De Bruijnpademelon
| De Bruijnpademelon IUCN-status: Kwetsbaar[1] (2008) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Thylogale brunii (Schreber, 1778) | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Leefgebied | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
De Bruijnpademelon op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De De Bruijnpademelon of filander (Thylogale brunii) is een kangoeroe uit het geslacht der pademelons (Thylogale).
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
De De Bruijnpademelon werd in 1706 voor het eerst getekend en beschreven in een verslag van de Nederlandse kunstenaar Cornelis de Bruijn tijdens zijn reizen in Nederlands-Indië. Tijdens een bezoek aan de privé-dierentuin van de VOC-magistraat Cornelis Kastelein op westelijk Java, zag De Bruijn een exemplaar van deze pademelon en maakte er een tekening van.
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De De Bruijnpademelon heeft een korte, zandkleurige of bruine vacht. De buikvacht is wit; ook op de heupen loopt een lichte streep. Mannetjes zijn groter dan vrouwtjes. De kop-romplengte bedraagt 458 tot 600 mm, de staartlengte 315 tot 570 mm, de achtervoetlengte 115 tot 143 mm en de oorlengte 60 tot 70 mm.
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort komt voor in de regenwouden en savannes van zuidelijk Nieuw-Guinea, de Aru-eilanden en de Kei-eilanden. In Nieuw-Guinea zijn er slechts twee populaties bekend: een waarschijnlijk uitgestorven populatie in de omgeving van Port Moresby en een meer succesvolle populatie ten zuiden van de rivier Fly in het zuidwesten van Papoea-Nieuw-Guinea. Deze soort wordt bedreigd door de jacht en het verlies van zijn leefgebied.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of New Guinea. 2nd ed. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 568 pp. ISBN 0 7301 0411 7
- Flannery, T.F. 1995. Mammals of the South-West Pacific & Moluccan Islands. Chatswood, New South Wales: Reed Books, 464 pp. ISBN 0 7301 0417 6
- Groves, C.P. 2005. Order Diprotodontia. Pp. 43-70 in Wilson, D.E. & Reeder, D.M. (eds.). Mammal Species of the World: A taxonomic and geographic reference. 3rd ed. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, Vol. 1: pp. i-xxxv+1-743; Vol. 2: pp. i-xvii+745-2142. ISBN 0 8018 8221 4
| Bronnen, noten en/of referenties |
| Soorten van pademelons (Thylogale) |
|---|
|
Roodbuikpademelon (Thylogale billardierii) · Thylogale browni · De Bruijnpademelon (Thylogale brunii) · Thylogale calabyi · Thylogale lanatus · Roodpootpademelon (Thylogale stigmatica) · Roodhalspademelon (Thylogale thetis) |
|
|
Zie de categorie Thylogale brunii van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |