Tsjechisch Challenge Open 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Czech Challenge Open 2013)
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.
winnaar François Calmels

De negende editie van het Tsjechisch Challenge Open wordt van 6-9 juni 2013 gespeeld op de Golf & Spa Kunetická Hora in Dříteč. Het toernooi maakt deel uit van de Europese Challenge Tour.

Op de Europese PGA Tour wordt jaarlijks het Tsjechisch Open gespeeld.

Het prijzengeld van dit Challenge Open is weer € 160.000, waarvan de winnaar € 25.600 krijgt. Titelhouder is Andreas Hartø, hij won met een score van -24. Hij komt zijn titel niet verdedigen want hij speelt nu op de Europese Tour en staat nummer 264 op de wereldranglijst.

De baan werd in 2007 ontworpen door de 14-voudige Tourwinnaar Graham Marsh en hij heeft zich uitgeleefd op het ontwerpen van de grillige bunkers. waarvan de langste op hole 13 ligt en ruim 125 meter is. De baan ligt in een beschermd gebied en bedekt het afval van een lokale energiecentrale. Deze 15 meter dikke laag afval werd in een periode van 45 jaren daar gestort.
De golfbaan werd vernoemd naar het Kunětická Hora kasteel, dat in de 15de eeuw werd gebouwd.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 72. Het baanrecord is 63. In de weken voor het toernooi is erg veel regen gevallen, maar de weersvoorspellingen voor deze week zijn goed.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Adrian Otaegui maakte 's ochtends een ronde van 64 en verbeterde bijna het baanrecord, dat met 63 op naam staat van Maximilian Kieffer. De bijna twintig jaar oudere Francis McGuirk scoorde 's middags ook -8, dus zij delen de leiding.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Agustin Domingo scoorde ook in de tweede ronde goed en ging aan de leiding samen met McGuirk. In de partij achter Domingo speelde Adam Gee, die met een birdie eindigde en waarna hij aan de leiding ging. Jeppe Huldahl, wiens golftas niet was aangekomen, was inmiddels gewend aan zijn geleende clubs en maakte een ronde van 64, hij steeg 90 plaatsen en haalde net de cut. Laurent Richard heeft zich ook voor het weekend geplaatst, Pierre Relecom en Xavier Ruiz Fonhof niet.
De drie andere Nederlanders speelden in de middagronde. Floris de Vries begon mooi met vier birdies in vijf holes, maar had ten slotte in de laatste drie holes toch nog twee birdies nodig om de cut te halen, hetgeen niet lukte. Wil Besseling heeft zich met 70 anderen voor het weekend geplaatst.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

De starttijden werden 2 uren uitgesteld wegens mist. Daarna was het net als tijdens de eerste rondes mooi weer. Wil Besseling startte in de derde partij en maakte een mooie ronde van 68. Een andere mooie ronde werd gespeeld door de 35-jarige Matt Ford, die het toernooirecord verbeterde en naar de 5de plaats steeg. Adam Gee speelde voor de derde keer een ronde van 66 en bleef aan de leiding, Andrea Pavan en Otaegui maakten een ronde van 68 en kwamen samen op de 2de plaats.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

François Calmels maakte in deze ronde 11 birdies en 4 bogeys, en won het toernooi met drie slagen voorsprong op de nummers 2. Na de Challenge de Madrid is dit zijn tweede overwinning van het jaar.
Wil Besseling maakte weer een ronde van 68 en steeg naar de 20ste plaats.
Brooks Koepka verbeterde het baanrecord en toernooirecord. Nicolo Ravano maakte met een ijzer 5 een hole-in-one op hole 17, en kreeg daarvoor een Peugeot 3008.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Frankrijk François Calmels
67
-5
T11
69
-3
-8
T13
65
-7
-15
4
65
-7
-22
1
Vlag van Engeland Robert Dinwiddie
68
-4
T24
64
-8
-12
T1
72
par
-12
T11
65
-7
-19
T2
Vlag van Engeland Sam Walker
71
-1
T60
65
-7
-8
T13
67
-5
-13
T8
66
-6
-19
T2
Vlag van Engeland Adam Gee
66
-6
T5
66
-6
-12
T1
66
-6
-18
1
71
-1
-19
T2
Vlag van Spanje Adrian Otaegui
64
-8
T1
68
-4
-12
T1
68
-4
-16
T2
70
-2
-18
5
Vlag van Italië Andrea Pavan
68
-4
T24
64
-8
-12
T1
68
-4
-16
T2
71
-1
-17
6
Vlag van Verenigde Staten Brooks Koepka
70
-2
T45
71
-1
-3
T58
69
-3
-6
T43
62
-10
-16
T7
Vlag van Spanje Agustin Domingo
66
-6
T5
67
-5
-11
T6
70
-2
-13
T8
69
-3
-16
T7
Vlag van Spanje Carlos Aguilar
65
-7
T3
67
-5
-12
T1
70
-2
-14
T5
70
-2
-16
T7
Vlag van Engeland Chris Hanson
71
-1
T60
68
-4
-5
T31
64
-8
-13
T8
71
-1
-14
T10
Vlag van Engeland Matt Ford
66
-6
T5
73
+1
-5
T31
63
-9
-14
T5
74
+2
-12
T15
Vlag van Nederland Wil Besseling
71
-1
T60
70
-2
-3
T58
68
-4
-7
T33
68
-4
-11
T20
Vlag van België Laurent Richard
70
-2
T45
70
-2
-4
T44
72
par
-4
T52
70
-2
-6
T53
Vlag van Engeland Francis McGuirk
64
-8
T1
69
-3
-11
T6
73
+1
-10
T15
78
+6
-4
T53
Vlag van Denemarken Jeppe Huldahl
77
+5
T138
64
-8
-3
T58
71
-1
-4
T52
74
+2
-2
T60
Vlag van Nederland Taco Remkes
70
-2
T45
72
par
-2
MC
Vlag van Nederland Floris de Vries
71
-1
T60
72
par
-1
MC
Vlag van België Pierre Relecom
74
+2
T107
71
-1
+1
MC
Vlag van Nederland Xavier Ruiz Fonhof
75
+3
T119
74
+2
+5
MC
Vlag van België Nicolas Vanhootegem
WD
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified WD= withdrawn = teruggetrokken