Denzel Dumfries
Denzel Dumfries | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||
Denzel Dumfries in 2023 met Internazionale
| ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Denzel Justus Morris Dumfries | |||||||
Geboortedatum | 18 april 1996 | |||||||
Geboorteplaats | Rotterdam, ![]() | |||||||
Lengte | 188 cm | |||||||
Been | Rechts | |||||||
Positie | Rechtsback | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ![]() | |||||||
Rugnummer | 2 | |||||||
Contract tot | 30 juni 2025 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 18 april 2024 | ||||||||
** Bijgewerkt op 10 september 2024 | ||||||||
|
Denzel Justus Morris Dumfries (Rotterdam, 18 april 1996) is een Nederlands voetballer die doorgaans als verdediger speelt. Hij tekende in augustus 2021 een contract tot medio 2025 bij Internazionale, dat circa €15 miljoen voor hem betaalde aan PSV. Dumfries debuteerde in 2018 in het Nederlands voetbalelftal.
Carrière
[bewerken | brontekst bewerken]Sparta
[bewerken | brontekst bewerken]Dumfries is een laatbloeier die lang uitkwam voor amateurteams. Hij speelde in de jeugd bij Smitshoek, Spartaan'20, wederom Smitshoek en Barendrecht voor hij in 2014 gecontracteerd werd door Sparta Rotterdam.[1][2][3] Hij maakte op 20 februari 2015 zijn debuut in de Eerste divisie, in een met 2–1 verloren wedstrijd uit tegen FC Emmen. Hij verving na rust Johan Voskamp.
Het seizoen erop was Dumfries basisspeler bij Sparta. Hij maakte op 18 januari 2016 tegen RKC Waalwijk zijn eerste doelpunt in het betaald voetbal. Dumfries werd op 11 april met Sparta Rotterdam kampioen van de Eerste divisie.[4][5][6] Hij werd op 4 mei 2016 uitgeroepen tot grootste talent van de Eerste divisie en ontving hiervoor een Gouden Stier.[7][8][9] Gedurende het seizoen 2016/17 was hij ook in de Eredivisie basisspeler bij Sparta. Op 19 november scoorde hij in de Rotterdamse derby tegen Excelsior zijn eerste doelpunt in de Eredivisie. Hij eindigde met Sparta vijftiende en ontliep daarmee degradatie. In totaal speelde Dumfries 72 wedstrijden voor Sparta, waarin hij tot twee goals en vijf assists kwam.
sc Heerenveen
[bewerken | brontekst bewerken]Dumfries tekende in juli 2017 een contract tot medio 2021 bij sc Heerenveen. Hij maakte op 13 augustus tegen FC Groningen met twee assists zijn debuut voor Heerenveen. In zijn eerste vier wedstrijden was hij goed voor vijf assists. Op 9 december scoorde hij tegen VVV-Venlo zijn eerste goal voor Heerenveen. Hij speelde in zijn enige seizoen in Friesland 33 van de 34 competitiewedstrijden, allemaal als basisspeler. Datzelfde gold voor de twee wedstrijden die Heerenveen daarna nog speelde in de play-offs, naar aanleiding van het behalen van de achtste plaats in de competitie. In alle competities kwam Dumfries tot 37 wedstrijden, vier goals en acht assists.
PSV
[bewerken | brontekst bewerken]Dumfries verruilde sc Heerenveen na een seizoen voor PSV, de kampioen van de Eredivisie in het voorgaande seizoen. Dat betaalde circa €5,5 miljoen voor hem. Hij tekende tot medio 2023 bij de Eindhovense club.[10] Dumfries maakte op 7 juli 2018, in de met 5-3 verloren oefenduel tegen RSC Anderlecht, zijn officieuze debuut voor PSV. Dit deed hij samen met de aangekochte linksback Angeliño. Samen zouden zij het verrassend sterke back duo worden waar het seizoen daarvoor veel behoefte aan was.[11] Het sterke loopvermogen en de fysieke kracht van Dumfries in combinatie met de fijne voorzetten van Angeliño waren dat seizoen echt een wapen. Dumfries kwam op 21 augustus 2018 voor het eerst in zijn carrière in actie voor de UEFA Champions League. Hij stond die dag in het basiselftal tijdens de met 2–3 gewonnen voorronde wedstrijd bij FK BATE Borisov. Een basisplaats die hij voor de rest van het 2018/19 seizoen niet meer zou afstaan.
