Culturele toe-eigening

Blanke westerling met hoofdtooi van een indiaan

Culturele toe-eigening of cultuurkaping (Engels: cultural appropriation) is de niet-erkende of ongepaste overname van een element of elementen van een cultuur of identiteit door leden van een andere cultuur of identiteit. Dit kan als controversieel worden ervaren, voornamelijk wanneer leden van een dominante cultuur stijlelementen van een sociaal-etnische minderheid overnemen.^[1]^[2]^[3]^[4]

Volgens critici van de praktijk verschilt culturele toe-eigening van acculturatie, assimilatie of gelijke culturele uitwisseling doordat deze toe-eigening een vorm van kolonialisme is. Wanneer culturele elementen worden gekopieerd uit een minderheidscultuur door leden van een dominante cultuur, en deze elementen worden gebruikt buiten hun oorspronkelijke culturele context - soms zelfs tegen de uitdrukkelijk uitgesproken wensen van leden van de oorspronkelijke cultuur - wordt de praktijk vaak negatief ontvangen.^[5]^[6]^[7]^[8]^[9]

Culturele toe-eigening wordt door verschillende groepen en individuen als schadelijk beschouwd,^[10] waaronder inheemse mensen die werken voor cultureel behoud,^[11] degenen die pleiten voor collectieve intellectuele eigendomsrechten van de oorspronkelijke, minderheidsculturen, en degenen die hebben geleefd of leven onder koloniale heerschappij. Culturele toe-eigening kan de exploitatie van religieuze en culturele tradities, danspassen, mode, symbolen, taal en muziek van een andere cultuur omvatten.^[12]^[13]^[14]^[15]

Degenen die deze toe-eigening als uitbuiting beschouwen, stellen dat culturele elementen verloren gaan of worden vervormd wanneer ze worden verwijderd uit hun oorspronkelijke culturele context, en dat dergelijke vertoningen respectloos zijn of zelfs een vorm van ontheiliging. Culturele elementen die een diepe betekenis hebben voor de oorspronkelijke cultuur, kunnen door de dominante cultuur worden teruggebracht tot "exotische" mode of speelgoed. De academicus, muzikant en journalist Greg Tate stelt dat toe-eigening en 'fetisjisering' van culturen in feite degenen vervreemdt wier cultuur wordt toegeëigend.

Het concept van culturele toe-eigening is ook zwaar bekritiseerd. Critici merken op dat het concept vaak verkeerd wordt begrepen of verkeerd wordt toegepast door het grote publiek, en dat beschuldigingen van "culturele toe-eigening" soms verkeerd worden toegepast op situaties zoals het proberen van voedsel uit een andere cultuur of het leren over verschillende culturen. Anderen stellen dat de handeling van culturele toe-eigening zoals deze gewoonlijk wordt gedefinieerd, geen betekenisvolle sociale schade vormt, of dat de term conceptuele samenhang mist. Bovendien kan de term willekeurige limieten stellen aan intellectuele vrijheid, de zelfexpressie van kunstenaars, groepsdivisies versterken of een gevoel van vijandschap of wrok bevorderen in plaats van bevrijding.

Kunsten[bewerken | brontekst bewerken]

Ook in de kunsten wordt de term steeds vaker gebruikt, meestal in negatieve zin. Volgens critici kan iemand geen verhalen vertellen over mensen uit een andere cultuur dan de cultuur waartoe de maker zelf behoort. Een voorbeeld is dat blanke schrijvers nooit zouden kunnen schrijven vanuit het perspectief van kleurlingen of dat een buitenstaander die nooit drugs heeft gebruikt niet zou kunnen schrijven over het leven van een drugsverslaafde. Het verzet tegen deze kritiek op culturele toe-eigening door schrijvers of filmmakers groeit.^[bron?]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Young, James O., Cultural Appropriation and the Arts. John Wiley & Sons (1 February 2010), p. 5. ISBN 978-1-4443-3271-1. Geraadpleegd op 22 July 2015.
↑ Fourmile, Henrietta (1996). "Making things work: Aboriginal and Torres Strait Islander Involvement in Bioregional Planning" in Approaches to bioregional planning. Part 2. Background Papers to the conference; 30 October – 1 November 1995, Melbourne; Department of the Environment, Sport and Territories. Canberra. pp. 268–269: "The [western] intellectual property rights system and the (mis)appropriation of Indigenous knowledge without the prior knowledge and consent of Indigenous peoples evoke feelings of anger, or being cheated"
↑ Young, James O., Cultural Appropriation and the Arts. John Wiley & Sons (1 February 2010), p. 59. ISBN 978-1-4443-3271-1. Geraadpleegd op 22 July 2015.
↑ cultural appropriation. Lexico, Oxford Univeristy Press. Geraadpleegd op 14 september 2021.
↑ 'I Didn't Know' Doesn't Cut It Anymore. Indian Country Today Media Network. Gearchiveerd op 19 april 2015. Geraadpleegd op 20 april 2015. On imitation Native headdresses as "the embodiment of cultural appropriation ... donning a highly sacred piece of Native culture like a fashion accessory".
↑ Our cultures are not your costumes. Sydney Morning Herald (14 november 2014). Geraadpleegd op 20 January 2015.
↑ Ryde, Judy, Being White in the Helping Professions. Jessica Kingsley Publishers (15 January 2009). ISBN 978-1-84310-936-5.
↑ Hartigan, John, Odd Tribes: Toward a Cultural Analysis of White People. Duke University Press Books (24 October 2005). ISBN 978-0-8223-3584-9.
↑ (en) Okafor, Udoka, Cultural Appropriation: The Act of Stealing and Corrupting. Huffington Post (4 december 2013). Geraadpleegd op 18 July 2018.
↑ Scafidi, Susan, Who Owns Culture?: Appropriation and Authenticity in American Law (Rutgers Series: The Public Life of the Arts). Rutgers University Press (2005).
↑ Indigenous Peoples and Intellectual Property Rights – Indigenous Peoples and Cultural Appropriation. Parliament of Australia. Parliament of Australia – Social Policy Group (1997). Geraadpleegd op 2 september 2019. "In a general sense, these rights are considered to be 'owned', and managed communally, or collectively, rather than inhering in particular individuals."
↑ (en) Rogers, Richard A. (1 November 2006). From Cultural Exchange to Transculturation: A Review and Reconceptualisation of Cultural Appropriation. Communication Theory 16 (4): 474–503. ISSN:1468-2885. DOI: 10.1111/j.1468-2885.2006.00277.x.
↑ Carman, Tim, "Should white chefs sell burritos? A Portland food cart's revealing controversy", 26 May 2017.
↑ Lindtner, S.; Anderson, K.; Dourish, P. (11–15 February 2012). "Cultural appropriation: information technologies as sites of transnational imagination". CSCW '12: Proceedings of the ACM 2012 conference on Computer Supported Cooperative Work. DOI:10.1145/2145204.2145220. S2CID 4464439.
↑ (en) Midcentury Dance Records and Representations of Identity. Independent Social Research Foundation (21 May 2021). Geraadpleegd op 22 May 2021.

