Daniel Köllerer

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Daniel Kollerer)
Daniel Köllerer
Daniel Köllerer op de US Open in 2009
Persoonlijke informatie
Bijnaam Crazy Dani
Nationaliteit Vlag van Oostenrijk Oostenrijkse
Geboorteplaats Vlag van Oostenrijk Wels, Oostenrijk
Geboortedatum 17 augustus 1983
Woonplaats Vlag van Oostenrijk Wels, Oostenrijk
Lengte 1,80 m
Gewicht 80 kg
Profdebuut 2002
Met pensioen 2011 (levenslange schorsing)
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 757.918 US dollar
Coach Jürgen Waber
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 19–36
Titels 0
Hoogste positie 55e (19 oktober 2009)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2010)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2009)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2009)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2009)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 6–15
Titels 0
Hoogste positie 87e (9 maart 2009)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2010)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2009)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Daniel Köllerer (Wels, 17 augustus 1983) is een voormalig Oostenrijks tennisser. Hij is prof sinds 2002 en haalde voor het eerst de top 100 in 2009. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst is de 55e, die hij behaalde op 19 oktober 2009.

Köllerer heeft in zijn carrière nog geen ATP-toernooi op zijn naam geschreven. Hij won wel zes challengers en zeven futurestoernooien in het enkelspel. Zijn beste resultaat in het enkelspel op een grandslamtoernooi is de derde ronde.

Op 31 mei 2011 werd bekend dat Köllerer per direct levenslang geschorst werd wegens fraude.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jaarverslagen[bewerken | brontekst bewerken]

2002 - 2007[bewerken | brontekst bewerken]

Köllerer werd proftennisser in 2002. Hij speelde dat jaar hoofdzakelijk futurestoernooien. In 2003 speelde hij zijn eerste ATP-toernooi, in Kitzbühel, waar hij in de eerste ronde verloor van Luis Horna. Köllerer won dat jaar zijn eerste challenger, in Samarkand. In mei 2004 behaalde hij zijn eerste overwinning op een ATP-toernooi (tegen Davide Sanguinetti), in St. Pölten, waar hij de kwartfinale haalde. Hij haalde dat jaar ook twee challengerfinales. In september 2005 won hij de challenger van Kiev. In 2006 en 2007 waren zijn beste resultaten de finales van de challengers in respectievelijk Bogota en Rimini.

2008 - 2009[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 won hij twee challengers: in juni de challenger van Fürth en in oktober die van Cali. Hij won dat jaar ook vier challengers in het dubbelspel. In 2009 speelde Köllerer een goed eerste semester met kwartfinales op de ATP-toernooien van Acapulco en Kitzbühel, en winst op de challenger van Rome. In de week van de challenger van Rome verloor Köllerer zijn moeder aan de gevolgen van kanker.[1] Op Roland Garros en Wimbledon verloor hij in de eerste ronde. Door zijn goede resultaten haalde hij in april 2009 voor het eerst de top 100. Tijdens de zomer won hij de challenger van Trani en haalde hij de derde ronde op de US Open, waarin hij verloor van de uiteindelijke winnaar Juan Martín del Potro. Het is zijn beste resultaat op een grandslamtoernooi tot nu toe. In oktober 2009 bereikte hij met de 55e plaats zijn hoogste plaats op de ATP-ranglijst tot nu toe. Hij eindigde het jaar voor het eerst in de top 100, op plaats 71.

2010 -2011[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Australian Open en op Roland Garros werd Köllerer meteen in de eerste ronde uitgeschakeld. Goede resultaten bleven uit, en in april 2010 zakte hij weer weg uit de top 100. Uiteindelijk sloot hij het jaar af op plaats 269. In de eerste helft van 2011 won Köllerer drie futurestoernooien. Eind mei werd hij levenslang geschorst wegens fraude.

Davis Cup[bewerken | brontekst bewerken]

Köllerer speelde voor het eerst voor het Oostenrijkse Davis Cupteam in 2010, in een duel tegen Slowakije in Groep 1 van de Europees-Afrikaanse zone. Köllerer speelde in totaal 2 enkelpartijen, die hij beide verloor.

