Gevorkt heidestaartje

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Cladonia furcata)
Gevorkt heidestaartje
Gevorkt heidestaartje
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota
Onderstam:Pezizomycotina
Klasse:Lecanoromycetes
Onderklasse:Lecanoromycetidae
Orde:Lecanorales
Familie:Cladoniaceae
Geslacht:Cladonia
Soort
Cladonia furcata
(Huds.) Schrad. (1794)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Gevorkt heidestaartje op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Het gevorkt heidestaartje (Cladonia furcata) is een korstmos uit de familie Cladoniaceae. Het groeit op de grond van schrale graslanden meestal dichtbij de kustlijn.

Determinatie[bewerken | brontekst bewerken]

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Uiteinde

Het is een korstmos zonder grondthallus. Het secundaire thallus is regelmatig- tot onregelmatig vertakt, rechtopstaand of liggend, en kan een hoogte bereiken van 10 cm. De podetiën (takjes) zijn altijd aanwezig en variëren in kleur van grijsachtig of bleekgroen tot bruin. Het heeft rechtopstaande holle stengels. Aan de uiteinden zijn de stengels onregelmatig vertakt en hebben spitse uiteinden die vaak bruin van kleur zijn. De blaadjes bevinden zich verspreid langs de steel. Het splitst altijd netjes twee even grote takjes. De top heeft soms bruine tot zwarte puntvormige pycnidiën. Apotheciën zijn soms aanwezig.

Het heeft de volgende kenmerkende kleurreacties: K- of K+ (groezelig geel tot groezelig bruin), C-, KC-, P+ (rood op medulla), UV-.

Microscopische kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

In de ascus zitten acht kleurloze, eencellige ascosporen met afmetingen 9–18 × 2,5–3,5 µm.

Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]

Gevorkt heidestaartje wordt het meest aangetroffen in bossen in de buurt van kusten, op lage tot gemiddelde hoogten. Het kan worden gevonden groeiend op mos, humus en aarde, maar zelden op verrot hout of aan de voet van bomen. In Noord-Amerika wordt het gevonden van Alaska tot Californië en het is heel gebruikelijk in het westelijk Cascade Range.

In Nederland komt het vrij algemeen voor. Het staat niet op de rode lijst en is niet bedreigd.