Cover (muziek)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een cover in de moderne (pop)muziek is een bewerking van een bestaand lied door een andere artiest dan de oorspronkelijke componist/uitvoerder. Verschillende motieven kunnen een rol spelen bij een dergelijke herinterpretatie. Meeliften op het succes van het origineel is een van de minder nobele. Een uitvoering in een andere muziekstijl (bijvoorbeeld een reggae-versie van een ballad of een punk-uitvoering van een aria) kan niet alleen een ode aan de auteur zijn, maar ook een parodie of zelfs regelrechte kritiek. Een cover kan een vertaling zijn of een lied met een geheel andere tekst op dezelfde melodie.

De nieuwe versie zou het origineel (tijdelijk) aan het directe zicht onttrekken, bedekken (Engels: to cover), vandaar de naam. Het komt dan ook weleens voor dat men denkt dat een bepaald nummer nieuw is, en een origineel product van een bepaalde artiest, terwijl het enkel door die zanger gecoverd is het dus in werkelijkheid gaat om een (oud) geesteskind van een andere artiest. Veel Nederlandstalige hits uit de jaren zestig zijn vertaalde covers. Brandend zand van Anneke Grönloh is een vertaalde cover van Heißer Sand vertolkt door Mina. Willeke Alberti's De winter was lang is een vertaalde cover van Blue Winter van Connie Francis. In deze gevallen worden de oorspronkelijke auteurs keurig vermeld op de hoes van de cd of lp. Er zijn ook gevallen waar dit niet het geval is, zo is Venus van Shocking Blue overduidelijk gebaseerd op The Banjo Song van The Big 3. In dit geval is dus min of meer sprake van plagiaat. Omdat The Banjo Song zelf ook al een cover is van Oh! Susanna van Stephen Foster kwam het niet tot een rechtszaak.[1]

Enkele bekende covers[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]