Dumfries maakte op 22 augustus 2019 zijn eerste doelpunt in Europees verband. Hij bracht PSV op 3–0 in een met diezelfde cijfers gewonnen wedstrijd in de voorronden van de UEFA Europa League, thuis tegen Apollon Limasol. Coach Mark van Bommel benoemde Dumfries eind november 2019 tot aanvoerder van PSV.[12] Dit bleef hij ook toen Ernest Faber Van Bommel in december 2019 op interim-basis opvolgde. Hij scoorde vier goals in de laatste acht competitiewedstrijden van het seizoen, voordat de competitie door de coronapandemie werd stilgelegd.
Ook in zijn derde en laatste seizoen bij PSV was Dumfries aanvoerder. Hij kwam dat jaar tot vier goals en negen assists in 41 wedstrijden. In de zomer blonk Dumfries uit op het EK en bleek hij niet te houden voor PSV. Hij kwam in totaal tot 124 wedstrijden voor PSV, waarin hij goed was voor zestien goals en twintig assists.
Internazionale
[bewerken | brontekst bewerken]In augustus 2021 tekende Dumfries een vierjarig contract bij Internazionale.[13] Tijdens zijn eerste seizoen bij de club uit Milaan wist het team, met Dumfries vaak als basisspeler, de Coppa Italia en de Supercoppa te veroveren.[14] In zijn tweede seizoen (2022/23) werd hetzelfde bewerkstelligd en bereikten ze ook de finale van de UEFA Champions League in Istanbul. Die werd echter verloren van Manchester City. Bij Inter maakte hij een sterke ontwikkeling door.[15] In december 2023 werd hij voor het eerst – op positie 97 – opgenomen in de prestigieuze lijst van 100 best male footballers in the world van The Guardian.[16]
In het seizoen 2023/24 werd hij voor de eerste keer kampioen van Italië. Dit door in de kampioenswedstrijd uitgerekend AC Milan met 2-1 te verslaan. In de slotfase van dat duel kreeg hij net als Theo Hernández een rode kaart na een opstootje. De twee voetballers hadden het de afgelopen jaren wel vaker met elkaar aan de stok. Dumfries kwam in de problemen toen tijdens het vieren van de titel een spandoek aanpakte van een supporter die Dumfries afbeeldt terwijl hij Hernández als een hond aan de lijn houdt. Na afloop zei hij daar zelf over: "Ik ben een speler die houdt van rivaliteit in het voetbal, het is een cruciaal deel van elke sport. Ik weet nu dat het omhoog van dat spandoek een beoordelingsfout was van mijn kant en zeker niet slim."
