Naar inhoud springen

Chicago Blues Festival

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chicago Blues Festival
Deitra Farr op het Chicago Blues Festival in 2012
Deitra Farr op het Chicago Blues Festival in 2012
Algemene informatie
Datum begin juni
Locatie Chicago
Genre(s) blues
Organisator Mayor's Office of Special Events
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Het Chicago Blues Festival[1][2] is een sinds 1984 plaatsvindend bluesevenement in Chicago en met ongeveer 500.000 bezoekers het meest bezochte bluesfestival ter wereld, dat wordt georganiseerd door het 'Mayor's Office of Special Events' en plaatsvindt begin juni in het Grant Park aan het Michiganmeer. Naast grootheden van de Chicago blues wordt ook waarde gehecht aan de presentatie van nieuwkomers. Het festival vindt plaats op vijf podia en is vrij toegankelijk. Tijdens de jaren 1992 en 1993 kreeg het festival de Living Blues Award als beste festival van het jaar.

Chicago en de blues hebben een nauw verbonden geschiedenis, met name sinds de jaren 1940 en de grote migratie uit het zuiden, in het bijzonder uit de buurt van de Mississippi-delta. Veel mensen trokken naar het noorden om in Chicago betere leefomstandigheden te vinden. Daaronder bevonden zich ook veel muzikanten. In Chicago ontstonden ook veel plaatselijke labels zoals bijvoorbeeld Bluebird Records, die de muzikanten de mogelijkheid tot opnamen boden. De jaren 1950 brachten een toename van mogelijkheden tot optreden voor bluesmuzikanten in Chicago, zoals door clubs als Silvio's, Gatewood's Tavern en de Flame Club. In 1968 werd de bluesclub Kingston Mines geopend, die tot heden mogelijkheden biedt tot dagelijks optreden op twee podia gelijktijdig. Naast het clubcircuit en de platenlabels ontstond in de Maxwell Street de mogelijkheid tot optreden voor muzikanten. Zo ontstond in de loop der tijd de Chicago Blues.

In 1984 vond het eerste Chicago Blues Festival plaats. Het zwaartepunt ligt op Chicago Blues, maar ook soul- en bluesrockacts treden op.

Chicago Blues Festival 2010

[bewerken | brontekst bewerken]

Het festival vond plaats van 11 tot 13 juni 2010.

Chicago Blues Festival 2011

[bewerken | brontekst bewerken]

Het festival 2011 vond plaats van 11 tot 13 juni.

Chicago Blues Festival 2013

[bewerken | brontekst bewerken]

Het festival 2013 vond plaats van 6 tot 9 juni.

Chicago Blues Festival 2017

[bewerken | brontekst bewerken]

Het festival 2017 vond plaats van 9 tot 11 juni.

  • Billy Branch & The Son of Blues
  • William Bell
  • Theo Huff and the New Agenda Band
  • Nellie Tiger Travis
  • Gary Clark Jr.
  • Rhiannon Giddens
  • Ronnie Baker Brooks

Setlijst 1 tot 10 Chicago Blues Festival

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Het Chicago Blues Festival 1993 werd met de Living Blues Award als beste festival 1993 onderscheiden.
  • Othar Turner's Mississippi Fife and Drum Band
  • Erwin Helfer en Jimmy Walker
  • Yank Rachell w/ Jimmy Walker en Homesick James
  • Dave Myers, Jr. Wells en Robert jr. Lockwood
  • Delta Fish Market featuring Boston Blackie, Tail Dragger, Little Wolf, Vernon Harrington
  • Zora Young and her Blues Posse
  • Mighty Joe Young's Blues Band
  • Ice Cream Men featuring Jimmie Lee Robinson, Golden Wheeler en Yank Rachell
  • Dave Specter met speciale gasten Jesse Fortune, Robert Jr. Lockwood en Mighty Joe Young
  • Big Time Sarah met Jimmy Johnson
  • Willie Kent met Bonnie Lee, Barkin' Bill en Jimmy Dawkins
  • Jr. Wells Blues Band
  • Detroit Jr.
  • Pinetop Perkins 80th Birthday Bash met Chicago Beau en the Blue Ice Band
  • Youngbloods featuring Fernando Jones & Chip Ratliff, Butch Dixon, James and Tyson Bell, Ronnie and Wayne Baker Brooks, Noel Neal
  • Chubby en Roy Carrier en the Bayou Swamp Band
  • Nolan Struck en King Edward Blues Band
  • West Coast harp Review featuring William Clarke, Curtis Salgado, Mark Hummel
  • Eddie Shaw and his Wolfgang
  • Jimmy Walker's Birthday Celebration w/ Erwin Helfer, Billy Boy Arnold, Pete Crawford and Billy Branch
  • Jimmy McGriff en Hank Crawford Quartet
  • Johnny Otis Show
  • Johnny Copeland met speciale gasten Joe Hughes en Hank Crawford
  • Mississippi John Hurt Jr.
  • David 'Honeyboy' Edwards
  • Ken Whitley's salute to Big Bill en Blind John
  • Jerry Ricks
  • Big Bad Smitty met Bennie Smith
  • Bowling Green John Cephas en Harmonica Phil Wiggins
  • Guitar Shorty met Casey Jones
  • Big Bill Broonzy Centennial featuring Sunnyland Slim met Big Four featuring Brother John Sellers en Pops Staples
  • Little Johnny Taylor
  • Elvin Bishop met Little Smokey Smothers
  • The Staple Singers