Controverses en disciplinaire problemen[bewerken | brontekst bewerken]

Omwille van zijn opvliegend temperament wordt Köllerer soms ook "Crazy Dani" genoemd. In 2004 werd hij acht weken geschorst en in 2006 voor zes maanden.[2]

In juni 2010 kwam het tot een ruzie tussen Köllerer en zijn landgenoot Stefan Koubek, waarbij Köllerer Koubek beledigde en diens racket uit zijn hand sloeg. Koubek greep daarop Köllerer bij de keel en werd gediskwalificeerd.[3] In diezelfde maand kwam Köllerer opnieuw in opspraak toen hij tijdens een challenger in Reggio Emilia over zijn Braziliaanse tegenstander Júlio Silva een racistische opmerking maakte.[2]

Fraude[bewerken | brontekst bewerken]

De Tennis Integrity Unit (TIU) heeft op dinsdag 31 mei 2011 bepaald dat Köllerer nooit meer actief mag zijn in de tennissport. Bovendien werd hem een boete van honderdduizend dollar opgelegd. De Oostenrijker zou zich schuldig hebben gemaakt aan omkoping. Volgens het vonnis heeft hij geprobeerd de uitslag van een wedstrijd te beïnvloeden en spelers en anderen daartoe aan te zetten. Die drie overtredingen vonden plaats tussen oktober 2009 en juli 2010. Köllerer is de eerste tennisspeler die een levenslange schorsing krijgt omwille van corruptie. Het Hof van Arbitrage voor Sport bepaalde in maart 2012 dat de levenslange schorsing gehandhaafd blijft, de boete van honderdduizend dollar werd echter kwijtgescholden, aangezien niet was bewezen dat Köllerer ook daadwerkelijk winst had overgehouden aan zijn praktijken.[4]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
Gewonnen challengers
1. 4 augustus 2003 Vlag van Oezbekistan Samarkand Gravel Vlag van Rusland Andrej Stoliarov 6-2, 6-3
2. 29 augustus 2005 Vlag van Oekraïne Kiev Gravel Vlag van Tsjechië Lukáš Dlouhý 6-0, 3-6, 7-5
3. 2 juni 2008 Vlag van Duitsland Fürth Gravel Vlag van Colombia Santiago Giraldo 6-1, 6-3
4. 27 oktober 2008 Vlag van Colombia Cali Gravel Vlag van Chili Paul Capdeville 6-4, 6-3
5. 20 april 2009 Vlag van Italië Rome Gravel Vlag van Zweden Andreas Vinciguerra 6-3, 6-3
6. 17 augustus 2009 Vlag van Italië Trani Gravel Vlag van Italië Filippo Volandri 6-3, 7-5

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
Gewonnen challengers herendubbel
1. 15 september 2003 Vlag van Iran Teheran Gravel Vlag van Oostenrijk Philipp Mullner Vlag van Slowakije Ivo Klec
Vlag van Tsjechië Josef Neštický
W/O
2. 24 oktober 2005 Vlag van Chili Santiago Gravel Vlag van Oostenrijk Oliver Marach Vlag van Argentinië Lucas Arnold Ker
Vlag van Ecuador Giovanni Lapentti
6-4, 6-3
3. 26 mei 2008 Vlag van Duitsland Karlsruhe Gravel Vlag van Duitsland Frank Moser Vlag van Zuid-Korea Woong-Sun Jun
Vlag van Australië Joseph Sirianni
6-2, 7-5
4. 18 augustus 2008 Vlag van Zwitserland Genève Gravel Vlag van Duitsland Frank Moser Vlag van Australië Rameez Junaid
Vlag van Duitsland Philipp Marx
7-6(5), 3-6, 10-8
5. 29 september 2008 Vlag van Spanje Tarragona Gravel Vlag van Tsjechië Dušan Karol Vlag van Spanje Marc Fornell-Mestres
Vlag van Spanje Marc López
6-2, 6-2
6. 27 oktober 2008 Vlag van Colombia Cali Gravel Vlag van Servië Boris Pashanski Vlag van Argentinië Diego Junqueira
Vlag van Australië Peter Luczak
6-7(4), 6-4, 10-4

Prestatietabellen[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 Carrière w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 0-1
Roland Garros 1R 1R 0-2
Wimbledon 1R 0-1
US Open 3R 2-1
Winst-verlies 0-0 0-0 0-0 0-0 0-0 0-0 2-3 0-2 0-0 2-5
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 2R 2-2
Miami 2R 1-1
Monte Carlo 0-0
Rome 0-0
Hamburg l.c. 0-0
Madrid 0-0
Montréal/Toronto 0-0
Cincinnati 0-0
Shanghai geen Masters 1000 0-0
Parijs 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
Totaal winst-verlies 0-1 2-1 1-2 0-0 1-1 1-2 10-17 4-12 0-0 19-36
Eindejaarsranking 186 202 157 209 165 123 71 269 g.r. n.v.t.

N.B. "l.c." = lagere categorie / "g.r." = geen ranking

Prestatietabel dubbelspel (grand slam)[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2009 2010 2011 Carrière w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 1R 0-1
Roland Garros 0-0
Wimbledon 0-0
US Open 1R 0-1
Winst-verlies 0-1 0-1 0-0 0-2
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0
Eindejaarsranking 288 637 g.r. n.v.t.

N.B. "g.r." = geen ranking

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Daniel Köllerer.