Clubstatistieken
[bewerken | brontekst bewerken]Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Internationaal | Overig | Totaal | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | |||
2014/15 | Sparta Rotterdam | ![]() |
3 | 0 | 0 | 0 | — | — | 3 | 0 | ||
2015/16 | 31 | 1 | 2 | 0 | — | — | 33 | 1 | ||||
2016/17 | ![]() |
31 | 1 | 5 | 0 | — | — | 36 | 1 | |||
2017/18 | SC Heerenveen | 33 | 3 | 2 | 0 | — | 2 | 1 | 37 | 4 | ||
2018/19 | PSV | 34 | 4 | 0 | 0 | 8 | 0 | 1 | 0 | 43 | 4 | |
2019/20 | 25 | 7 | 2 | 0 | 12 | 1 | 1 | 0 | 40 | 8 | ||
2020/21 | 30 | 2 | 3 | 1 | 8 | 1 | 0 | 0 | 41 | 4 | ||
2021/22 | Internazionale | ![]() |
33 | 5 | 4 | 0 | 7 | 0 | 1 | 0 | 45 | 5 |
2022/23 | 34 | 1 | 5 | 0 | 11 | 1 | 0 | 0 | 50 | 2 | ||
2023/24 | 31 | 4 | 0 | 0 | 5 | 0 | 0 | 0 | 36 | 4 | ||
2024/25 | 10 | 2 | 0 | 0 | 4 | 0 | 0 | 0 | 14 | 2 | ||
Carrière totaal | 295 | 30 | 23 | 1 | 55 | 3 | 5 | 1 | 378 | 35 | ||
Bijgewerkt t/m seizoen 2024/25 |
Interlandcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]
Dumfries maakte als A-junior van BVV Barendrecht zijn debuut in het Arubaans voetbalelftal. Hij debuteerde hierin op 28 maart 2014 onder bondscoach Giovanni Franken als basisspeler, in een vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen het Guamees voetbalelftal (2–2). Drie dagen later maakte Dumfries zijn eerste doelpunt voor Aruba, in een tweede wedstrijd tegen Guam (2–0). Hij werd na 89 minuten vervangen door Nickenson Paul.[17]
Na zijn overgang naar Sparta stopte Dumfries als Arubaans international, in de hoop zich in de kijker te spelen voor Nederlandse nationale (jeugd)elftallen.[18] Hij debuteerde in 2016 in zowel Nederland –20 als Nederland –21. Zijn debuut in het Nederlands voetbalelftal volgde op 13 oktober 2018. Bondscoach Ronald Koeman gaf hem die dag een basisplaats in een met 3–0 gewonnen interland tegen Duitsland in het kader van de UEFA Nations League. Ook tijdens de rest van dit toernooi speelde hij mee, tot in de finale.
Het EK 2020 zou een belangrijk toernooi voor Dumfries worden. Waar hij tijdens de kwalificatie rondes in 2019 noch moest concurreren met Joël Veltman voor een basisplaats[19], was hij bij de start van het toernooi op 13 juni 2021 de onbetwiste rechtsback van het elftal. Tijdens de eerste wedstrijd van het EK 2020 (gespeeld in 2021) tegen Oekraïne, scoorde Dumfries vanuit de voorzet van Nathan Aké de winnende 3-2. Het was zijn eerste doelpunt voor het Nederlands elftal. In de tweede wedstrijd van Nederland tegen Oostenrijk scoorde hij opnieuw een doelpunt. De wedstrijd werd met 2-0 gewonnen en Dumfries werd uitgeroepen tot man van de wedstrijd.[20] Door deze resultaten was Nederland na twee wedstrijden al zeker van een plaats in de knock-out fase en groeide Dumfries uit tot de sensatie van het toernooi.[21] Nederland stranden echter teleurstellend in de eerste knock-out ronde door met 0-2 van Tsjechië te verliezen.
In aanloop van het WK 2022 in Qatar was Dumfries één van de eerste spelers die zeker was van een plaats in het elftal. De poulewedstrijden zouden stroef verlopen en Dumfries viel niet op in zijn spel. Toch wist Nederland zich te plaatsen voor de volgende ronde. In de 1/8 finale trof het elftal de VS. Dumfries speelde in deze met 3-1 gewonnen wedstrijd de hoofdrol.[22] Hij gaf een assist op Memphis Depay en een assist op Daley Blind, en scoorde uiteindelijk zelf de derde.[23][24] Helaas voor Oranje eindigde dit toernooi ook in een teleurstelling. In een krankzinnige kwartfinale tegen het Argentinië van Lionel Messi werd Nederland na penalty’s verslagen. Na de wedstrijd lopen de emoties van het elftal hoog op en pakt Dumfries zelfs nog een rode kaart.[25]
Dumfries speelde op 18 november 2023 zijn 50e interland voor Oranje, in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Ierland, waarin Nederland zich wist te plaatsen voor het EK 2024 in Duitsland. Hij werd op 29 mei 2024 door Koeman opgenomen in de Nederlandse selectie voor het eindtoernooi.[26] Nederland overleefde een groep met Polen, Frankrijk en Oostenrijk en schakelde vervolgens Roemenië en Turkije uit, voordat het in de halve finales met 2–1 verloor van Engeland.
