Delphine Djiraibe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Delphine Djiraibe

Delphine Djiraibe (1 december 1960) is advocaat in Tsjaad en medeoprichter van de Association Tchadienne pour la Promotion et la Défense des Droits de l'Homme. BBC News heeft haar "een van Tsjaads meest prominente mensenrechtenadvocaat" genoemd. [1]

In 2004 kreeg ze de Robert F. Kennedy Human Rights Award toegekend voor haar werk.[2]

Opleiding[bewerken | brontekst bewerken]

Djiraibe werd geboren op 1 december 1960 in Koumra, Tsjaad. Ze behaalde haar bachelors in Moundou en studeerde af in rechten aan de Marien Ngouabi University in 1989.[3]

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de laatste jaren van de dictatuur onder Hissène Habré, studeerde Djiraibe rechten in Congo Brazzaville. Na de machtsovername door Idriss Déby in 1990, keerde Djiraibe terug naar Tsjaad. Ze zag wijdverspreide hongersnood en armoede onder de mensen, dit motiveerde haar om een mensenrechtenactivist te worden en de Chadian Association for the Promotion and Defense of Human Rights op te richten.[4]

Mensenrechtenwerk[bewerken | brontekst bewerken]

Djiraibe's activiteiten richten zich vooral op de winsten van het door de Wereld Bank gesponsorde Tsjaad-Kameroen Oliepijplijn Project. Djiraibe vindt dat de winsten van de oliepijplijn gebruikt moeten worden om de locale economie te ontwikkelen, zodat alle burgers profiteren en niet alleen een selecte groep. Vooral het platteland is verarmd. De burgers werden zonder enige voorbereiding financieel gecompenseerd. Ze hebben dat geld uitgegeven zonder plan en nu blijven ze berooid achter."[5] Volgens Djiraibe zijn de olieopbrengsten "een vloek", omdat ze van invloed zijn geweest op de burgeroorlog tussen 2005-2010 en ze het land verdelen.

Volgens het Robert F. Kennedy Center for Justice and Human Rights, heeft de Tsjaadse overheid een publieke campagne gestart tegen het activisme van Djiraibe. In 2008, tijdens een campagne door Deby tegen zijn politieke tegenstanders, is een actie gestart om Djiraibe in veiligheid te brengen buiten Tsjaad. Uiteindelijk kreeg ze toestemming om naar Parijs te reizen.[6]

Djiraibe uitte kritiek op de Organisation of African Unity, ze noemde het "overbodig" en "vriendenclubje".[7] Ze ondersteunde in 2005 de rechtszaak van de vorige president Habré. Ze verklaarde dat de zaak aantoonde dat Afrika ook een rol kan spelen in mensenrechtenzaken en dit kan uitvechten op de eigen terrein.[8]

Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]

In 2005 heeft de Robert F. Kennedy Center Djiraibe de Robert F. Kennedy Human Rights Award, toegekend voor "haar onvermoeibare inzet voor de mensenrechten van de inwoners van Tsjaad, ondanks de risico's voor haar en haar familie.[9]

Vier jaar later noemde het tijdschrift Jeune Afrique haar een van de honderd meest belangrijke advocaten van Afrika voor verandering: "Deze advocaat en onvermoeibare strijder voor mensenrechten is als een roepende in de woestijn, zal ze in 2009 gehoord worden?"[10]

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Stephanie Hancock, Chad euphoric at Habre's arrest. BBC News (17 november 2005). Geraadpleegd op 3 July 2012
  2. 2004: Delphine Djiraibe, Chad. Robert F. Kennedy Center for Justice and Human Rights. Gearchiveerd op 21 mei 2013. Geraadpleegd op 3 July 2012.
  3. Rich, Jeremy (2012). "Kemneloum Dijraibé, Delphine". Dictionary of African Biography 3. New York: Oxford University Press. ISBN 9780195382075 .
  4. Delphine Djiraibe. Al Jazeera (5 October 2010). Gearchiveerd op 27 augustus 2019. Geraadpleegd op 3 July 2012.
  5. Chad's long road to independence. Al Jazeera (12 november 2010). Gearchiveerd op 5 juli 2012. Geraadpleegd op 3 July 2012.
  6. President of Chad nullifies World Bank agreement to grab oil money and crack down on opponents. Bank Information Center (6 March 2008). Gearchiveerd op 27 december 2010. Geraadpleegd op 3 July 2012.
  7. Norimitsu Onishi, African Bloc Hoping to Do Better as the 'African Union'. The New York Times (12 November 2001). Geraadpleegd op 3 July 2012
  8. Norimitsu Onishi, An African Dictator Faces Trial in His Place of Refuge. The New York Times (1 March 2000). Geraadpleegd op 3 July 2012
  9. Chadian Activist Wins 2004 RFK Human Rights Award. Robert F. Kennedy Center for Justice and Human Rights. Gearchiveerd op 20 juni 2013. Geraadpleegd op 3 July 2012.
  10. (fr) Leaders et décideurs. Jeune Afrique (20 January 2009). Geraadpleegd op 3 July 2012. (Cette avocate et inlassable militante des droits de l'homme a l'obstination de ceux qui prêchent dans le désert. En 2009, sera-t-elle entendue ?)