Chileense tinamoe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chileense tinamoe
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2018)
Chileense tinamoe
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Tinamiformes (Tinamoes)
Familie:Tinamidae (Tinamoes)
Geslacht:Nothoprocta
Soort
Nothoprocta perdicaria
(Kittlitz, 1830)[2]
Chileense tinamoe
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Chileense tinamoe op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

De Chileense tinamoe (Nothoprocta perdicaria) is een vogel uit de familie tinamoes (Tinamidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1830 door Kittlitz.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De Chileense tinamoe is ongeveer 29 centimeter groot. Hij heeft een zeer kleine staart en is plomp qua vorm. Hij heeft dikke, korte en gele poten. Hij is overwegend bruin, met ingewikkelde, zwarte en donkere markeringen. Hij heeft grote, ronde vleugels.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Deze vogel leeft in hoge gebieden in Chili en Argentinië. Hij is door de mens geïntroduceerd op Paaseiland.

Voortplanting[bewerken | brontekst bewerken]

Het vrouwtje legt 10 tot 12 grote, glanzende eieren. Het mannetje broedt ze uit en voedt de jongen op. De jongen kunnen al snel lopen en vliegen.

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

De soort is endemisch in Chili en telt twee ondersoorten:[3]

  • N. p. perdicaria komt voor in het noordelijke deel van Centraal-Chili.
  • N. p. sanborni komt voor in het zuidelijke deel van Centraal-Chili.

Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status niet bedreigd.