Charles de Gaulle (schip, 2001)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag Franse marine
Charles de Gaulle
Charles de Gaulle
Geschiedenis
Besteld 3 februari 1986
Werf DCN, Brest
Kiellegging 14 april 1989
Tewaterlating 19 december 1992
In dienst 18 mei 2001
Status Actief
Thuishaven Toulon
Algemene kenmerken
Lengte 261,5 meter
Breedte 64,36 (vliegdek), 31,5 (romp)
Diepgang 9,43 meter
Hoogte 75
Deplacement 40.600 ton
Voortstuwing en vermogen 2 × K15 kernreactoren (PWR) 150 MW elk

4 × dieselelektrisch
2 schroeven

Vaart 27 knopen
MMSI 912260192
Bemanning Schip: 1150

Vliegpersoneel: 600

Bewapening Vier SYLVER lanceerinrichtingen voor de MBDA Aster 15 luchtafweer raket (8 silo's per lanceerinrichting).

Twee Sadral lanceerinrichtingen voor Mistral korte afstand raketten.
Acht Giat 20F2 20 mm kanonnen.

Vliegtuigen en faciliteiten 40, waaronder:

Katapulten:
Stoom, (hetzelfde model als de Nimitz-klasse vliegdekschepen).

Portaal  Portaalicoon   Maritiem

De Charles de Gaulle is een Frans vliegdekschip met nucleaire voortstuwing. Het is vernoemd naar de Franse president en generaal Charles de Gaulle. Het schip is in gebruik genomen in 2001 als vervanger van de vliegdekschepen Foch en Clemenceau en is het enige vliegdekschip van Frankrijk. De Charles de Gaulle is na de HMS Queen Elizabeth het grootste marineschip van Europa.

Constructie[bewerken | brontekst bewerken]

Model van de Charles de Gaulle. Het model bevindt zich op het terrein van het CEA te Cadarache, waar de kernreactor van het schip is gebouwd. De in het model weergegeven vorm van de reactor lijkt een artistieke impressie van de modelbouwer

De plannen voor het bouwen van de Charles de Gaulle stammen uit het midden van de jaren 1970. In 1986 werd besloten het schip de Richelieu te noemen naar de Franse staatsman Armand Jean du Plessis, hertog van Richelieu. Een jaar later wijzigde Jacques Chirac de naam in Charles de Gaulle. De constructie werd begonnen in april 1989 bij Direction des constructions et armes navales (DCAN) in Brest. Het schip was gereed in mei 1994 en was met 35.500 ton het grootste oorlogsschip gebouwd in West-Europa sinds de Britse HMS Ark Royal uit de jaren 1950.

Tijdens de eerste tests in januari 1999 werd duidelijk dat het dek verlengd moest worden, zodat ook de E-2 Hawkeyes konden landen. Het schip kreeg hierdoor een slechte naam onder de Franse bevolking.[bron?] Dit werd niet beter toen in nacht van 9 op 10 november 2000 onderweg naar Norfolk in de Verenigde Staten de linker schroef defect raakte. Het schip moest voor reparatie omkeren naar Toulon. Toen na onderzoek bleek dat de reserveschroeven dezelfde structurele fout hadden, werd besloten schroeven van de Foch en Clemenceau te gebruiken. Hierdoor werd de maximale snelheid van 27 knopen vertraagd naar 25 knopen. Op 18 mei 2001 werd de Charles de Gaulle officieel in dienst gesteld. Sindsdien heeft het schip aan verschillende operaties meegedaan.

In 2017 en 2018 is het schip uit de vaart genomen voor een renovatie in Toulon die 18 maanden duurde en 1,3 miljard euro kostte. Hierna moet het schip minstens tot 2040 kunnen dienstdoen.

Zie de categorie Charles de Gaulle (R91) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.