Edisons 1971

De Edisons 1971 werden bekendgemaakt in september van dat jaar, maar werden pas uitgereikt op het Grand Gala du Disque op 26 februari 1972. Mies Bouwman en Willem Duys waren de presentatoren van het evenement, dat live werd uitgezonden vanuit de RAI in Amsterdam. De artiesten werden begeleid door het Metropole Orkest onder leiding van Rogier van Otterloo. Merkwaardig genoeg werd het programma aangekondigd als Edisons: Voor de Vuist Weg, naar de talkshow van Duys destijds, maar in feite ging het om een traditioneel Grand Gala du Disque.

Onder de optredende artiesten waren onder meer de Beach Boys, Johnny Cash, Bee Gees, Rod McKuen en Charles Aznavour.

Lang niet alle Edison-winnaars waren present tijdens het Grand Gala. Veel artiesten kregen verspreid over het jaar hun prijs uitgereikt als ze toevallig in Nederland waren voor promotiebezoeken of optredens.

Voor het eerst werden ook Edisons uitgereikt voor een volledig oeuvre. De eerste winnaars waren Creedence Clearwater Revival (hoewel de band nog maar een paar jaar daarvoor was doorgebroken) en dirigent Rogier van Otterloo.

Een andere nieuwigheid was de categorie 'Productie', waarin een album en artiest werden geëerd voor de technische kwaliteit van een album.

Opvallend was overigens dat er in de internationale categorieën veel meer Edisons werden uitgereikt dan in de nationale.

Van het volledige programma is een bootleg als 3-CD box in stereo verschenen onder de naam 'Live Grand Gala du Disque 1972.

Winnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Internationaal[bewerken | brontekst bewerken]

Vocaal: Charles Aznavour voor Non, Je N'Ai Rien Oublié
Vocaal: Perry Como voor It's Impossible
Vocaal: Hildegard Knef voor Portrait in Musik
Pop: Carole King voor Tapestry
Pop: John Lennon & Plastic Ono Band voor John Lennon & the Plastic Ono Band
Pop: Cast van Jesus Christ Superstar
Pop: Janis Joplin (postuum) voor Pearl
Pop: Joe Cocker & Leon Russell voor Mad Dogs and Englishmen
Pop: Randy Newman voor Live
Pop: Diverse uitvoerenden voor Rock and Roll Classics (serie)
Pop: Velvet Underground voor Loaded
Pop: Yes voor The Yes Album
Productie: Michel Colombier voor Wings
Instrumentaal: Tony Williams voor Ego

Nationaal[bewerken | brontekst bewerken]

Instrumentaal: Brass United voor Classics in Brass
Instrumentaal: Wim Overgaauw voor Don't Disturb
Instrumentaal: John Woodhouse voor Woodhouse Festival
Vocaal: Lenny Kuhr voor De Zomer Achterna
Vocaal: Herman van Veen voor Carré Amsterdam
Pop: Focus voor In and Out of Focus