Dihydrocodeïne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Dihydrocodeïne
Chemische structuur
Dihydrocodeïne
Farmaceutische gegevens
Metabolisatie Lever: CYP3A4 en CYP2D6
Halveringstijd (t1/2) 3,8 uur
Uitscheiding Renaal
Gebruik
Geneesmiddelengroep narcotica
Subklasse analgetica, antitussiva
Merknamen Paracodine
Indicaties Hoest, pijn
Voorschrift/recept Ja
Toediening Oraal
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat. C
Rijvaardigheid Geeft sufheid
Alcohol Versterkt versuffend effect
Databanken
CAS-nummer 125-28-0
ATC-code N02AA08
PubChem 5284543
DrugBank DB01551
Chemische gegevens
Molecuulformule
IUPAC-naam 4,5-alpha-epoxy-3-methoxy-17-methylmorphinan-6-ol
Molmassa 301,38 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Dihydrocodeïne is een geneesmiddel dat kan gebruikt worden bij hoest en als pijnstiller. Het is een semisynthetisch opioïde.

Gebruik van dihydrocodeine als pijnstiller vereist een hogere dosis en kent dezelfde voor- en nadelen als andere narcotische analgetica zoals codeïne. De werking, effecten en chemische structuur zijn zeer gelijkaardig. In Nederland is dihydrocodeïne niet verkrijgbaar maar er bestaan voldoende alternatieven. In België is het verkrijgbaar als tabletjes en als siroop onder de merknaam Paracodine met als enige indicatie hoest.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]