootvader gedurende enkele seizoenen.

Privéleven[bewerken | brontekst bewerken]

Bickford huwde in 1916 met Beatrice Ursula Allen. Samen hadden ze een zoon, Rex, en een dochter, Doris. Bickford overleed in 1967 op 76-jarige leeftijd aan een longontsteking en aan een bloedinfectie.

Filmografie (ruime selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

Nominaties voor de Oscar voor beste mannelijke bijrol[bewerken | brontekst bewerken]

Publicatie[bewerken | brontekst bewerken]

Charles Bickford: Bulls Balls Bicycles & Actors, 1965, uitgeverij Paul S. Eriksson

Zie de categorie Charles Bickford van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Charles_Bickford&oldid=59364769"