Dom van Monreale
De dom van Monreale (cattedrale di Santa Maria Nuova) is een basilica minor die in de praktijk vaak kathedraal of domkerk wordt genoemd. Het gebouw is een samensmelting van Byzantijnse, islamitische en romaanse architectuur met vroeg-gotische elementen. Binnen zijn veel mozaïeken te zien. Op de bronzen deuren van de hoofdingang zijn 42 bijbelse taferelen uitgebeeld. In 2005 werd deze samen met de Arabisch-Normandische bouwwerken in Palermo en de kathedraal van Cefalu uitgeroepen tot werelderfgoed.
Het gebouw was in eerste instantie opgezet als kloosterkerk. De bouw duurde van 1172 tot 1176 en gebeurde in opdracht van koning Willem II van Sicilië. De keuze om dit fraaie bouwwerk neer te zetten was vooral van politieke aard. Willem II wilde de invloed van aartsbisschop Walter Ophamil van Palermo aantasten. Deze was aangesteld door Paus Innocentius II, een tegenstander van de koning. Om dit te doen wilde hij een kerk laten bouwen die de Kathedraal van Palermo zou overtreffen. De eerste honderd monniken werden hem gestuurd door Benincasa, abt van de Territoriale abdij van de Heilige Drie-eenheid van Cava de' Tirreni.
Galerij[bewerken | brontekst bewerken]
Interieur
De kloostergang
Apsis van de kathedraal van Monreale
Mozaïeken in de apsis
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|