Christelijke Majesteit

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De pausen hebben in de 16e eeuw bepaalde Europese vorsten een bijzondere titel verleend. Deze keert terug in de aanspreekvorm en zo werden de opvolgers van de "katholieke koningen" Katholieke Majesteiten. De "Apostolische Koning" werd Apostolische Majesteit. De Franse koningen mochten zich "Roi Chrétien" oftewel Christelijke Majesteit noemen. In oude Nederlandse bronnen zijn veel verwijzingen naar "Sijne christelijke majesteit" te vinden. De laatste koning die deze titel droeg was Karel X van Frankrijk die in 1830 werd verjaagd.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

De huidige koning verkoos in 1975 alleen "Zijne Majesteit de Koning van Spanje" te zijn. Hij heeft desondanks zijn aanspraken op de oude titels van de Spaanse kroon, waaronder deze, niet opgegeven[1].