Edict van tolerantie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De originele Warschau-confederatie

Een edict van tolerantie is een schriftelijke bepaling (edict) door een regering en/of vorst, waarbij de vrijheid van godsdienst in het land (deels) toegestaan wordt alsmede de uitoefening van de godsdienst in al zijn facetten (eredienst, samenkomsten, kerkraden). Meestal komt een dergelijk edict neer op een stilzwijgende acceptatie van de godsdienst, maar betekent niet automatisch een introductie van de godsdienst binnen het staatsbestel.

Voorbeelden binnen de christelijke wereld[bewerken | brontekst bewerken]

Jaartal Edict Uitgevaardigd door Omschrijving
311 Edict van Nicomedia keizer Galerius Eerste aanzet tot het beëindigen van de christenvervolgingen
313 Edict van Milaan de keizers Constantijn de Grote en Licinius Legalisatie van het christendom in het gehele Romeinse Rijk
1562 Edict van Saint-Germain (1562) Catharina de' Medici Beperkte tolerantie met name voor de Franse hugenoten
1568 Edict van Turda Johan II Sigismund Zápolya Vrijheid aan het Unitarisme
1573 Warschau-Confederatie regering en burgerij Gelijkschakeling van alle geloven in Pools-Litouwse Gemenebest
1598 Edict van Nantes Hendrik IV van Frankrijk Wettelijke erkenning van de Franse hugenoten met daarbij behorende (beperkte) vrijheden
1649 Maryland Tolerantie-edict Burgerij Vrijheid van godsdienst voor alle geloven
1712 Tolerantie-edict Ernst Casimir van Büdingen Volledige godsdienstvrijheid
1773 Tolerantie-edict Catharina II van Rusland Volledige godsdienstvrijheid met uitzondering van Joden
1781 Tolerantie-edict keizer Jozef II Vrijheid voor alle godsdiensten binnen de Habsburgse landen
1787 Edict van Tolerantie Lodewijk XVI van Frankrijk Beëindiging van alle vervolgingen op niet-katholieken

Hoewel de edicten tolerantie nastreefden, werd in sommige gevallen het edict tenietgedaan.

  • Op het edict van Saint-Germain volgde een bloedbad tegen de hugenoten die de basis legde voor de Hugenotenoorlogen.
  • Het Edict van Nantes werd door Lodewijk XIV van Frankrijk herroepen en gevolgd door het Edict van Fontainebleau, waarbij protestantse kerken werden verwoest en scholen gesloten.
  • Op zijn sterfbed, in 1790, had Jozef II last van zijn katholieke geweten en besloot daarop zijn Patent van Tolerantie uit 1781 terug te trekken