Co-operative Bulk Handling Group

Co-operative Bulk Handling Group
Oprichting	1933
Sleutelfiguren	Jimmy Wilson CEO
Hoofdkantoor	Perth, West-Australië
Producten	graanmarketing en transport
Industrie	landbouw
Omzet/jaar	3,27 miljard AUD $(2016)
Winst/jaar	49,8 miljoen $(2016)
Website	(en) CBH Group
Portaal	Economie

Co-operative Bulk Handling Group (doorgaans CBH of CBH Group genoemd) is een coöperatie van graanproducenten die graan ophaalt, verwerkt en vermarkt. Het betreft voornamelijk granen geteeld in de regio Wheatbelt in West-Australië.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

CBH werd op 5 april 1933 opgericht. Twintig jaar lang waren alle voorstellen voor het in bulk verhandelen van graan in West-Australië mislukt. Ten tijde van de oprichting was een koninklijke commissie over de materie aan de gang.

De gevolmachtigden van Wheat Board of Western Australia (een overheidsinstantie) en van Wesfarmers (een coöperatie van boeren) registreerden het bedrijf gezamenlijk. Het startkapitaal bedroeg 100.000 $ en werd verdeeld over evenzoveel aandelen. De coöperatie ging uit van het principe één man - één stem, ongeacht de hoeveelheid geproduceerd graan.

Nadat West-Australiës deelstaatparlement in november 2002 wetgeving goedkeurde die een fusie tussen CBH en Grain Pool of WA mogelijk maakte, fusioneerde beide.

In 2004 kocht CBH zich voor 50% in het bedrijf Interflour in. Interflour beheert zeven bloemmolens in Indonesië, Turkije, Vietnam en Maleisië.^[1] In 2015 kocht CBH het bedrijf Blue Lake Milling op, een producent van hoogwaardige haverproducten die actief is in Zuid-Australië en Victoria.^[2]

In 2016 onthulde de Australische belastingdienst dat CBH in 2013/14 geen belastingen had betaald op haar omzet van 3,4 miljard $. Van alle bedrijven die geen belasting betaalden was CBH het bedrijf met de hoogste omzet.

Transport[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de beginjaren van de coöperatie gebeurde het transport van graan veelal over de spoorinfrastructuur van de Western Australian Government Railways. Er werden speciaal spooraansluitingen aangelegd om de graanproducerende regio's te ontsluiten. Later werden veel aansluitingen en lijnen niet meer onderhouden en meer en meer transport gebeurde over de weg.

In 2009 besloot CBH om haar graantransport over het spoor uit te besteden met het doel het percentage over het spoor vervoerd graan te zien stijgen van 50% naar 70%. CBH besloot tot een zakenmodel waarbij het bedrijf zelf investeert in het rollend materieel maar de dagelijkse operaties uitbesteedt. Het contract werd in 2010 voor tien jaar uitbesteed aan Watco Australia. CBH kocht 22 locomotieven (type CBH) aan bij MotivePower in Boise en 574 wagons bij Bradken in Xuzhou.

Volgens het contract is Watco verantwoordelijk voor een allesomvattend vervoersplan inclusief planning, onderhoud, voorraadbeheer en personeelsbeheer. Watco gebruikt en onderhoudt het rollend materieel dat eigendom van CBH blijft. De dienstverlening bestaat uit het linken van een netwerk van CBH ophaalpunten met de haveninfrastructuur van Albany, Geraldton en Kwinana. Dit gebeurt over de open access spoorlijnen van spoorwegbeheerder Arc Infrastructure.

Het contract ging officieel in op 1 mei 2012 al voerde Watco haar eerste dienst uit op 30 maart 2012. In oktober 2013 bracht CBH aanslepende klachten over de prijs van de rijpaden en de staat van de spoorinfrastructuur van Arc Infrastructure (toen nog Brookfield Rail genoemd) voor de Economic Regulation Authority.

Tonnage[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen	Ton	Opmerking
1933	42.565	eerste werkjaar^[3]
1999/2000	12,2 miljoen	11 graansoorten
2003/2004	14,7 miljoen
2013/2014	15,8 miljoen	tegen januari
2016/2017	16,6 miljoen	bijdrage aan het BNP van meer dan 5 miljard $
2022/2023	22,7 miljoen	^[4]

Werking[bewerken | brontekst bewerken]

Het CBH-netwerk had ooit meer dan driehonderd ophaalpunten waarvan de meesten verbonden waren met het spoorwegnetwerk van Western Australian Government Railways. Tegen de 21e eeuw was dat aantal verminderd tot minder dan tweehonderd ophaalpunten. De locaties van de ophaalpunten maken deel uit van een beheersysteem gebruikmakend van zones:^[5]

Albany zone
Esperance zone
Geraldton zone
Kwinana North zone
Kwinana South zone

Elke zone wordt verder onderverdeeld in area's.

Zie de categorie Co-operative Bulk Handling van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

Bron

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel CBH Group op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Referenties

↑ (en) About CBH. CBH Group. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
↑ (en) Belinda Varischetti, WA grain handler CBH Group has purchased oat manufacturing company Blue Lake Milling with mills in South Australia and Victoria. ABC News (26 juni 2015). Gearchiveerd op 24 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
↑ (en) CBH History. CBH Group. Geraadpleegd op 24 juni 2019.
↑ (en) Records all round as CBH calls end to harvest. CBH Group. Geraadpleegd op 24 november 2023.
↑ (en) Locations CBH Recieval Map. CBH Group (2022). Gearchiveerd op 11 augustus 2022. Geraadpleegd op 26 november 2022.

[1] (en) About CBH. CBH Group. Geraadpleegd op 24 juni 2019.

[2] (en) Belinda Varischetti, WA grain handler CBH Group has purchased oat manufacturing company Blue Lake Milling with mills in South Australia and Victoria. ABC News (26 juni 2015). Gearchiveerd op 24 juni 2019. Geraadpleegd op 24 juni 2019.

[3] (en) CBH History. CBH Group. Geraadpleegd op 24 juni 2019.

[4] (en) Records all round as CBH calls end to harvest. CBH Group. Geraadpleegd op 24 november 2023.

[5] (en) Locations CBH Recieval Map. CBH Group (2022). Gearchiveerd op 11 augustus 2022. Geraadpleegd op 26 november 2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]