D'Huart

D'Huart is een Zuid-Nederlandse adellijke familie met talrijke vertakkingen.

Geschiedenis

In 1613 werd adelserkenning verleend door keizer Matthias aan Jean-Gaspard Huart, evenals aan zijn twee broers die echter zonder afstammelingen bleven.

In 1689 werd Jean-Baptiste d'Huart als adellijk ontvangen in het Collège Mazarin.

In 1709 werd de titel baron verleend door koning Filips V van Spanje aan Georges-Mathias d'Huart, overdraagbaar op alle afstammelingen. Zijn zoon, baron Jean-François d'Huart, getrouwd met Anne de Villers, was de vader van de twee hierna vernoemde geadelde familiehoofden.

Philippe d'Huart

Jacques Philippe Joseph d'Huart (Differdange, 4 februari 1754 - Bertrange, 9 april 1816) was onder het ancien régime heer van Bertrange, Dockendorf, Puttelange en Schwerzdorf. Hij diende bij het regiment van dragonders Latour. In de Franse tijd was hij maire van Bertrange.

Hij trouwde in 1782 met Henriette de Dampont (1759-1811). Ze kregen negen kinderen. In 1811 hertrouwde hij met Marie-Madeleine Suttor (1758-1837).

In maart 1816 werd hij erkend in de erfelijke adel met de titel baron, overdraagbaar bij eerstgeboorte en met benoeming in de Ridderschap van de provincie Luxemburg. Een maand later overleed hij. Onder zijn kinderen:

• baron Jean d'Huart (1789-1837), burgemeester van Hollerich,
• baron Charles d'Huart (1797-1864), die na 1839 de nationaliteit van het groothertogdom behield. Met Elisabeth Suttor had hij dertien kinderen.

Henri d'Huart

Henri Eloi Antoine Joseph d'Huart (Differdange, 1 december 1761 - Jamoigne, 24 maart 1823), broer van de voorgaande, was onder het ancien régime officier in het Oostenrijkse leger, vervolgens in het Franse leger en ten slotte luitenant-kolonel in het leger van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. In de Franse tijd was hij maire van Jamoigne en lid van de algemene raad van het Woudendepartement. In maart 1816 werd hij erkend in de erfelijke adel met de titel baron overdraagbaar bij eerstgeboorte en benoeming in de Ridderschap van Luxemburg. Hij trouwde in 1783 met Catherine de Patoul (1761-1838) en ze hadden twee dochters en drie zoons die voor afstammelingen zorgden.

• Auguste d'Huart (1789-1868), die trouwde met Apolline d'Anethan, was officier onder het Franse keizerrijk, inspecteur van Waters en Bossen, lid van de Provinciale Staten van Luxemburg, gedeputeerde van deze staten, interim-gouverneur.
• Edouard d'Huart (1800-1884) werd lid van het Nationaal Congres en werd volksvertegenwoordiger en senator.
  • Alfred d'Huart Malou (1839-1927) werd senator. Hij trouwde met Mathilde Malou, dochter van minister van staat Jules Malou. Hun oudste dochter trouwde met eerste minister Charles de Broqueville.
    • Albert d'Huart (1867-1937) werd senator.
• Henry d'Huart (1803-1875), directeur van de Faïencerie de Longwy verkreeg erkenning van de titel baron voor al zijn afstammelingen.

Drie nakomelingen verkregen in 1842 en 1843 dat de titel baron voortaan op alle afstammelingen overdraagbaar was.

De genealogie van de familie d'Huart in de État présent de la noblesse belge beslaat 35 bladzijden.

Literatuur

• Emmanuel D'HUART, Notice historique et généalogique sur la famille d'Huart, Luxemburg, 1853.
• Généalogie d'Huart, in: Annuaire de la noblesse belge, Brussel, 1864.
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1991, Brussel, 1991.
• Luc DUERLOO & Paul JANSSENS, Wapenboek van de Belgische adel, Brussel, 1992.