Cornelis van Niel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Cornelius B. van Niel)
Cornelius Bernardus van Niel
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum 4 november 1897
Geboorteplaats Haarlem
Overlijdensdatum 10 maart 1985
Overlijdensplaats Carmel-by-the-Sea
Wetenschappelijk werk
Vakgebied Microbiologie
Bekend van Ontdekking van de chemie achter fotosynthese
Promotor Albert Kluyver
Alma mater Technische Universiteit DelftBewerken op Wikidata

Cornelis Bernardus (Kees) van Niel (ook vaak geschreven als Cornelius van Niel of C. B. Niel; Haarlem, 4 november 1897Carmel-by-the-Sea, 10 maart 1985) was een Nederlands-Amerikaans microbioloog. Hij hielp onder andere om microbiologie te introduceren als studie in de Verenigde Staten, en deed enkele belangrijke ontdekkingen op het gebied van de chemie achter fotosynthese.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Van Niel studeerde chemische technologie aan de Technische Universiteit Delft, waar hij in 1923 afstudeerde. Datzelfde jaar trouwde hij met Christina van Hemert. Na zijn studie, werd Van Niel assistant van Albert Jan Kluyver. In 1928 promoveerde hij, waarna hij naar de Verenigde Staten vertrok om zijn werk voort te zetten aan het Hopkins Marine Station van de Stanford-universiteit.

Van Niel bestudeerde paarse en groene zwavelbacteriën. Door dit onderzoek ontdekte hij als eerste dat fotosynthese een lichtgevoelige redoxreactie is, waarin waterstof koolstofdioxide omzet in cellulair materiaal. De formule hiervoor definieerde hij als:

2 H2A + CO2 → 2A + CH2O + H2O

Deze ontdekking was een belangrijke stap in het leren begrijpen van de chemie van fotosynthese.

In 1961 kwam Van Niel met de vandaag de dag nog steeds gebruikte definitie voor prokaryoten; cellen waarin het celmateriaal niet wordt omgeven door een celmembraan.

In 1963 kreeg Van Niel de National Medal of Science. In 1970 kreeg hij de Leeuwenhoekmedaille.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]