David Pringle

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

David William Pringle (Selkirk Schotland, 1950) is een Brits sciencefiction- en fantasy-redacteur.

Pringle was van 1980 tot 1986 redacteur bij het wetenschappelijke tijdschrift Foundation. Gedurende deze tijd was hij medeoprichter van het invloedrijke SF-blad Interzone in 1982. In 1988 werd hij de uitgever en redacteur van dat blad, posities die hij bekleedde totdat hij Interzone in 2004 verkocht aan Andy Cox. Korte tijd in 1991 was hij redacteur van een kritisch SF-tijdschrift: Million: The Magazine About Popular Fiction.

In 1998 ontving Pringle een Speciale BSFA Award voor zijn redacteurswerk bij Interzone en in 2005 kreeg hij daarvoor een Speciale Hugo Award.

Pringle was ook redacteur van series verhalen voor Games Workshop, gebaseerd op hun Warhammer- en Dark Future-spellen. Hij schreef zelf ook twee delen in deze serie.

Pringle is redacteur geweest van belangrijke overzichtswerken van het genre. De twee boeken Science Fiction: 100 Best Novels en Modern Fantasy: The Hundred Best Novels onderscheiden zich van soortgelijke werken doordat Britse romans meer nadruk krijgen en Amerikaanse minder.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Romans (Warhammer serie)

  • Deathwing (1993 met Neil Jones)
  • The Laughter of Dark Gods (2002 met Mare Gascoigne en Christian Dunn)

Bloemlezingen

  • Interzone serie 1 - 5 (1985 - 1991)
  • The Best of Interzone (1997)
  • The Interzone Pulp Anthology (1999)
  • The Ant Men of Tibet and Other Stories (1999)

Non-fictie

  • Science Fiction: The 100 Best Novels (1985)
  • Modern Fantasy: The Hundred Best Novels (1988)
  • The Ultimate Guide to Science Fiction (1991)
  • St. James Guide to Fantasy Writers (1996)
  • St. James Guide to Horror, Ghost & Gothic Writers (1997)
  • Fantasy: The Definitive Illustrated Guide (2003 met Terry Pratchett)