Op 16 november 2024 scoorde Dumfries zijn 10e goal voor oranje in de met 4-0 gewonnen wedstrijd tegen Hongarije.[27] Nederland plaatste zich met deze overwinning voor de play offs van de UEFA Nations League.
Interlands van Denzel Dumfries voor ![]() | |||||
---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Soort wedstrijd | Goals |
Als speler van ![]() |
2 | ||||
1. | 13 oktober 2018 | ![]() ![]() |
3 – 0 | Nations League 2018/19 | |
2. | 16 oktober 2018 | ![]() ![]() |
1 – 1 | Vriendschappelijk | |
3. | 16 november 2018 | ![]() ![]() |
2 – 0 | Nations League 2018/19 | |
4. | 21 maart 2019 | ![]() ![]() |
4 – 0 | Kwalificatie EK 2020 | |
5. | 24 maart 2019 | ![]() ![]() |
2 – 3 | ||
6. | 6 juni 2019 | ![]() ![]() |
3 – 1 | Nations League 2018/19 | |
7. | 9 juni 2019 | ![]() ![]() |
1 – 0 | ||
8. | 6 september 2019 | ![]() ![]() |
2 – 4 | Kwalificatie EK 2020 | |
9. | 10 oktober 2019 | ![]() ![]() |
3 – 1 | ||
10. | 7 september 2020 | ![]() ![]() |
0 – 1 | Nations League 2020/21 | |
11. | 11 oktober 2020 | ![]() ![]() |
0 – 0 | ||
12. | 11 november 2020 | ![]() ![]() |
1 – 1 | Vriendschappelijk | |
13. | 15 november 2020 | ![]() ![]() |
3 – 1 | Nations League 2020/21 | |
14. | 18 november 2020 | ![]() ![]() |
1 – 2 | ||
15. | 24 maart 2021 | ![]() ![]() |
4 – 2 | Kwalificatie WK 2022 | |
16. | 27 maart 2021 | ![]() ![]() |
2 – 0 | ||
17. | 30 maart 2021 | ![]() ![]() |
0 – 7 | ||
18. | 2 juni 2021 | ![]() ![]() |
2 – 2 | Vriendschappelijk | |
19. | 6 juni 2021 | ![]() ![]() |
3 – 0 | ||
20. | 13 juni 2021 | ![]() ![]() |
3 – 2 | EK 2020 | ![]() |
21. | 17 juni 2021 | ![]() ![]() |
2 – 0 | ![]() | |
22. | 21 juni 2021 | ![]() ![]() |
0 – 3 | ||
23. | 27 juni 2021 | ![]() ![]() |
0 – 2 | ||
Als speler van ![]() |
7 | ||||
24. | 1 September 2021 | ![]() ![]() |
1 – 1 | Kwalificatie WK 2022 | |
25. | 4 september 2021 | ![]() ![]() |
4 – 0 | ||
26. | 7 september 2021 | ![]() ![]() |
6 – 1 | ||
27. | 8 oktober 2021 | ![]() ![]() |
0 – 1 | ||
28. | 11 oktober 2021 | ![]() ![]() |
6 – 0 | ![]() | |
29. | 13 november 2021 | ![]() ![]() |
2 – 2 | ||
30. | 16 november 2021 | ![]() ![]() |
2 – 0 | ||
31. | 26 maart 2022 | ![]() ![]() |
4 – 2 | Vriendschappelijk | |
32. | 29 maart 2022 | ![]() ![]() |
1 – 1 | ||
33. | 3 juni 2022 | ![]() ![]() |
1 – 4 | Nations League 2022/23 | ![]() |
34. | 11 juni 2022 | ![]() ![]() |
2 – 2 | ![]() | |
35. | 14 juni 2022 | ![]() ![]() |
3 – 2 | ||
36. | 22 september 2022 | ![]() ![]() |
0 – 2 | ||
37. | 25 september 2022 | ![]() ![]() |
1 – 0 | ||
38. | 21 november 2022 | ![]() ![]() |
0 – 2 | WK 2022 | |
39. | 25 november 2022 | ![]() ![]() |
1 – 1 | ||
40. | 29 november 2022 | ![]() ![]() |
2 – 0 | ||
41. | 3 december 2022 | ![]() ![]() |
3 – 1 | ![]() | |
