Dicrocerus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dicrocerus
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Mioceen
Dicrocerus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Artiodactyla (Evenhoevigen)
Familie:Cervidae (Hertachtigen)
Geslacht
Dicrocerus
Lartet, 1837
Typesoort
Dicrocerus elegans
Dicrocerus
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Dicrocerus[1] is een geslacht van uitgestorven hertachtigen, dat leefde tijdens het Mioceen in Eurazië.[2] De typesoort is Dicrocerus elegans

Fossiele vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Fossielen van Dicrocerus zijn gevonden in Europa en China en dateren van 16 tot 7 miljoen jaar geleden.[3]

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Dicrocerus had met een schouderhoogte van zeventig centimeter het formaat van een ree. Dit hert had een klein gewei met een lange basis en een enkele vertakking, vergelijkbaar met het gewei van muntjaks. In vergelijking met de eerdere, geweiloze herten waren de hoektanden sterk gereduceerd in lengte.[4]