[Young-1] Young, James O., Cultural Appropriation and the Arts. John Wiley & Sons (1 February 2010), p. 5. ISBN 978-1-4443-3271-1. Geraadpleegd op 22 July 2015.

[Fourmile268-9-2] Fourmile, Henrietta (1996). "Making things work: Aboriginal and Torres Strait Islander Involvement in Bioregional Planning" in Approaches to bioregional planning. Part 2. Background Papers to the conference; 30 October – 1 November 1995, Melbourne; Department of the Environment, Sport and Territories. Canberra. pp. 268–269: "The [western] intellectual property rights system and the (mis)appropriation of Indigenous knowledge without the prior knowledge and consent of Indigenous peoples evoke feelings of anger, or being cheated"

[Young59-3] Young, James O., Cultural Appropriation and the Arts. John Wiley & Sons (1 February 2010), p. 59. ISBN 978-1-4443-3271-1. Geraadpleegd op 22 July 2015.

[4] ultural appropriation. Lexico, Oxford Univeristy Press. Geraadpleegd op 14 september 2021.

[Houska-5] 'I Didn't Know' Doesn't Cut It Anymore. Indian Country Today Media Network. Gearchiveerd op 19 april 2015. Geraadpleegd op 20 april 2015. On imitation Native headdresses as "the embodiment of cultural appropriation ... donning a highly sacred piece of Native culture like a fashion accessory".

[Culture_and_cultural_appropriation-6] Our cultures are not your costumes. Sydney Morning Herald (14 november 2014). Geraadpleegd op 20 January 2015.

[7] Ryde, Judy, Being White in the Helping Professions. Jessica Kingsley Publishers (15 January 2009). ISBN 978-1-84310-936-5.

[8] Hartigan, John, Odd Tribes: Toward a Cultural Analysis of White People. Duke University Press Books (24 October 2005). ISBN 978-0-8223-3584-9.

[:2-9] (en) Okafor, Udoka, Cultural Appropriation: The Act of Stealing and Corrupting. Huffington Post (4 december 2013). Geraadpleegd op 18 July 2018.

[Scafidi-10] Scafidi, Susan, Who Owns Culture?: Appropriation and Authenticity in American Law (Rutgers Series: The Public Life of the Arts). Rutgers University Press (2005).

[AusParliament-11] Indigenous Peoples and Intellectual Property Rights – Indigenous Peoples and Cultural Appropriation. Parliament of Australia. Parliament of Australia – Social Policy Group (1997). Geraadpleegd op 2 september 2019. "In a general sense, these rights are considered to be 'owned', and managed communally, or collectively, rather than inhering in particular individuals."

[12] (en) Rogers, Richard A. (1 November 2006). From Cultural Exchange to Transculturation: A Review and Reconceptualisation of Cultural Appropriation. Communication Theory 16 (4): 474–503. ISSN:1468-2885. DOI: 10.1111/j.1468-2885.2006.00277.x.

[13] Carman, Tim, "Should white chefs sell burritos? A Portland food cart's revealing controversy", 26 May 2017.

[14] Lindtner, S.; Anderson, K.; Dourish, P. (11–15 February 2012). "Cultural appropriation: information technologies as sites of transnational imagination". CSCW '12: Proceedings of the ACM 2012 conference on Computer Supported Cooperative Work. DOI:10.1145/2145204.2145220. S2CID 4464439.

[15] (en) Midcentury Dance Records and Representations of Identity. Independent Social Research Foundation (21 May 2021). Geraadpleegd op 22 May 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Culturele toe-eigening

Kunsten[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Navigatiemenu

Zoeken