42. | 9 december 2022 | ![]() ![]() |
2 – 2 | ||
43. | 27 maart 2023 | ![]() ![]() |
3 – 0 | Kwalificatie EK 2024 | |
44. | 14 juni 2023 | ![]() ![]() |
2 – 4 | Nations League 2022/23 | |
45. | 18 juni 2023 | ![]() ![]() |
2 – 3 | ||
46. | 7 september 2023 | ![]() ![]() |
3 – 0 | Kwalificatie EK 2024 | |
47. | 10 september 2023 | ![]() ![]() |
1 – 2 | ||
48. | 13 oktober 2023 | ![]() ![]() |
1 – 2 | ||
49. | 16 oktober 2023 | ![]() ![]() |
0 – 1 | ||
50. | 18 november 2023 | ![]() ![]() |
1 – 0 | ||
51. | 22 maart 2024 | ![]() ![]() |
4 – 0 | Vriendschappelijk | |
52. | 26 maart 2024 | ![]() ![]() |
2 – 1 | ||
53. | 10 juni 2024 | ![]() ![]() |
4 – 0 | ||
54. | 16 juni 2024 | ![]() ![]() |
1 – 2 | EK 2024 | |
55. | 21 juni 2024 | ![]() ![]() |
0 – 0 | ||
56. | 2 juli 2024 | ![]() ![]() |
0 – 3 | ||
57. | 6 juli 2024 | ![]() ![]() |
2 – 1 | ||
58. | 10 juli 2024 | ![]() ![]() |
1 – 2 | ||
59. | 7 september 2024 | ![]() ![]() |
5 – 2 | Nations League 2024/25 | |
60. | 10 september 2024 | ![]() ![]() |
2 – 2 | ![]() | |
61. | 11 oktober 2024 | ![]() ![]() |
1 – 1 | ![]() | |
62. | 14 oktober 2024 | ![]() ![]() |
1 – 0 | ||
63. | 16 november 2024 | ![]() ![]() |
4 – 0 | ![]() |
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]Competitie | Aantal | Jaren | ||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Eerste divisie | 1x | 2015/16 | ||
![]() | ||||
Serie A | 1x | 2023/24 | ||
Coppa Italia | 2x | 2021/22, 2022/23, | ||
Supercoppa Italiana | 3x | 2021, 2022, 2023 | ||
Individueel | ||||
Gouden Stier | 1x | 2015/16 | ||
Eredivisie-Elftal van het Seizoen | 1x | 2018/19[28] |
Privéleven
[bewerken | brontekst bewerken]Dumfries werd geboren in Rotterdam als zoon van een Arubaans-Surinaamse vader en een Surinaamse moeder.[29] Zijn ouders vernoemden hem naar de Amerikaanse acteur Denzel Washington, die diverse Oscars in de wacht sleepte.[30] Dumfries is de neef van kickboksers Jason Wilnis en Jahfarr Wilnis.[31] In september 2020 werd hij voor de eerste maal vader.[32]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- Lijst van spelers van Sparta Rotterdam
- Lijst van spelers van sc Heerenveen
- Lijst van spelers van PSV
- Lijst van spelers van Internazionale
- Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ N.O. ontmoet Denzel Dumfries: ‘Ik kijk tegen helemaal niemand op’, neveroffside.nl, september 2016
- ↑ Denzel Dumfries tekent bij Sparta Rotterdam, vvsmitshoek.nl, 29 mei 2016
- ↑ Denzel Dumfries dwingt contract af bij Sparta Rotterdam, bvvbarendrecht.nl, 2014
- ↑ Sparta kampioen na zege op Jong Ajax vi.nl, 11 april 2016
- ↑ Ontketend Sparta keert na zes jaar als kampioen terug in Eredivisie voetbalprimeur.nl, 11 april 2016. Gearchiveerd op 4 december 2022.
- ↑ Sparta Rotterdam kampioen na 3-1 overwinning op Jong Ajax sparta-rotterdam.nl, 11 april 2016
- ↑ Grootste talent Dumfries een beloning voor het seizoen vi.nl, 3 mei 2016
- ↑ PSV-doelwit in rijtje met Promes en Mertens: "Echt wennen tussen die namen" voetbalprimeur.nl, 29 mei 2016. Gearchiveerd op 4 december 2022.
- ↑ Sparta wint bijna alle Gouden Stieren sparta-rotterdam.nl, 4 mei 2016
- ↑ Dumfries tot 2023 verbonden aan PSV Eindhovens Dagblad, 19 juni 2018. Gearchiveerd op 5 april 2023.
- ↑ Elfrink, Rik, Angeliño en Dumfries: nieuwe turbo’s op de PSV-vleugels. AD.nl (29 september 2018). Geraadpleegd op 22 november 2024.
- ↑ Dumfries wordt aanvoerder van PSV VI, 24-11-2019
- ↑ (en) Denzel Dumfries, from Rotterdam to Milan via the Carribbean Internazionale, geraadpleegd op 15 augustus 2021. Gearchiveerd op 15 augustus 2021.
- ↑ Het eerste seizoen van Dumfries bij Inter VI, 25 april 2022
- ↑ Internazionale bereidt zich alvast voor op leven zonder Dumfries VI, 29 december 2023
- ↑ The 100 best male footballers in the world 2023 The Guardian, december 2023
- ↑ Profiel op national-football-teams.com. Gearchiveerd op 4 november 2021.
- ↑ De keuze van Dumfries voor Nederland boven Aruba VI, 25 juni 2021
- ↑ 'Heftige concurrentiestrijd' voor Veltman: "Voor nu zijn wij de twee opties". VoetbalPrimeur.nl. Geraadpleegd op 20 november 2024.
- ↑ Oranje klopt Oostenrijk en is zeker van groepswinst op EK. www.onsoranje.nl. Geraadpleegd op 20 november 2024.
- ↑ 'Onvermoeibare' Dumfries maakt snel naam in Europa: 'Sensatie van het EK'. Voetbal International (18 juni 2021).
- ↑ Uitblinkers Denzel Dumfries en Daley Blind leiden Oranje ten koste van VS naar kwartfinales WK. AD.nl (3 december 2022).
- ↑ Buitenlandse media prijzen superdumfries VI, 3 december 2022
- ↑ U.S. had no answer for Dutch leading man Denzel Dumfries, Fox Sports, 3december 2022. Gearchiveerd op 8 december 2022.
- ↑ Gemoederen liepen hoog op: Dumfries krijgt na afloop rood, Messi bekvecht met Weghorst. nos.nl (10 december 2022). Geraadpleegd op 20 november 2024.
- ↑ Maatsen, Timber en Olij niet opgenomen in Oranjeselectie voor EK NOS, 29 mei 2024
- ↑ Dumfries knalt Oranje knap op 3-0 tegen Hongarije. nos.nl (16 november 2024). Geraadpleegd op 20 november 2024.
- ↑ Ajax en Psv domineren in Elftal van het Seizoen foxsports.nl, 16 mei 2019
- ↑ Alles verloopt volgens plan voor Denzel Dumfries Leeuwarder Courant, 28 juli 2017
- ↑ Waarom het tijdens de Oranje-persco over een Amerikaanse Oscar-winnaar gaat Voetbal International, 4 december 2022
- ↑ Dumfries: 'Op school dacht men dat ik de verkeerde sport had gekozen' Voetbalprimeur, 14 januari 2019. Gearchiveerd op 4 december 2022.
- ↑ 'Lodeweges verandert niets en kiest weer voor Hateboer' FCUpdate, 7 september 2020. Gearchiveerd op 4 december 2022.